GS Forum - Airbus Zero-G

http://thegreencuttingboard.blogspot...O_G_Airbus.jpg

Αεροπλάνο που αφαιρεί την ταχύτητα
Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος χρησιμοποιεί ένα Airbus Α 300 ενισχυμένο ώστε να μπορεί να πετά σε παραβολική τροχιά για τη διεξαγωγή πειραμάτων που απαιτούν περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας.
Το A300 Zero-G, «το αεροπλάνο που αφαιρεί τη βαρύτητα», όταν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο υψόμετρο, στρέφει το ρύγχος του προς τα πάνω και αρχίζει να ανεβαίνει, με διαρκώς μειούμενη ταχύτητα.
Λόγω της αδράνειας, όλα τα αντικείμενα μέσα στο αεροπλάνο συνεχίζουν για λίγο την ανοδική τους πορεία ανεξάρτητα και αιωρούνται μέσα στην άκατο.
Όταν η ταχύτητα του σκάφους έχει σχεδόν μηδενιστεί, το ρύγχος του στρέφεται απότομα προς τα κάτω και η ταχύτητά του αυξάνεται, με το ίδιο αποτέλεσμα για τα αντικείμενα εντός της ακάτου.
Η πτήση σε διαδοχικές παραβολικές «αψίδες» δημιουργεί έτσι συνθήκες έλλειψης βάρους, την ψευδαίσθηση ότι η βαρύτητα έχει καταργηθεί.
Μελετάται η περίπτωση δημιουργίας φυσσαλίδων στο αίμα, ένα επικίνδυνο φαινόμενο που προκαλεί το σύνδρομο αποσυμπίεσης, γνωστό ως νόσος των δυτών.
Δημιουργία μικροβαρύτητας - Παραβολική πτήση
Αρχικά από μια σταθερή οριζόντια πτήση σε ύψος 20.000 ποδών, το αεροσκάφος Αirbus A300 ZERO-G ανυψώνει το ρύγχος του έχοντας κάποιο βαθμό ανόδου και συνεπώς αυξάνει αδρανειακά το βάρος κάθε σώματος που μεταφέρει κατά ένα συντελεστή φόρτισης 1,8 ενώ η κλίση αυξάνει συνεχώς μέχρι τις 47° σε διάστημα περίπου είκοσι δευτερολέπτων. Αυτή είναι η «pull-up» φάση εισόδου.
Στη συνέχεια η ώθηση των κινητήρων μειώνεται αισθητά και ο κυβερνήτης αναγγέλλει «injection».
Τότε τα πάντα αιωρούνται και όλοι ζουν τη μαγεία της μικροβαρύτητας για περίπου είκοσι πέντε δευτερόλεπτα. Έπειτα μία συμμετρική 1.8 g «pull-out» φάση εκτελείται στην κάτω πλευρά της παραβολής για να φέρει τα αεροσκάφος πάλι στη σταθερή οριζόντια πτήση σε περίπου 20 δευτερόλεπτα. Μεσολαβεί χρονικό διάστημα δύο λεπτών μεταξύ των δύο φάσεων και τότε αρχίζει μία νέα διαδικασία παραβολικής πτήσης.
Στο σημείο λοιπόν που αρχίζει να μειώνεται ο βαθμός ανόδου ξεκολλάμε από το πάτωμα με χαμόγελα, όπως γεμίζουν τα παιδικά πρόσωπα στα λούνα-παρκ του κόσμου, το αεροσκάφος οριζοντιώνει ελαφρά και αρχίζει τη βύθιση, για να «κολυμπήσουμε» τώρα στον αέρα για τα καλά και ν’ αρχίσει το πραγματικό πανηγύρι…
Ουσιαστικά και κυριολεκτικά ζεί κανείς κάποια τόξα τροχιάς δορυφόρων, με την ίδια απολύτως αίσθηση και δεν έχει σημασία αν είναι μικρότερη η ακτίνα της περιστροφής και αν το σκάφος μας πλέει στον αέρα και όχι στο κενό!
Αυτά τα δέκα(!) συνολικά λεπτά «τροχιακής παραμονής», δίνουν κατά αντικειμενικό, ή υποκειμενικό τρόπο, την αίσθηση παραμονής σε διαστημικό σταθμό.
Η καταπόνηση στο σώμα είναι απερίγραπτη, αφού η φόρτιση στα 2g περνάει σε μηδέν g χωρίς φυσικά να υπάρχουν στολές anti-g που φορούν οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών, χωρίς προηγούμενη προπόνηση και εγκλιματισμό και βέβαια σε κάθε ανέβασμα το αίμα χάνεται από το κεφάλι, ο εγκέφαλος δοκιμάζεται ισχυρά από τη ελλειπή οξυγόνωση και αμέσως μετά η μηδενική βαρύτητα να ενεργοποιεί την αναρροφητική αντλία αίματος…