|
.... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
. Ότι μπορεί να προσθέτει ο καθένας μας, που θα μας εμπλουτίσει τις γνώσεις μας ... ;) . |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του Από τις πιο σοφές παροιμιακές φράσεις της νεοελληνικής γλώσσας αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες ετυμολογικά. Η φράση μας υπενθυμίζει το κοπιαστικό καθήκον των κωπηλατών καταδίκων στα πλοία. Η λέξη κατεργάρης, σήμαινε αρχικά ὁ λάμνων εἰς κάτεργον (=κωπηλάτης σε πλοίο στο οποίο δούλευαν κατάδικοι, γαλέρα). Όλοι οι κωπηλάτες κάθονταν σε σανιδές κωπηλασίας, πάγκους όπου κάθε ένας είχε τη θέση του. Σήμερα η λέξη κατεργάρης έχει τη σημασία του πονηρού. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Οκτώβριος September, October, November, December. Ο ελληνικός Οκτώβριος, που κατάγεται από το λατινικό October, γράφεται με β χωρίς μ, αντίθετα με τους υπόλοιπους μήνες που κληρονομούν το μ στη γραφή τους: Σεπτέμβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Πού, πώς, τί Αν και μονοσύλλαβη λέξη θα πρέπει να προσέχουμε τον τονισμό της, καθώς όταν πρόκειται για το ερωτηματικό πού, πώς, τί τότε τονίζεται, ενώ όταν πρόκειται για τον σύνδεσμο που πως δεν τονίζεται. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
. Απόσπασμα:
.... τονίζεται ή τονίζετε ??? Με την ευκαιρία του παραπάνω ποστ, άλλο σημαίνει το "τονίζεται", όπως στο παραπάνω παράδειγμα κ γράφεται με αι κ άλλο σημαίνει το "τονίζετε", που γράφεται με ε ... Παράδειγμα: Παιδιά, να τονίζετε (εσείς) τα κείμενά σας, γιατί είναι πιο ευανάγνωστα ... Άλλο παράδειγμα: α) Ο μήνας Οκτώβριος γράφεται χωρίς "μ" ... β) Να γράφετε (εσείς) με Ελληνικά στο φόρουμ κ όχι greeglish ... . |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
-Ωτίτης: το μικρό δάχτυλο του χεριού.
Ιστορίες εμπορικών σημάτων http://upload.wikimedia.org/wikipedi...W_Logo.svg.png -BMW:η BMW ξεκίνησε την πορεία της στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ως κατασκευάστρια των πρώτων πολεμικών αεροπλάνων,και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.Το σήμα της αναπαριστά δύο έλικες αεροπλάνου (τα άσπρα τεταρτημόρια του κύκλου) και τον ουρανό (τα μπλε) .Καμία επαφή με αυτοκίνητα δηλαδή. |
´´ Τι σημαίνουν οι φράσεις ´´
#
# ΤΙ #ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ # ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ # vΤου μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά vΑλά μπουρνέζικα vΦάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο vΚάποιος φούρνος θα γκρέμισε vΓιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει vΒγήκε ασπροπρόσωπος vΤα μυαλά σου και μια λίρα και του Μπογιατζή ο κόπανος vΠλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του vΣιγά τον πολυέλαιο! vΤον έπιασαν στα πράσα vΣήκωσε δικό του μπαϊράκι vΤα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου vΑπ’ έξω κι ανακατωτά (απ’ την καλή και την ανάποδη) vTης ######## το κάγκελο vΑλλουνού παπά ευαγγέλιο a a 2009 Του μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά # Οι Βυζαντινοί ήταν άφταστοι στο να εφευρίσκουν πρωτότυπες τιμωρίες. Όταν έπιαναν κάποιον να κρυφακούει, του έριχναν ζεματιστό λάδι στ’ αφτιά και τον κούφαιναν. Για τους «ωτακουστές» -όπως τους έλεγαν τότε αυτούς- ο αυτοκράτορας lουλιανός αισθανόταν φοβερή απέχθεια. Μπορούσε να συγχωρέσει έναν προδότη, αλλά έναν «ωτακουστή» ποτέ. Ο ίδιος έγραψε έναν ειδικό νόμο γι’ αυτούς, ζητώντας να τιμωρούνται με μαρτυρικό θάνατο. Μα όταν τον έστειλε στη Σύγκλητο, για να τον εγκρίνει, εκείνη τον απέρριψε, γιατί θεώρησε ότι το αμάρτημα του «ωτακουστή» δεν ήταν και τόσο μεγάλο. Είπαν δηλαδή -οι Συγκλητικοί- ότι η περιέργεια είναι φυσική στον άνθρωπο και ότι αυτός που κρυφακούει, είναι, απλώς, περίεργος. Μπορεί να κάνει την κακή αυτή πράξη, αλλά χωρίς να το θέλει. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία να καταργήσουν και το καυτό λάδι και ζήτησαν να τους επιβάλλεται μικρότερη ποινή. Ο lουλιανός θύμωσε, μα δέχτηκε να αλλάξουν το σύστημα της τιμωρίας με κάτι άλλο που, ενώ στην αρχή φάνηκε αστείο, όταν μπήκε σε εφαρμογή, αποδείχθηκε πως ήταν αφάνταστα τρομερό. Έβαζαν δηλαδή στ’ αφτιά του ωτακουστή… ψύλλους! Τα ενοχλητικά ζωύφια, έμπαιναν βαθιά στο λαβύρινθο του αφτιού κι άρχιζαν να χοροπηδούν, προσπαθώντας να βρουν την έξοδο. Φυσικά, ο δυστυχισμένος που δοκίμαζε αυτή την τιμωρία, έφτανε πολλές φορές να τρελαθεί. Από τότε, ωστόσο, έμεινε η φράση «του μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά», που σήμερα έφτασε να σημαίνει, ότι μου μπαίνουν υποψίες στο μυαλό για κάτι. # Φόρτωση... Αλά μπουρνέζικα # Όταν μας μιλάει κάποιος και θέλουμε να του πούμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι μας λέει, τότε του λέμε πως μιλάει…αλά μποuρνέζικα. Πολλοί νομίζουν, πως είναι μια λέξη (αλαμπουρνέζικα). Είναι όμως δύο. Όπως το «αλά γαλλικά». Μπουρνέζικα, λοιπόν, είναι η γλώσσα που θα μιλούσαν σε κάποιο τόπο ή και θα μιλάνε ακόμα, γιατί ο τόπος αυτός πράγματι υπάρχει. Είναι σε μια περιοχή του Σουδάν, όπου ζει η φυλή Μπουρνού. Η γλώσσα αυτή ήρθε στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821, με την φυλή των Μπουρνού η οποία αποτελούσε τμήμα του εκστρατευτικού σώματος του Αιγύπτιου στρατηγού Ιμπραήμ. Καθώς η αραβική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη και μάλιστα στις διαλέκτους της, σε μας τους Έλληνες, λοιπόν δίκαια, όσα θ’ ακούγαμε από αυτούς, θα φαίνονταν «αλά μπουρνέζικα», δηλαδή ακατανόητα. # # Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο # Την λίμνη των Ιωαννίνων ανέκαθεν τη δούλευαν οι ψαράδες της περιοχής για τα νόστιμα ψάρια της (σήμερα τα πιο πολλά χρήματα τούς τα δίνουν οι βάτραχοι της λίμνης, γιατί τους εξάγουν στο εξωτερικό). Στην εποχή, όμως, που κυβερνούσε τα Γιάννενα ο Αλί Πασάς, είχε μπει φόρος ένα γρόσι στην κάθε οκά στα ψάρια και στα χέλια, που θα ψαρευόντουσαν μέσα στη λίμνη. Εκείνος που δε θα πλήρωνε, θα έχανε τα ψάρια του, που του τα έπαιρναν οι φοροεισπράκτορες του Αλί Πασά. Αλλά φτωχοί καθώς ήταν όλοι τους, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να μην πληρώσουν το φόρο, αλλά οι άνθρωποι του Αλί τους παρακολουθούσαν και τους έπαιρναν ό,τι είχαν όλη τη νύχτα τραβήξει. Ένας γερο-θυμόσοφος όμως ψαράς, βλέποντας το βίος του να καταστρέφεται και αντικρίζοντας τα ψάρια τους, που τα φόρτωναν οι στρατιώτες του Αλί Πασά, είπε: «Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο», για να μείνει από τότε και να λέγεται σήμερα όταν θέλουμε να καταδείξουμε είτε την ακόρεστη πείνα, είτε τον ανεκπλήρωτο πόθο, το απλησίαστο. Φόρτωση... Κάποιος φούρνος θα γκρέμισε Παλαιότερα, τα σπίτια ενός χωριού μετριόντουσαν με τους…φούρνους τους. Οι χωρικοί, δηλαδή, δεν έλεγαν ότι «το χωριό μου έχει τόσα σπίτια» αλλά «τόσους φούρνους», επειδή κάθε σπίτι είχε και το δικό του φούρνο, για να ψήνει το ψωμί του. Είναι γνωστό και το ανέκδοτο του Κολοκοτρώνη με τον Άγγλο φιλέλληνα Κνόου. Ο τελευταίος, που μιλούσε αρκετά καλά τη γλώσσα μας και