Μοτοκάμπινγκ στην Ορεινή Έρημο.


(Η βόλτα μας έγινε 13-14/8/2013)

Οι πιο μυστηριώδεις, οι πιο αλλόκοτοι, οι πιο τρομακτικά όμορφοι τόποι της Κρήτης βρίσκονται πολύ μακριά από σπίτια και τουριστικούς προορισμούς. Μακριά από άσφαλτο και ανέσεις.

(Από το ταξιδιωτικό «Ορεινή Έρημος» που είχαμε κάνει τον Μάιο του 2011)

Μόλις δύο μέρες είχαν περάσει από μια γεμάτη, ολοήμερη βόλτα στα Σφακιά που είχα κάνει με έναν καλό φίλο και σύντεκνο. Γεμάτος ακόμα με αναμνήσεις και με φορτισμένες τις μπαταρίες, απολαμβάνω τον πρωινό καφέ, όταν ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο…
Ναι;;;
Καλώς τον Γιάννη, πούσε μωρέ και χάθηκες, πάλι Μάταλα γλεντοκοπάς;

http://i848.photobucket.com/albums/a...ps1ae532c6.jpg

Τι;
Βόλτα θες; 
Μια καλή καταδρομική με τα όλα της;
Βαρέθηκες να βλέπεις αιθέριες υπάρξεις με μπικίνι;;;

http://i848.photobucket.com/albums/a...psf75e4841.jpg

Βαρέθηκες και να πίνεις ξύδια;

http://i848.photobucket.com/albums/a...ps9741d0a3.jpg

Μην ανησυχείς φίλε μου πήρες στο σωστό άτομο τηλέφωνο, έχω ένα σχέδιο εδώ και καιρό στο μυαλό μου και περίμενα ευκαιρία να το πραγματοποιήσω. Τι λες λοιπόν για μια βόλτα πάλι στην Ορεινή Έρημο των Λευκών Ορέων; 
Ναι;
Ωραία…
Και κατασκήνωση εκεί, τέρμα ψηλά; 
Ναι;;;
Και ανάβαση με τα πόδια στις Πάχνες, την κορυφή των Λευκών Ορέων; Τι λες, καλή ιδέα και αυτή;

http://i848.photobucket.com/albums/a...psb9bcecbd.jpg

Ναι;;;;;;;;;;
Ρε συ Γιάννη, σίγουρα δεν έχεις πιει καμιά μπύρα παραπάνω και μου κάνεις πλάκα; 

http://i848.photobucket.com/albums/a...ps93fad4cc.jpg

Ε όχι, τελικά δεν έκανε πλάκα, απίστευτο! Και επειδή το γοργόν και χάρη έχει αλλά και επειδή μπορεί ξαφνικά να του τύχει κάτι (π.χ. να μην μπορεί να σηκωθεί από την αιώρα), δίνουμε το ραντεβού την αμέσως επόμενη μέρα στις 12 στο λιμάνι των Σφακίων για καφέ, με τον Γιάννη να παίρνει από Μάταλα τον νότιο δρόμο και εμείς τον βόρειο.

http://i848.photobucket.com/albums/a...psb0cc60c2.jpg

Εμείς είπα; Α ναι, ξέχασα να σας πω πως για άλλη μία φορά θα με συνόδευε η extreme σύζυγός μου, η Κική. 12 στα Σφακιά ε;. Από Ηράκλειο θέμε οπωσδήποτε 2,5 ώρες δρόμο, πες 3 μαζί με στάση χαλαρά, στις 09:00 πρέπει να φεύγουμε εμείς.

Το πρωί της αναχώρησης το ξυπνητήρι χτυπά δαιμονισμένα στις 06:50. Πρέπει να σηκωθώ να ετοιμάσω τα πράγματα, τίποτα δεν έκανα χτες βράδυ. Σηκώνομαι και βλέπω την Κική να κάθεται προβληματισμένη στο τραπέζι. «Δεν έρχομαι» μου λέει. «Χτες νύχτα ο ένας μας υιός είχε εφιάλτες και ήρθε να με ξυπνήσει. Και ξέρεις τι ονειρεύτηκε; Πως πήγα λέει να τρέξω μαζί σου και έπεσα σε έναν γκρεμό!!!»…