θαύμαζε το Γέρο για την τόλμη και την εξυπνάδα του, τον ρώτησε κάποτε, αν το χωριό που γεννήθηκε ήταν μεγάλο. - Όχι και τόσο, αποκρίθηκε ο Κολοκοτρώνης. Δεν πιστεύω να έχει παραπάνω από εκατό φούρνους… Ο Άγγλος, που δεν ήξερε ότι με το «φούρνος» εννοούσε «σπίτι», τον κοίταξε ξαφνιασμένος. - Και δεν είσαι ευχαριστημένος, στρατηγέ; τον ρώτησε. Εμένα το δικό μου χωριό δεν έχει περισσότερους από δυο φούρνους! - Βρε τον κακομοίρη! είπε τότε ο Κολοκοτρώνης. Και πώς ζεις σε τέτοια μοναξιά; Όταν λοιπόν στα χωριά αυτά πέθαινε κανένας νοικοκύρης, οι φίλοι του έλεγαν: «Ο φούρνος του μπάρμπα Νότη γκρέμισε», εννοώντας ότι με το θάνατο το αρχηγού της οικογένειας, το σπίτι του γκρέμιζε, χανόταν. Από τη μεταφορική λοιπόν αυτή φράση, βγήκε η έκφραση «Κάποιος φούρνος γκρέμισε», ή «Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε» που τη λέμε σήμερα, άγνωστο γιατί, όταν μας επισκέπτεται κάποιος, που έχουμε να δούμε πολύ καιρό. # # Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει # Ανάμεσα στα παλικάρια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ξεχώριζε ένας Τριπολιτσιώτης, ο Γιάννης Θυμιούλας, που είχε καταπληκτικές διαστάσεις: Ήταν δυο μέτρα ψηλός, παχύς και πολύ δυνατός (λέγεται ότι με το ένα του χέρι μπορούσε να σηκώσει και άλογο). Ο Θυμιούλας έτρωγε στην καθισιά του ολόκληρο αρνί, αλλά και πάλι σηκωνόταν πεινασμένος. Έπινε όμως και πολύ. Παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικά ευκίνητος, δε λογάριαζε τον κίνδυνο κι όταν έβγαινε στο πεδίο της μάχης, ο εχθρός μόνο που τον έβλεπε, τρόμαζε στη θέα του. Πολλοί καπεταναίοι, μάλιστα, όταν ήθελαν να κάνουν καμιά τολμηρή επιχείρηση, ζητούσαν από τον Κολοκοτρώνη να τους τον…δανείσει! Κάποτε ωστόσο, ο Θυμιούλας, μαζί με άλλους πέντε συντρόφους του, πολιορκήθηκαν στη σπηλιά ενός βουνού. Και η πολιορκία κράτησε κάπου τρεις μέρες. Στο διάστημα αυτό, είχαν τελειώσει τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν μαζί τους οι αρματολοί και ο Θυμιούλας άρχισε να υποφέρει αφάνταστα. Στο τέλος, βλέποντας ότι θα πέθαινε από την πείνα, αποφάσισε να κάνει μια ηρωική εξόρμηση, που ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Άρπαξε το χαντζάρι του, βγήκε από τη σπηλιά και με απίστευτη ταχύτητα, άρχισε να τρέχει ανάμεσα στους πολιορκητές, χτυπώντας δεξιά και αριστερά. Ο εχθρός σάστισε, προκλήθηκε πανικός και τελικά τρόμαξε και το ‘βαλε στα πόδια. Έτσι, γλίτωσαν όλοι τους. Ο Θυμιούλας κατέβηκε τότε σ’ ένα ελληνικό χωριό, έσφαξε τρία αρνιά και τα σούβλισε. Ύστερα παράγγειλε και του έφεραν ένα «εικοσάρικο» βαρελάκι κρασί κι έπεσε με τα μούτρα στο φαγοπότι. Φυσικά, όποιος χριστιανός περνούσε από κει, τον φώναζε, για να τον κεράσει. Πάνω στην ώρα, έφτασε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ρώτησε να μάθει, τι συμβαίνει. - Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει! απάντησε ο προεστός του χωριού. Όπως λένε, αυτή η φράση, αν και παλιότερη, έμεινε από αυτό το περιστατικό. Παραπλήσια είναι και η αρχαιότερη έκφραση: «Αυτός αυτόν αυλεί». # Βγήκε ασπροπρόσωπος Ένας Οθωμανός στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, ήθελε να πάει στη Μέκκα, για να προσκυνήσει. Βρήκε, λοιπόν έναν συγχωριανό του Οθωμανό και του άφησε τα πενήντα του πρόβατα να τα προσέχει μέχρις ότου γυρίσει. Την άλλη μέρα, όταν είχε κιόλας αναχωρήσει ο φίλος του για το μεγάλο ταξίδι της Μέκκας βρήκε την ευκαιρία και πούλησε τα πρόβατα, που του είχε αφήσει να τα φυλάει. #Όταν με τον καιρό επέστρεψε ο γείτονάς του από τη Μέκκα, πήρε μια «τσανάκα» γιαούρτι και το πήγε στο φίλο του, για να τον καλωσορίσει και να του πει πως αυτό το γιαούρτι είναι, ότι έμεινε από τα πενήντα του πρόβατα. Τούτο δε έγινε, όπως του είπε, γιατί έμαθε από άλλους συνταξιδιώτες του ότι είχε αρρωστήσει από πανώλη και αφού έδωσε τα μισά πρόβατα στους φτωχούς παρακάλεσε τον Αλλάχ να τον κάνει καλά. Τα δε άλλα μισά τα έδωσε προ ημερών στους φτωχούς, γιατί έμαθε ότι ο Αλλάχ τον έκανε καλά και γυρίζει πίσω στην πατρίδα. Αλλά, όταν τον άκουσε να του λέει τα ψέματα αυτά, τόσο αγανάκτησε, που πήρε την «τσανάκα» με το γιαούρτι και του την πέταξε στα μούτρα, λέγοντάς του να ξεκουμπιστεί από το σπίτι του. Αυτός τότε, έφυγε απαθέστατα. Όταν κάποιος άλλος συγχωριανός του τον ρώτησε που τον είδε βγαίνοντας από το σπίτι, γιατί είναι έτσι άσπρο το πρόσωπό του απάντησε: «Α, φίλε μου, όποιος δίνει καλό λογαριασμό, βγαίνει ασπροπρόσωπος». Αυτή είναι μια από τις επικρατέστερες εκδοχές, απ’ την οποία έμεινε η φράση «βγήκε ασπροπρόσωπος», που την λέμε σήμερα, όταν κάποιος βγαίνει αλώβητος από μια δοκιμασία, μια δύσκολη περιπέτεια, ένα μπλέξιμο. Λέμε επίσης και «τον έβγαλε ασπροπρόσωπο», εννοώντας πως κάποιος δικαιώνει κάποιον άλλον που πίστεψε σ’ αυτόν. Τα μυαλά σου και μια λίρα και του Μπογιατζή ο κόπανος # Την εποχή της Τουρκοκρατίας υπήρχε στην Αθήνα ένας Αλβανός φοροεισπράκτορας, που γύριζε στα διάφορα σπίτια των Χριστιανών και μάζευε τον καθιερωμένο κεφαλικό φόρο. Ονομαζόταν Κιουλάκ Βογιατζή. Ήταν δύο μέτρα περίπου ψηλός και το άγριο πρόσωπο του ήταν κατάμαυρο και βλογιοκομμένο. Οι Έλληνες, μόνο που τον έβλεπαν, τους κοβόταν η ανάσα. Ο λόρδος Βύρωνας που τον γνώρισε από κοντά, γράφει ότι έμοιαζε σαν δαίμονας, που ξεπήδησε από την κόλαση κι ότι τα παιδιά πάθαιναν ίλιγγο τρόμου, όταν τον αντίκριζαν, ξαφνικά μπροστά τους. Ο Κιουλάκ Βογιατζή κρατούσε πάντοτε στα χέρια του ένα κοντόχοντρο κόπανο και με αυτόν απειλούσε τους χριστιανούς. Έλεγε, δηλαδή ότι θα τους σπάσει το κεφάλι, αν δεν του έδιναν μια χρυσή λίρα ή δύο φλουριά, όπως απαιτούσε ο κεφαλικός φόρος κάθε έξι μήνες. Ο Αλβανός, όμως αυτός ήταν τόσο κουτός, ώστε δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα διάφορα νομίσματα της εποχής εκείνης. Έτσι, πολλοί Έλληνες που δεν είχαν να πληρώσουν, του έδιναν μερικές μπρούτζινες δεκάρες, που τις γυάλιζαν προηγούμενα, για να φαίνονται χρυσές και τον ξαπόστελναν. Από τότε, λοιπόν, έμεινε η φράση «Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος», που τη λέμε συνήθως για τους ελαφρόμυαλους. Μπογιατζής δεν ήταν άλλος από τον Κιουλάκ Βογιατζή με τον κόπανό του. # # # Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του # # Οι φόροι πριν από τον 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε, όσοι δεν είχαν να πληρώσουν, έβγαιναν στο βουνό. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους φόρους, υπήρξε και ένας τον οποίον πλήρωνα όσοι είχαν μακρυά…μαλλιά! Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά και άνισοι. Έκτος της δεκάτης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, εκάστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης, καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων, καφτανίων, καρφοπετάλλων καί άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτω βαρείς καθ’ εαυτούς ήσαν οι επιβληθέντες φόροι, έτι βαρύτερους καί αφόρητους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποστελλομένων προς τούτο υπαλλήλων ή εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων (ραγιάς=υπόδουλος εκ της τουρκικής λέξεως “raya”) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από τον τελευταίο αυτόν φόρο, έμεινε παροιμιώδης η φράση «Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του», την οποία λέμε σήμερα για κάτι που πληρώνουμε πολύ ακριβά. Σιγά τον πολυέλαιο! Βρισκόμαστε στα χρόνια του Όθωνα. Ο Βαυαρός βασιλιάς, που ντυνόταν με φουστανέλες και φέσι και στις πιο επίσημες εμφανίσεις του, μαζί με τη βασίλισσα Αμαλία οργάνωναν συχνά γιορτές στ’ Ανάκτορα. Η πιο διαλεχτή κοινωνία εκείνον τον καιρό ήταν, βέβαια, οι επιζώντες και οι απόγονοι των αγωνιστών του ‘21, μαζί με τους ξένους αυλικούς, που ήρθαν στην Ελλάδα, συνοδεύοντας τον Όθωνα. Το ότι στους απλούς αυτούς ανθρώπους ήταν άγνωστη η δυτική εθιμοτυπία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δε μείωνε καθόλου τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά των συγκεντρώσεων ούτε την οικειότητα με τους ξένους αξιωματικούς, που ήταν πάντα θαυμαστές κάθε ελληνικής εκδήλωσης. Το κέφι, λοιπόν, έφθανε πολύ γρήγορα στο κατακόρυφο με τους ελληνικούς χορούς, που με ζήλο προσπαθούσαν να μάθουν και οι ξένοι. Κι εδώ ακριβώς είναι το σημείο που μας ενδιαφέρει. Οι γερολεβέντες παλιοί πολεμιστές, στον ενθουσιασμό τους, τραβούσαν κι άδειαζαν προς το ταβάνι τα κουμπούρια τους. Κι ακόμα σε καμιά «γυροβολιά», όταν το απαιτούσε η φιγούρα του χορού, έβγαζαν και το τσαρούχι, εκσφενδονίζοντάς το προς τα πάνω. Αλλά τις αίθουσες των Ανακτόρων τις φώτιζαν κρυστάλλινοι πολυέλαιοι και κηροστάτες. Στο κρίσιμο, λοιπόν, αυτό σημείο, ακουγόταν ψιθυριστά και με τη συνοδεία ενός ευγενικού χαμόγελου, φιλική «παραίνεση» κάποιου γνωστού των Ανακτόρων προς τον ενθουσιώδη χορευτή: «Σιγά τον πολυέλαιον!». Μια δεύτερη εκδοχή δίνει την εξής προέλευση: Σε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες της πατρίδας μας, επικρατεί ακόμα και σήμερα η συνήθεια, στις μεγάλες γιορτές και συγκεκριμένα κατά τη δοξολογία, αφού ανάψει ο καντηλανάφτης τους πολυέλαιους, να τους κινεί, τον ένα από την Ανατολή στη Δύση και τον άλλο από Βορρά προς Νότο, έτσι που να σχηματίζεται το σημείο του Σταυρού. Έτσι παρουσιάζεται με περισσότερη λαμπρότητα ο διάκοσμος της εκκλησίας. Αν, όμως, η κίνηση δεν ήταν ομαλή και κινδύνευαν να σβήσουν τα φώτα, του έλεγαν: «Σιγά τον πολυέλαιο, να μη σβήσουν τα φώτα». Κατ’ άλλους, η λέξη πολυέλαιος γράφεται με έψιλον και όχι με άλφα γιώτα, γιατί τον πολυέλαιο τον ανάβουν στην εκκλησία, όταν ψάλλεται ο ψαλμός του Δαυίδ, ο γνωστός ως «πολυέλεος», που τα εδάφια του έχουν σαν επωδό το «ότι εις τον αιώνα, το έλεος αυτού». Η φράση αυτή έμεινε μέχρι σήμερα, με απαξιωτική έννοια όμως. Την λέμε δηλαδή όταν θέλουμε να υποβαθμίσουμε και να απαξιώσουμε κάτι, που δεν θεωρούμε τόσο σημαντικό, όσο παρουσιάζεται. # Φόρτωση... # Τον έπιασαν στα πράσα # Μόλις η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, κάποιος Θεόδωρος Καρράς έφτιαξε μια συμμορία κακοποιών, που ρήμαζαν τα σπίτια και τα μαγαζιά. Η αστυνομία τούς κυνηγούσε να τους πιάσει, μα ποτέ δεν το κατόρθωνε. Ο Καρράς είχε γίνει αληθινό φόβητρο των κατοίκων. Την εποχή εκείνη στην Κολοκυνθού των Αθηνών κατοικούσε ο παπά-Μελέτης, που έλεγαν ότι είχε φλουριά με το τσουβάλι. Αν και περασμένης ηλικίας, η καταπληκτική του δύναμη έκανε εντύπωση σε όλους. Το σπιτάκι που έμενε, ήταν τριγυρισμένο με περιβόλι από πράσα. Μια νύχτα ο παπάς πετάχτηκε οπό τον ύπνο του. Του φάνηκε πως είδε στο περιβόλι του κάποια σκιά, που κινούταν ύποπτα μέσο στα πράσα. Άφοβος καθώς ήταν, πήγε προς τα κει και μ’ ένα πήδημα γράπωσε από τον σβέρκο -ποιον άλλον;- τον περίφημο Καρρά, που τον παρέδωσε στην αστυνομία. Ο κακοποιός ομολόγησε γρήγορα τους συνεργάτες του, που πιάστηκαν κι αυτοί. Απ’ αυτό το γεγονός προέκυψε και η φράση «τον έπιασαν στα πράσα», που σημαίνει επ’ αυτοφόρω σύλληψη. # Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου # Η παροιμιώδης αυτή έκφραση, οφείλεται σε έναν Κρητικό, που ονομάζονταν Παντελής Αστραπογιαννάκης. Όταν οι Ενετοί κυρίευσαν τη Μεγαλόνησο, αυτός πήρε τα βουνά μαζί με μερικούς τολμηρούς συμπατριώτες του. Από εκεί κατέβαιναν τις νύχτες και χτυπούσαν τους κατακτητές μέσα στα κάστρα τους. Για να δίνει, ωστόσο, κουράγιο στους νησιώτες, τους υποσχόταν ότι θα ελευθέρωναν γρήγορα την Κρήτη. Με το σήμερα, όμως, και με το αύριο, ο καιρός περνούσε και η κατάσταση του νησιού αντί να καλυτερεύει, χειροτέρευε. Οι Κρητικοί άρχισαν ν’ απελπίζονται. Μα ο Αστραπογιαννάκης δεν έχανε το θάρρος του, εξακολουθούσε να τους δίνει ελπίδες για σύντομη απελευθέρωση. Οι συμπατριώτες του, όμως, δεν τα πίστευαν πια. Όταν, λοιπόν, το ασύγκριτο εκείνο παλικάρι πήγαινε να τους μιλήσει, όλοι μαζί του έλεγαν: «Ξέρουμε τι θα πεις. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μoυ!». Έτσι προέκυψε και η αντίστοιχη παροιμιώδης φράση, η οποία υποδηλώνει μια κατάσταση, συνήθως ανεπιθύμητη, η οποία παραμένει αμετάβλητη. Απ’ έξω κι ανακατωτά (απ’ την καλή και την ανάποδη) Τον Σεπτέμβριο του 1155, σ’ ένα μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης συνέβησαν τέτοια έκτροπα, που ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Εμμανουήλ Κομνηνός, διέταξε να τιμωρηθούν όλοι με τις πιο βαριές ποινές εκείνης της εποχής. Έτσι, πολλοί τυφλώθηκαν, άλλοι εξορίστηκαν και άλλοι ρίχτηκαν στα φοβερά κελιά των φυλακών του Επταπυργίου. Οι τελευταίοι, πέραν του εγκλεισμού τους στην φυλακή, είχαν υποβληθεί και σε μια επιπλέον πρωτότυπη τιμωρία-μαρτύριο: Κάθε μέρα, ήταν υποχρεωμένοι να προσεύχονται και να ψάλλουν, φωναχτά, είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο! Οι φύλακες δεν τους άφηναν να πάρουν ανάσα και ουαί κι αλίμονο αν οι τιμωρημένοι σταματούσαν τις προσευχές και τους ψαλμούς, έστω και για ένα λεπτό. Οι προσευχές διαβάζονταν μέσα από μεγάλα και χοντρά εκκλησιαστικά βιβλία. Όταν οι προσευχές τελείωναν, αντί οι φυλακισμένοι να αρχίσουν το βιβλίο από την αρχή, ήταν υποχρεωμένοι να τις διαβάσουν απ’ το τέλος προς την αρχή. Δηλαδή ανάποδα. Απ’ αυτό το περίεργο γεγονός προέκυψαν και οι παροιμιώδεις φράσεις «του τα ‘ψαλα απ’ την καλή και την ανάποδη» και «τα έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά»*, που σημαίνει σήμερα «γνωρίζω κάτι πολύ καλά», γιατί οι τιμωρημένοι έφτασαν στο σημείο από τις πολλές φορές που έλεγαν τις προσευχές, να τις μαθαίνουν από έξω κι ανακατωτά. * Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η φράση «τα έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά», προέρχεται από την εκπαιδευτική διδασκαλία στα σχολεία του Βυζαντίου: Οι δάσκαλοι για να διαπιστώσουν αν οι μαθητές γνώριζαν καλά το αλφάβητο απ’ έξω και δεν το «παπαγάλιζαν» απλά, τους έδειχναν τα γράμματα ανακατεμένα και τους ζητούσαν να τα πουν. Tης ######## το κάγκελο # Με την φράση «της ######## το κάγκελο», εννοούμε έναν μεγάλο συνωστισμό, κοσμοσυρροή, φασαρία και κατά περίπτωση και ταλαιπωρία. Είναι συνώνυμη του «έγινε χαμός». Η προέλευση της φράσης, ανάγεται στην περίοδο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ερχόντουσαν αρκετά συχνά, συμμαχικά πολεμικά πλοία και αγκυροβολούσαν ανοιχτά από την παραλία του Νέου Φαλήρου (κάτι που συνέβαινε και μετά τη λήξη του). Ο ερχομός των στόλων ήταν «δώρο Θεού» για τις «κοινές» γυναίκες, οι οποίες μαθαίνοντας τον ερχομό τους μαζευόντουσαν στην ξύλινη εξέδρα του Φαλήρου, και μάλιστα στα κάγκελα της δεξιάς πλευράς (προς τον εξερχόμενο) που έβλεπαν προς την Ακρόπολη, στα οποία και ανέμεναν τους επίδοξους πελάτες τους (δηλαδή τους ναύτες). Εκεί, η κάθε πόρνη είχε και το δικό της κάγκελο, πάνω στο οποίο ακουμπούσε και έγραφε το όνομά της, έως που να έρθουν οι ναύτες. Οι γονείς που τύχαινε να βρίσκονται εκεί με τα παιδιά τους, απέτρεπαν την οποιαδήποτε παραμονή εκεί χαρακτηρίζοντας το χώρο ως «της ######## το κάγκελο». Από αυτό το γεγονός έμεινε η παροιμιώδης φράση «της ######## το κάγκελο». Σατιρικά, η φράση αναφέρεται και σε αρχαΐζουσα γλώσσα ως «της επί χρήμασιν εκδιδομένης το σιδηρούν κιγκλίδωμα», ενώ η οικονομική πνοή που έφερναν οι συμμαχικοί στόλοι στην Τρούμπα και στα «μαγαζιά με γυναίκες» του Πειραιά, αποτέλεσε θέμα της γνωστής παλιάς ελληνικής ταινίας «Καλώς ήρθε το δολάριο». |
Απάντηση: ´´ Τι σημαίνουν οι φράσεις ´´
πολυ καλο.;)
|
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Σπάω πλάκα:
Οι πρώτοι δίσκοι φωνογράφου, ονομάζονταν “πλάκες”, ήταν από βακελίτη. Τα νυχτερινά κέντρα διέθεταν φωνόγραφο για τα γλέντια των θαμώνων και μεγάλες ποσότητες πλακών, γιατί ο βακελίτης δεν είχε μεγάλη διάρκεια ζωής και φθειρόταν μέσα σε λίγες μέρες. Την κατάληξη των φθαρμένων πλακών, μάλλον, την υποπτευτήκατε: οι γλεντζέδες τις έσπαζαν, όπως αργότερα θα σπάνε τα πιάτα, και έτσι έμεινε η φράση “σπάω πλάκα”. Τσολιάς: Η λέξη Τσολιάς είναι τούρκικη. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι. Ο κουρελής, αλλά τιμημένος τσολιάς, έπρεπε να αποκτήσει μία “καθώς πρέπει” ονομασία για αυτό κατά το 1868 ανασύρθηκε η ομηρική λέξη “Εύζωνος”. Στην αρχαιότητα η λέξη αυτή προσδιόριζε είτε την κομψή γυναικά (με λεπτή μέση), είτε τον ελαφριά οπλισμένο στρατιώτη.Το 1868 ιδρύθηκε για πρώτη φορά η προεδρική φρουρά και τότε πρωτοπαρουσιαστηκαν τα τάγματα των ευζώνων με την παραδοσιακή στολή. Την τιμημένη αυτή στολή φορούσαν και τα ένδοξα Τάγματα των Ευζώνων μας σε όλους του πολέμους του σύγχρονου Ελληνικού κράτους (δυστυχώς τη φορούσαν και οι προδότες γερμανοτσολιάδες, κατά την Γερμανική κατοχή). Σήμερα μόνον οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς, φέρουν υπερήφανα την ίδια στολή. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Νέα Σμύρνη Η περιοχή ήταν αρχικά γνωστή με το όνομα Ανάλατος και όφειλε το όνομα της σε ένα πηγάδι που βρισκόταν κοντά στο ναό των Αγίων Θεοδώρων (σήμερα γήπεδο του Πανιωνίου) και το οποίο είχε γλυκό νερό. Στις 24 Απριλίου 1827 στην περιοχή έγινε μια μεγάλη μάχη για την ανακατάληψη της Ακρόπολης, γνωστή ως μάχη Αναλάτου, με αρχηγό τον Κίτσο Τζαβέλλα. Ο θάνατος του αρχηγού των Ελλήνων Γεωργίου Καραϊσκάκη την προηγούμενη μέρα, ανέτρεψε τα αρχικά σχέδια με αποτέλεσμα την διάλυση των ελληνικών τμημάτων και το θάνατο σημαντικών αρχηγών (Δράκος, Βέϊκος κ.ά) καθώς και χιλιάδων πολεμιστών. Στις 14 Φεβρουαρίου 1898 έγινε στον Ανάλατο απόπειρα δολοφονίας του Βασιλέως Γεωργίου Α’. Σε ανάμνηση της διάσωσής του η Βασίλισσα Όλγα έστησε το ναό του Αγ. Σώστη. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Οι Ζεϊμπέκοι και το ζεϊμπέκικο
Ξεκίνησε -στα βάθη των αιώνων στην κεντροδυτική Ανατολία. Πήρε δε το όνομά του από τους περήφανους και άγριους ληστές Ζεϊμπέκους, που, όταν δεν τον χόρευαν επιδεικνύοντας τα σπαθιά τους… κατέσφαζαν Ελληνες, όπως αυτούς του Αϊδινίου, την εποχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Στο πέρασμα των χρόνων θέλησαν να απαθανατίσουν τον ηρωιμό και την παλικαριά τους και να διατηρήσουν τις ηρωικές τους παραδόσεις και έτσι δημιούργησαν αυτόν το δύσκολο χορό το ζεϊμπέκικο, που τον χόρευαν ένας ένας με σπαθιά στα χέρια και πότε πότε και στο στόμα: βγάζοντας μουγκρητά ή αλαλαγμούς -σαν τα σημερινά όπα, άλα, γιάλα και διάφορα άλλα παλικαρίσια. Ζούσαν σε ομάδες στα βουνά, είχαν την ιεραρχία τους με ανώτερο τον Εφέ και στο πνεύμα της «κοινωνικής ληστείας», τιμωρούσαν, τους υφασματέμπορους που πουλούσαν ακριβότερα από την κανονική τιμή, τους ντόπιους ρωμιούς μπακάληδες που έκλεβαν στο ζύγι… Επισκεύαζαν τις βρύσες και τις κρήνες των χωριών, άνοιγαν πηγάδια, βοηθούσαν τους φτωχούς με χρήματα. Υποχρέωναν τους πλούσιους να ενισχύσουν την προίκα των φτωχών κοριτσιών…. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι Εφέδες όταν έπαιζαν ζεϊμπέκικα τραγούδια στο βουνό, τα χόρευαν πάντοτε μόνοι τους, ένας ένας, ποτέ δύο δύο ή ομαδικά, θεωρείται, σύμφωνα με την παράδοση καθεαυτού ανδρικός χορός. Ωστόσο, σε ορισμένες περιοχές επικράτησε η συνήθεια να τον χορεύουν σπανιότερα και οι γυναίκες. Η εκτέλεσή του βασίζεται σε καθορισμένους κανόνες ευπρέπειας και αυστηρής χορευτικής συμπεριφοράς, έχει δικαίωμα να τον χορέψει οποιοσδήποτε επιθυμεί, όμως το να χορέψει κάποιος απρόσκλητος θεωρείται απαράδεκτο και αξιόμεμπτο. Κανείς δεν επιτρέπεται να συνοδεύσει κάποιον ενώ χορεύει χωρίς να προσκληθεί. Επίσης, για κανένα λόγο δεν πρέπει κάποιος να διακόψει το χορό, να παραγγείλει έναν χορό ή να προτείνει την αλλαγή του σκοπού που εκτελείται. Οι προφορικές τοπικές παραδόσεις πολλών περιοχών της Ανατολίας διασώζουν πλήθος αφηγήσεις οι οποίες αναφέρονται σε θρυλικούς καβγάδες και μαχαιρώματα, που προκλήθηκαν από τέτοιου είδους παραξηγήσεις. Τα τραγούδια τους εξυμνούσαν τις αρετές και τα κατορθώματά τους, σήμερα υπάρχουν περίπου 150 διαφορετικά ονόματα ζεϊμπέκικων στην Τουρκία. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
"Χτύπα ξύλο" Τα παλιά χρόνια τα δέντρα θεωρούνταν η κατοικία αγαθών πνευμάτων οπότε με το να χτυπήσεις ξύλο ζητούσες την προστασία τους ή κάτι τέτοιο. "Sabotage!" 1) To μεσαίωνα οι δυσαρεστημένοι αγρότες στη γαλλία σαν ένδειξη αγανάκτησης πετούσαν τα ξυλοπάπουτσά (σαμπό) τους στον υπεύθυνο... 2) Το 15ο αιώνα οι εργάτες στην υφαντουργία στο Βέλγιο πετούσαν μέσα στις υφαντικές μηχανές τα σαμπό τους με σκοπό να τις χαλάσουν από φόβο ότι με την επικράτηση των μηχανών θα χάσουν τη δουλειά τους... (υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις) "Maneki Neko" (η γάτα που χαιρετάει, γιαπωνέζικο!) Ποιά ιστορία κρύβεται πίσω από αυτο το αγαλματάκι που αρκετοι από εμάς έχουμε προσέξει? Είναι μία γατούλα που χαιρετάει. Παλιά στην Ιαπωνία ένας πολύ πλούσιος φεουδάρχης κατα τη διάρκεια μιας καταιγίδας πήγε κάτω από ένα δέντρο να προφυλαχτεί. Απέναντι υπήρχε ένας ναός και εκεί είδε μία γατούλα να του κουνάει το χεράκι της σαν να του έλεγε "έλα, έλα". Και όντως καθώς πήγαινε προς το ναό ένας κεραυνός κατέκαψε το δέντρο. Από τότε ο πλούσιος φεουδάρχης και ο φτωχός ιερέας του ναού έγιναν φίλοι και η γάτα έγινε ζώο που φέρνει καλή τύχη (όχι σαν εδώ...) |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Όλα πολύ καλά κι επιμορφωτικά. Μπράβο σας.
|
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Τέρμα τα δίφραγκα Τις δεκαετίες 1950 και 1960 στις αστικές συγκοινωνίες (λεωφορείο, τραμ ή αργότερα τρόλει) υπήρχε κλιμακωτό εισιτήριο, ανάλογα με την απόσταση. Έτσι υπήρχαν εισιτήρια 1.10, 1.50, 2 δραχμών. Ο εισπράκτορας που υπήρχε τότε σε όλα τα μέσα, εκτός από το ότι έκοβε τα εισιτήρια, ανακοίνωνε και τις στάσεις ή έδινε εντολή στον οδηγό να σταματήσει ή να ξεκινήσει (με το εντελώς ιδιότυπα εκφωνούμενο «Φύγεεεεε»). Επίσης, ειδοποιούσε πού τελείωνε το κάθε αντίτιμο εισιτηρίου που είχε πληρώσει ο επιβάτης. Μια από τις ανακοινώσεις του λοιπόν ήταν και το «τέρμα τα δίφραγκα», που σήμαινε πως είχαν φτάσει στο τέρμα της διαδρομής που ίσχυε το εισιτήριο των δυο δραχμών. Από όλες τις ανακοινώσεις του εισπράκτορα, η παραπάνω ήταν η πιο διάσημη και επιβίωσε μέχρι τις μέρες μας, με μεταφορική φυσικά σημασία. Σε αυτό βοήθησε και ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος που σε πολλές ταινίες ακούγεται η επίμαχη φράση, ενώ το 1962 γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία (κωμωδία) με τον ίδιο τίτλο με τον Βασίλη Αυλωνίτη και πολλούς άλλους εκλεκτούς ηθοποιούς μας. Μεταφορικά σήμαινε και σημαίνει ακόμα ό,τι και οι εκφράσεις «μέχρις εδώ», «έως εδώ και μη παρέκει». Επίσης μπορεί και να χρησιμοποιηθεί σε μια αποστροφή του λόγου κάποιου που θέλει να δείξει την αποφασιστικότητά του να σταματήσει κάποια κατάσταση ή κάτι παρόμοιο. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Όσο ζεις μαθαίνεις . :) :) Πολύ καλά τα πάμε για συνεχίστε . ;) :) :) |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
"Kύπρος" από που πήρε το όνομα της? Από το λατινικό "cuprum" που σημαίνει χαλκός. Η Κύπρος ήταν πολύ γνωστη για τα μεταλλεία χαλκού της στην αρχαιότητα. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
:sm8:
|
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Κάτι που έμαθα από την καριέρα μου ως κούριερ.
Και ίσως φανεί χρήσιμο όταν ψάχνουμε έναν συγκεκριμένο αριθμό σε μια οδό. Αν σταθούμε και στραφούμε προς τα ζυγά νούμερα (4, 78, 190 κοκ) τότε η ΑΡΙΘΜΗΣΗ του δρόμου ΞΕΚΙΝΑΕΙ από τα ΔΕΞΙΑ μας Φανταστείτε ότι βγαίνουμε σε μια διασταύρωση του δρόμου όπου αναζητάμε (έστω) τον αριθμό 66 και δεν ξέρουμε αν το 66 είναι προς τα δεξιά ή τα αριστερά. Αν εντοπίσουμε τον πλησιέστερο στη διασταύρωση ζυγό αριθμό (έστω το 98), τότε ξέρουμε ότι πρέπει να πάμε δεξιά διότι προς τα εκεί βρίσκονται οι αριθμοί που είναι μικρότεροι του 98. Το αντίστοιχο εφαρμόζουμε και με τους μονούς αριθμούς, απλά αλλάζει η πλευρά από όπου αρχίζει η αρίθμηση της οδού. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
Πολύ καλό http://i247.photobucket.com/albums/g...-2/BRAV-81.gif . |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
Χρησιμότατο . :sm8: |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
"Πέρασε τον Ρουβίκωνα" Αλλά τι ήταν ο Ρουβίκωνας και γιατι να τον περάσεις ή να μην τον περάσεις? Εποχή αρχαία Ρώμη. Ο Ρουβίκωνας ήταν ένας μικρός ποταμός στη βόρεια Ιταλία (δεν είναι γνωστό αν είναι μυθική τοποθεσία ή όχι). Με νόμο στην αρχαία Ρώμη όταν οι λεγεώνες φτάνανε στον Ρουβίκωνα ήταν υποχρεωμένες να αφοπλιστούν. Αυτό γινόταν για να αποφευχθούν οι εμφύλιοι και τα πραξικοπήματα. Ο Ιούλιος Καίσαρας όπως το 49π.Χ τον πέρασε και συγκρούστηκε με τον Πομπήιο. Όταν λέμε "Πέρασε τον Ρουβίκωνα" εννοούμε ότι πέρασε το σημείο χωρίς επιστροφή. Το όνομα του βγαίνει από το rubeus που σημαίνει στα λατινικά "κόκκινο" εξ' αιτίας της κόκκινης λάσπης που είχε και του χρώματος που του έδινε. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
ή ακόμη ... "υπερέβης τα εσκαμμένα" ... :) . |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
Αυτό νομίζω ταιριάζει καλύτερα . :) :) |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Λευκόχρυσος & Πλατίνα είναι το ίδιο? ΄Η απάντηση είναι όχι. Κατ' αρχήν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΕΥΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Αυτό που λένε λευκόχρυσο στα κοσμηματοπωλεία είναι ένα κράμα χρυσού και ενός λευκού μετάλλου όπως παλάδιο, νικέλιο. Η πλατίνα είναι άλλο μέταλλο και καμία σχεση δεν έχει με το χρυσό. Είναι σπανιότερη του χρυσού και είναι πολύ σκληρή και δύσκολη στην επεξεργασία κοσμημάτων. Τα κοσμήματα από πλατίνα είναι γι' αυτο το λόγο πολύ ακριβά. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
"Γαλαξίας" Από που βγαίνει η λέξη, και μία μικρή αρχαία ιστορία! Η λέξη βγαίνει από το γάλα. Όταν γεννήθηκε ο Ηρακλής ο Δίας ήθελε να βρει κάποια να τον θηλάσει και έκανε την εξής παγαποντιά. Περίμενε να κοιμηθεί η Ηρα και όπως ήταν κοιμησμένη τον έβαλε στο στήθος της να θηλάσει. Η Ήρα όμως κάτι κατάλαβε και ξύπνησε τρομαγμένη βλέποντας ένα ξένο μωρό στο στήθος της. Από τον τρομάρα της έσπρωξε το μωρό και από το στήθος της πετάχτηκαν με ορμή σταγόνες από το γάλα της στον νυχτερινό ουρανό σχηματίζοντας αυτή τη γαλακτερή φωτεινή ζώνη που βλεπουμε το βράδυ (όταν βρισκόμαστε σε απόλυτο σκοτάδι και μακριά από τα φώτα της πόλης). Μα δεν είναι ομορφη αυτή η ιστορία? |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
Όχι απλά όμορφη ... κάτι παραπάνω ... http://i247.photobucket.com/albums/g...LES-2/good.gif Να τολμήσω να πω το γνωστό ... όταν εμείς γράφαμε ιστορία ΚΑΙ μυθολογία, κάποιοι άλλοι - όχι όλοι - έτρωγαν μπανάνες ??? Ή θα χαρακτηριστώ σαν Ελληνάρας κ τα γνωστά ??? Αμ το άλλο που ακούμε ??? Οι πρόγονοί μας έκαναν ... εμείς τί κάνουμε ??? Αλλά κι αυτό, δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν απ' τους προγόνους μας, υποβαθμίζοντας τα πεπργμένα, αλλά ούτε κ ότι αυτό το αίμα (των προγόνων) δεν ρέει στις φλέβες μας ... Αν τελικά μπορέσουμε κ διώξουμε την ηττοπάθεια που μας διακρίνει, ή μάλλον που μας έχουν επιβάλει να αισθανόμαστε, ίσως ... λέω ίσως, ξανασηκώσουμε κεφάλι ... Αλλιώς θα μείνουμε στο ... "το διάλειμμα τέλειωσε - τα κεφάλια μέσα" ... http://i247.photobucket.com/albums/g...S-2/CRY-34.gif |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας και να ξεπεράσουμε το προαιώνιό μας ελλάτωμα. Τη διχόνοια. Η Ελλάδα δεν είναι απλά μία χώρα, είναι μία ιδέα.
|
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Λίγα Λόγια για τα Πούρα Δεν φτάνει μόνο να πάρεις στα χέρια σου ένα πούρο και να το καπνίσεις, πρέπει να ξέρεις την καταγωγή του, την μυρωδιά του, το χρώμα του και το πώς να το χειριστείς για να γίνει απολαυτικό. Η χώρα μας πρωτοπορεί σε πολλές απολαύσεις, όπως και αυτή της κατανάλωσης πούρων ακόμα και σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Για παράδειγμα την περίοδο της κατάρρευσης του Χρηματιστηρίου, ο ελληνικός νταλκάς αντιμετωπιζόταν με βαθιές ρουφιξιές ενός πούρο Νο 10 Montecristo Edmundo. Αντί να μειωθεί η κατανάλωσή του αυξήθηκε και μάλιστα τα τελευταία χρόνια η άνοδος των πωλήσεων του έφτασε σε κορυφαίο σημείο. Σε τέτοιο βαθμό που μάλλον μυρίστηκαν τον καπνό οι Γερμανοί και τώρα θέλουν να μας το κόψουν. Θα σας μάθω λοιπόν μερικά μυστικά για τα πούρα, πρώτον για όσους θα συνεχίσουν να τα καπνίζουν αλλά να μην είναι σαν βλάχοι με τσαρούχι και κουστούμι, και δεύτερον για όσους θέλουν να μάθουν και να γίνουν γνώστες με εκλεπτυσμένη επιλογή, που εκεί θα κάνουν τη διαφορά. 1. Κατ αρχήν, να θυμάσαι ότι τα πούρα είναι σαν τις γάτες, δεν θέλουν αέρα αλλά μια αναπαυτική πολυθρόνα, δίπλα σε μία φωτιά. Δηλαδή, το πούρο δεν μπορείς να το ανάβεις κύριε μου στη μέση του δρόμου, στην Πλ. Κολωνακίου και να διασχίζεις την Σκουφά. Όλα έχουν την ώρα τους και θέλουν το ανάλογο περιβάλλον. Τα πούρα είναι σαν τις ερωμένες. Απαιτούν την πλήρη αφοσίωσή αλλά και την ολοκληρωτική προσοχή. Μέρα μεσημέρι να πεταχτείς από το Jeep για να πάρεις καφέ από το Dacapo με την πουράκλα στο χέρι δεν λέει ούτε για σένα ούτε για το πούρο. 2. Το πούρο δεν είναι τσιγάρο. Δηλαδή το πούρο δεν το ρουφάμε και δεν κατεβάζουμε τον καπνό στους πνεύμονες. Επίσης τη στάχτη δεν την τινάζουμε συνεχώς στο σταχτοδοχείο. Ακόμα και εκεί το πούρο θέλει άλλο χειρισμό, την αφήνουμε να πέσει μόνη της κομψά. Επίσης στα πούρα δοκιμάζουμε συνεχώς νέες μάρκες και νέες γεύσεις. Γινόμαστε λίγο άπιστοι μαζί του. Ξέρετε τώρα εσείς από απιστία της στιγμής. Δοκιμάζεις και επιστρέφεις. 3. Το πούρο θέλει το δικό του ποτό. Πούρο με μπύρα δεν ταιριάζει. Γι αυτό ο συνδυασμός πούρων με οινοπνευματώδη ποτά είναι μία ολόκληρη τέχνη. Το κονιάκ είναι ο πιο καλός συνδυασμός όπως και ένα malt whisky. Το πούρο αντενδείκνυνται με όλα τα λευκά αλκοόλ. 4. Ένα χοντρό πούρο ταιριάζει μετά το γεύμα αρκεί να έχετε χρόνο. Η επιλογή του πούρου γίνεται σε σχέση με το γεύμα και ιδιαίτερα από το ποτό που έχουμε πιει ή που πίνουμε. Μετά από ένα πλούσιο γεύμα και αρκετό κρασί αξίζει περισσότερο ένα πιο ελαφρύ πούρο. Αντίθετα μετά από ένα βαρύ γεύμα με δυνατές γεύσεις πάει ένα μέτριο προς δυνατό πούρο. 5. Όταν λέμε πούρα Αβάνας εννοούμαι τα γνήσια πούρα. Όπως λέμε σκοτσέζικο ουίσκι ή γαλλικό κρασί. Όποιος επιχειρήσει να τα αντιγράψει σε άλλη χώρα, απλώς θα είναι ένα προϊόν που αντιγράφηκε και ποτέ δεν θα έχει γνήσια γεύση. 6. Το χειροποίητο πούρο αποτελείται από το εξωτερικό φύλλο, το δέσιμο και τη γέμιση. Για το περίβλημα χρησιμοποιούνται τα κορυφαία σε ποιότητα και χρωματισμό φύλλα και υπάρχουν πολλές χρωματικές κατηγορίες. Υπάρχουν τα ανοιχτόχρωμα που είναι τα πιο ελαφριά ως τα σχεδόν μαύρα που είναι τα πιο βαριά. Ο συνδυασμός εξωτερικού φύλλου και γέμισης δίνει σε κάθε πούρο τα ιδιαίτερα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά του. Το έδαφος και οι κλιματολογικές συνθήκες της καλλιέργειας του καπνού κάνουν την διαφορά στην ποιότητα ενός πούρου σε συνδυασμό με την ωρίμανσή του, από τη ζύμωσή του αλλά και τον τρόπο που θα το φτιάξει ο κατασκευαστής του. Άρα το πούρο αποτελείται από το το γέμισμα (filler), και το εξωτερικό περίβλημα, (binder). Μετά το περίβλημα τοποθετείται ένα ακόμη φύλλο καπνού (wrapper) για να του δώσει ωραία αίσθηση. Από πού να αγοράσεις πούρα;Απέφυγε τα περίπτερα γιατί ακόμα και αν έχουν υγραντήρα η θερμοκρασία που βρίσκονται δεν θα είναι αυτή που χρειάζεται για να διατηρηθούν. Επίσης είναι ακριβότερα. Προτίμησε τα ειδικά μαγαζιά καπνιστών καθώς και τα καταστήματα στα αεροδρόμια. Αν πάλι πας στο Φεστιβάλ στην Κούβα που γίνεται κάθε χρόνο, θα αγοράσεις τα καλύτερα και τα φθηνότερα. Μπορεί να σου κοστίσει κάτι παραπάνω όμως θα το ευχαριστηθείς, έτσι κι αλλιώς. Προσοχή όμως γιατί στην Κούβα κυκλοφορούν κάποιοι επιτήδειοι που θα σε πλησιάσουν και θα σου πουλήσουν μαϊμού πούρα τα οποία λένε ότι τα έχουν κλέψει από το εργοστάσιο. Η αλήθεια είναι ότι τα φτιάχνουν μόνοι τους στα σπίτια τους και τα πουλάνε στην μισή τιμή. Αν πρόκειται να αγοράσεις πούρα να πας σε κανονικό μαγαζί. Τι εξαρτήματα χρειάζεσαι για να καπνίσεις πούρο Α. Κόφτης για να κόβει την άκρη του πούρου στο μέρος που θα το βάλεις στο στόμα. Σε καμία περίπτωση δεν κόβουμε το πούρο με τα δόντια. Μην σε επηρεάσουν κάποιοι καμπόιδες που είδες στον κινηματογράφο. Με τον κόφτη θα κόψεις περίπου ένα έως δύο χιλιοστά την άκρη του. Β. Ένας μικρός υγραντήρας (humidor), για να διατηρήσεις τα πούρα σου σε άριστη κατάσταση για αρκετό καιρό.Ενας μικρός για 25- 40 κομμάτια είναι αρκετός. Επίσης επέλεξε κάποιον που εξωτερικά να είναι από κέδρο. Το άρωμα του κέδρου είναι ό,τι καλύτερο για τα πούρα καθώς έχει και την ιδιότητα να απορροφά την υγρασία. Τα πούρα χρειάζεται να βρίσκονται στους 21 βαθούς Κελσίου και με υγρασία 70%.Σε καμία περίπτωση μην βάλεις τα πούρα μέσα στο ψυγείο. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να τα ξεράνεις και να τους χαλάσεις τη μυρωδιά τους. Γ. Ενας αναπτήρας πυρσός (torch). Αν πάλι βρεις στο εμπόριο σπίρτα κέδρου είναι το τέλειο άναμα.Ομως είναι δύσκολο να τα βρεις και είναι και λίγο ακριβά. Πώς ανάβει ένα πούροΜε τον αναπτήρα ανάβεις την άκρη του πούρου χωρίς να το έχεις στο στόμα και χωρίς να το ρουφάς. Το πούρο θα κάνει καύτρα μόνο του από την φλόγα και τότε το βαζεις στο στόμα και ρουφάς. Οι ειδικοί λένε ότι τραβάμε περίπου μία ρουφηξιά το λεπτό. Αν το πούρο ανάψει περισσότερο από την μία άκρη τότε την λιγότερο καμένη πλευρά την στρέφουμε προς τα κάτω για να ανάψει πιο ομοιόμορφα. Το πούρο το αφήνουμε στο τασάκι να σβήσει μόνο του και δεν το πατάμε για να σβήσει.. Το δαχτυλίδι που έχουν επάνω τα πούρα πάντα υπάρχει η απορία αν πρέπει να το αφαιρεί ο καπνιστής ή όχι. Δεν υπάρχει νόμος και κανόνας γι αυτό. Υπάρχουν σε αυτό επάνω διαφορετικές θεωρίες. Ιστορικά το δαχτυλίδι επινοήθηκε από τον Gustave Bock , έναν πανέξυπνο άνδρα που έφυγε από την Ευρώπη και πήγε στην Κούβα για να φτιάξει την πρώτη παρτίδα πούρων. Το δαχτυλίδι το επινόησε για τρείς λόγους. Αρχικά για να συγκρατήσει το wrapper και να μην ανοίξει, να προστατέψει τα δάχτυλα από τη μυρωδιά του πούρου και φυσικά για να μαρκάρει τα προϊόντα του και να αυξήσει το γόητρο των πούρων του. Οι δυο πρώτοι λόγοι δεν ισχύουν στις μέρες μας, όμως το δαχτυλίδι έχει πάρει πλέον και μια καλλιτεχνική διάσταση. Η επιλογή λοιπόν είναι δική σου και σε καμιά βιβλιογραφία δεν υπάρχει κάποιος όρος που να απαγορεύει ή να επιτρέπει το δαχτυλίδι μετά το άναμα του πούρου. Εξάλλου τα εξαιρετικά πούρα δεν έχουν πάνω δαχτυλίδι. Η κατεξοχήν ρομαντική χρήση του δαχτυλιδιού του πούρου του Ερνέστ Χέμινγουεϊ ήταν ότι το φόρεσε στο μεσαίο δάχτυλο της Άβα Γκάρντνερ ως βέρα αρραβώνων τους. Πώς να αναγνωρίζεις τα πούρα 1.Από το μέγεθος Το μήκος συνήθως εκφράζεται σε ίντσες, το πλάτος του πούρου σε βαθμούς. Οι βαθμοί αντιπροσωπεύουν υποδιαιρέσεις της ίντσας. Ένας βαθμός αντιστοιχεί σε 1/64 της ίντσας δηλαδή 0,3968 mm. Ένα πούρο με πάχος 50 βαθμούς αντιστοιχεί σε 50/64 της ίντσας δηλαδή 19,84mm. CORONA 5 - 6 ίντσες μήκος. CHURCHILL 6-7 ίντσες μήκος. DOUBLE CORONA Πάνω από 7,5 ίντσες μήκος. PANETELA Έχει το μέγεθος της CORONA, μερικές φορές λίγο μεγαλύτερο , αλλά είναι πιο λεπτό. ROBUSTO Μήκος 5 ίντσες , πιο χοντρό στο πάχος. TORBUSTO Μήκος CORONA , λίγο πιο χοντρο από το ROBUSTO. TORO Μήκος CORONA , χοντρό σαν ROBUSTO. LONSDALE μήκος λίγο μεγαλύτερο από corona ελάχιστα πιο λεπτό. 2. Από το χρώμα CLARO Κλασικό πούρο με καφέ ανοιχτό χρώμα MADURO Πολύ σκούρο καφέ έως μαύρο. CANDELLA Πράσινο. 3. Από την παρασκευή του Hand made - Γίνονται από την αρχή μέχρι το τέλος με το χέρι. Το αναφέρουν οι επιγραφές HECHO A MANO και TOTALMENTE A MANO Μachine bunched - Το filler γίνεται με μηχάνημα και στη συνέχεια το binder πηγαίνει στα χέρια ειδικών όπου τοποθετούν το wrapper. Μachine made - Ολα γίνονται στην μηχανή.. Long filler - Το γέμισμα του πούρου γίνεται από ολόκληρα φύλλα καπνού γι αυτό είναι τα καλύτερα και τα ακριβότερα. Short filler - Το γέμισμά τους γίνεται από τα υπολείμματα του long filler πούρα για αυτό είναι πιο φτηνά όμως δεν είναι απαραίτητα χαμηλής ποιότητας. 4. Από την γεύση του Στην αρχή το πούρο μπορεί να μας απογοητεύσει στην γεύση του και στο άρωμά του. Το δεύτερο τρίτο είναι αυτό που μας αποκαλύπτει την ποιότητά του.. Το τελευταίο τρίτο ξαναγίνεται βαρύ και η καύση του γίνεται πιο διαρκής. Επίσης στην άκρη της γλώσσας η γεύση γίνεται πικάντικη, στις παρειές καυστική, στην γλώσσα τραχιά και στο λαιμό στυφή. Η καύση του πούρου όταν γίνεται ομοιόμορφη είναι δείγμα καλού πούρου, ενώ αντίθετα όταν είναι ανομοιογενής, κακού πούρου. Το καλό πούρο δεν πρέπει να μαζεύει κοντά στην γλώσσα νικοτίνη αλλά να μας αφήνει μια καλή αίσθηση στο στόμα μετά το κάπνισμα. Ποια είναι τα δέκα καλύτερα πούρα στον κόσμο. Νούμερο 10 Montecristo Edmundo Απολαύστε το με Glenfiddich 21-year-old Gran Reserva. Αυτό το single malt ουίσκι που προέρχεται από τα Βορειοανατολικά της Σκωτίας και την κοιλάδα του ποταμού Spey, έχει μία καπνισμένη βελούδινη γεύση που συνοδεύει άριστα το συγκεκριμένο πούρο. Νούμερο 9: Partagas Piramides Le 2000 Ένας έμπειρος καπνιστής διακρίνει τις γεύσεις κανέλας, κέδρου και πιπεριού. Είναι δύσκολο να βρεθούν αφού είναι περιορισμένης κατανάλωσης. Ταιριάζει με Scotch Talisker 10. Νούμερο 8: Padron 1964 Anniversary Imperiale Συνδυάζει γεύσεις από πιπέρι, εσπρέσο, κακάο και κέδρο. Απολαύστε το με Laphroaig Cask Strength, το οποίο ανακηρύχτηκε το 2005 το καλύτερο ουίσκι της χρονιάς. Νούμερο 7: La Aurora 100 Aρos Belicoso La Aurora είναι ο παππούς των πούρων της Δομινικανής Δημοκρατίας και έχει μία αρμονική ένωση μπαχαρικών, δέρματος και άλλων γεύσεων μέσα σε ένα τυλιχτό Corojo, που κοστίζει πανάκριβα και από τα πιο σπάνια πούρα του κόσμου. Με Oban 14-year-old Single Malt Scotch Whiskey είναι ο τέλειος συνδιασμός. Νούμερο 6: Cohiba Siglo VI Το Siglo VI toro είναι ένα από τα καλύτερα σύγχρονα κουβανέζικα πούρα της αγοράς. Συνδυάστε το με Ardbeg 17, ουίσκι Νούμερο 5: Romeo y Julieta Churchill Έχουν πάρει το όνομά τους προς τιμήν του Winston Churchill (photo 4), ο οποίος ήταν ένας από τους διασημότερους και πιστούς θαυμαστές του Δοκιμάστε να το καπνίσετε μαζί με Aberlour Double Cask Matured Νούμερο 4: Bolivar Royal Corona Το Bolivar Royal Corona ψηφίστηκε πρώτο το 2006 στις προτιμήσεις των φανατικών του πούρου. Απολαύστε το με Isle of Jura Superstition Νούμερο 3: Fuente Fuente OpusX Arturo Fuente Οι εργάτες αυτών των πούρων τυλίγουν μόνο 75 κάθε μέρα, κάνοντάς τα ασυναγώνιστα σε ποιότητα γι αυτό και πανάκριβα. Οι τιμές ξεκινούν από 15 δολάρια το ένα και φτάνουν τα 100 Απολαύστε το με Macallan 18. Νούμερο 2: Padrοn Serie 1926 No. 1 Τα πούρα αυτά έχουν πλούσιες γεύσεις κρέμας, σοκολάτας, κόκκων καφέ και δέρματος. Ταιριάζει με Balvenie Portwood 21. Νούμερο 1: Cohiba Esplendido Η έμπνευση για τα πούρα Cohiba ήταν του Che Guevara, ο οποίος ήθελε μερικά πολύ ιδιαίτερα πούρα αποκλειστικά για τον Φιντέλ, τους κοντινούς του φίλους και εξέχουσες διεθνής προσωπικότητες. Μόνο γυναίκες επιτρέπεται να τυλίγουν αυτά τα πούρα και εδώ και πολλά χρόνια μόνο οι πιο ισχυροί άντρες του κόσμου τα κάπνιζαν. Απολαύστε το με Glendronach 18. |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Το έχουμε το άθλημα Βαγγέλη .;) Ευχαριστούμε . :) :) ;) |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
... τώρα που τόκοψα ... :cool::cool::cool::(:(:( |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Ποιά ήταν η Ψωροκώσταινα; Στην εποχή που κυβερνούσε την Ελλάδα ο Καποδίστριας ζούσε στο Ναύπλιο μια ζητιάνα, που την έλεγαν «Ψωροκώσταινα». Σε μια λοιπόν συνεδρίαση της Συνέλευσης, κάποιος θέλοντας να πει για τη φτώχεια του Ελληνικού Δημοσίου το παρομοίασε με την πασίγνωστη ζητιάνα. Από τότε η λέξη επαναλήφθηκε στις συζητήσεις και τελικά επικράτησε. Μόνο που, όταν λέγεται τώρα δεν εννοεί το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ολόκληρη την χώρα... Η όλη ιστορία της Ψωροκώσταινας (Ευ. Δαδιώτης, «Αιγαιοπελαγίτικα» τεύχος 13) είναι η εξής: «Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι», είπε περήφανα η γριά πλύστρα Χατζηκώσταινα και τα άφησε πάνω στο τραπέζι που είχε στήσει στην πλατεία του Ναυπλίου η ερανική επιτροπή, εκείνη την Κυριακή του 1826.Ύστερα από αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος από το πλήθος φώναξε: «Για δείτε, η πλύστρα η Ψωροκώσταινα πρώτη πρόσφερε τον οβολό της.» Κι αμέσως το φιλότιμο πήρε και έδωσε. Βροχή πέφταν πάνω στο τραπέζι λίρες, γρόσια και ασημικά. Αυτή ήταν η συνέχεια της φτωχής προσφοράς της πλύστρας Χατζηκώσταινας, που από εκείνη τη στιγμή αποθανατίστηκε με το παρατσούκλι «Ψωροκώσταινα». Και το παρανόμι αυτό κόλλησε έπειτα στην Ελλάδα. Αλλά, ποιά ήταν αυτή η «Ψωροκώσταινα»; Ήταν η κάποτε αρχόντισσα των Κυδωνιών, του Αϊβαλιού, Πανωραία Χατζηκώστα, σύζυγος πάμπλουτου Αϊβαλιώτη εμπόρου, που φημιζότανε όχι μόνο για τα πλούτη του άνδρα της, μα και για τα πολλά δικά της κι ακόμα για την ομορφιά της. Όταν αργότερα οι Τούρκοι πυρπόλησαν την πολιτεία του Αϊβαλί, και έσφαξαν άνδρες και γυναικόπαιδα, ανάμεσα σε αυτούς που σώθηκαν ήταν και η αρχόντισσα Πανωραία Χατζηκώστα, που είδε να σφάζουν οι Τούρκοι τον άνδρα της και τα παιδιά της. Κατά καλή της τύχη ένας ναύτης την βοήθησε και μαζί με άλλους την ανέβασε σε ένα καράβι που ξεμπάρκαρε στα Ψαρά. Εκεί αναγνωρίστηκε από τον ομοιοπαθή της Βενιαμίν τον Λέσβιο, την προστάτεψε και τον ακολούθησε στην Πελοπόννησο. Στο Ναύπλιο, ο Βενιαμίν παρέδιδε μαθήματα για να ζήσει και η Πανωραία, για να ζήσει, άρχισε να ξενοπλένει και αργότερα, με σαλεμένα σχεδόν τα λογικά της, ζητιάνευε στους δρόμους του Ναυπλίου. Έπειτα από το περιστατικό του εράνου στο Ναύπλιο, όταν έφτασε ο Καποδίστριας στην Ελλάδα, τη συμμάζεψε κι όταν ίδρυσε το ορφανοτροφείο, η Πανωραία, που τώρα έγινε γνωστή με το παρανόμι «Ψωροκώσταινα», προσφέρθηκε να πλένει τα ρούχα των ορφανών χωρίς καμιά πληρωμή. http://www.inews.gr/60/poia-itan-i-psorokostaina.htm |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Καλησπέρα σε όλη την Παρέα.
Πολύ όμορφες και χρήσιμες οι πληροφορίες. Σαν λαός δέν ανοίγουμε πολυ κανένα βιβλίο,ασ μαθαίνουμε και κάτι έστω και μέσα από forum,ιδιαίτερα οι πολύ νέοι και εμείς οι παλαιότεροι !!! |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Καλησπέρα σε όλη την Παρέα.
Πολύ όμορφες και χρήσιμες οι πληροφορίες. Σαν λαός δέν ανοίγουμε πολυ κανένα βιβλίο,ασ μαθαίνουμε και κάτι έστω και μέσα από forum,ιδιαίτερα οι πολύ νέοι και εμείς οι παλαιότεροι !!! |
Απάντηση: Πόσο όγκο έχουν 114,5 τρις δολάρια ??? - Το χρέος της Α
Απόσπασμα:
ποια ήταν η Μιχαλού : Η λαϊκή έκφραση συνδέεται με τη μετεπαναστατική ζωή στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα τότε της Ελλάδας. Συγκεκριμένα στο Ναύπλιο υπήρχε μια ταβέρνα που ανήκε σε μια γυναίκα, τη Μιχαλού. Η Μιχαλού είχε το προτέρημα να κάνει «βερεσέδια» αλλά υπό προθεσμία. Μόλις εξαντλείτο η προθεσμία - και η υπομονή της - στόλιζε τους χρεώστες της με «κοσμητικότατα» επίθετα. Όσοι τα άκουγαν, ήξεραν καλά ότι αυτός που δέχεται τις «περιποιήσεις» της «χρωστάει της Μιχαλούς». |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Το ταξιδι του νερου,μεχρι.....το ποτηρι μας!!:)
Γεια σας, είμαι η Αλεξία, μια μικρή σταγόνα, και κατάγομαι από την Υλίκη. Βαρέθηκα τη μονοτονία και αποφάσισα να ταξιδέψω. Έτσι έφτασα στο φράγμα του Μαραθώνα. Κάποια στιγμή ένιωσα κάτι να με τραβάει…Μπήκα σε ένα σωλήνα που με οδήγησε στην «άντληση». Από εκεί άλλοι σωλήνες με οδήγησαν στον καθαρισμό. «Ενεργός άνθρακας», «χλωράσβεστος», «χλώριο», «άλατα αλουμινίου» έπεσαν πάνω μου και με έκαναν να λάμπω. Μετά πήγα στην «ανάμιξη» και στη «καθίζηση». Έπειτα στη «μονάδα διηθήσεως». Από εκεί γλίστρησα σε ένα κουτί που έγραφε «Δεξαμενή καθαρού νερού». Έμεινα για λίγο εκεί και μετά προχώρησα στο αντλιοστάσιο έτοιμη για κατανάλωση. Ταξίδεψα κάτω από το χώμα σε σωλήνες έφτασα στο μετρητή και από εκεί πήδηξα στο μπάνιο, στην κουζίνα… |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Απόσπασμα:
Welcome Alexia ... ;););) |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
και...πράσινα άλογα
Προέρχεται από το "πράσσειν αλόγως" δηλ. πράττω απερίσκεπτα, χωρίς λογική |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
τζάμπα: προέρχεται από την φράση...made in japan...παλιότερα το made in japan ήταν συνυφασμένο με το φθηνό...άρα και έγινε η σύμπτυξη της φράσεως σε μια και μόνο λέξη...Τζαμπα...
μεγκλα: στην πιάτσα (κυρίως θα την ακούσετε απο παλιούς μαστόρους μηχανικούς κτλ) έρχεται απο την φράση...made in England...παλιότερα το made in England ηταν συνυφασμένο με το ακριβό και καλό...!!! αρα και εγινε η σύμπτυξη της φρασης σε μια και μονο λεξη...μεγκλα... :D |
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
Καλά το μέγκλα το ήξερα, το τζάμπα δεν το ήξερα!
|
Απάντηση: .... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...
θα ειμαι απικο...
Προερχεται απο το ιταλίκό a picco, δηλαδή καθέτως. Κυριολεκτικά η θέση της άγκυρας που δεν έχει ακόμα σηκωθεί από το βυθό αλλά της οποίας η αλυσίδα έχει ήδη πάρει κατακόρυφη θέση, είναι έτοιμη να σηκωθεί και το πλοιο να αναχωρηση. |
| Όλες οι ώρες είναι σε GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 18:36. |
vBulletin Version 3.8.4
Jelsoft Enterprises Ltd.
Όλα τα γραφόμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του GS Forum!