GS Forum - Πολεμική Αεροπορία «Λευκή απεργία» από τους πιλότους

Απ' την ώρα που μπαίνουν στη σχολή τους, ξέρουν ότι ο 1 στους 7 δεν θα πάρει σύνταξη.

Στη δικιά μου σειρά είμαστε στο 1/3 μέχρι στιγμής.

Σε περιπτώσεις που απαιτήθηκε να φανούν αντάξιοι οι ιπτάμενοι και μιλάω για περιπτώσεις κρίσεως και επικείμενου πολέμου, συμπολίτες μας έστελναν τα παιδιά τους (για να μη στρατευθούν) και τα λεφτά τους (η σειρά δεν παίζει ρόλο) στο εξωτερικό για να τα γλυτώσουν.

Υπ' όψιν ότι όλοι αυτοί οι ιπτάμενοι δεν έχουν φοροδιαφύγει ούτε ένα ευρώ από την ημέρα που μισθοδοτήθηκαν και έχουν φανεί αντάξιοι φορολογικά πληρώνοντας το μάρμαρο για όλους τους άλλους που φοροδιαφεύγουν.

Ούτε και έχουν γίνει 300 κιλά από το φαγητό και την καλοπέραση όπως ο προΙστάμενός τους που αποφασίζει γι αυτούς και απογοητεύεται για λόγου τους.

Όσοι τυχόν είναι ιπτάμενοι από εδώ μέσα και όχι αναγκαστικά του στρατού μόνο, θα αναγνωρίσουν σε πολλές φράσεις του παρακάτω κειμένου τον εαυτό τους.

DefenceNet - Απάντηση των πιλότων της ΠΑ στις δηλώσεις του ΥΕΘΑ Ε.Βενιζέλου για την «λευκή» απεργία τους

Απάντηση των πιλότων της ΠΑ στις δηλώσεις του ΥΕΘΑ Ε.Βενιζέλου για την «λευκή» απεργία τους
27-04-2010 17:10:46

Οι πιλότοι της ΠΑ ως απάντηση στις χθεσινές έντονα αποδοκιμαστικές δηλώσεις του ΥΕΘΑ Ευάγγελου Βενιζέλου για την "λευκή" απεργία που έκαναν, έστειλαν στο defencenet.gr την ακόλουθη επιστολή-μαρτυρία την οποία και παραθέτουμε αυτούσια:

«Αυτή την "δουλειά" δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα...Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο...το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε... να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.

Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας... στην "δουλειά" μας.

Σε μια "δουλειά" που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.

Σε μια "δουλειά" που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.

Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η "σπάταλη" ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι....

Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν "κλείσουν" τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το "πανί" στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του...

Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή "λευκή απεργία" ("απεργία" στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.

Μόνο μια χάρη από όλους εμάς... αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας... κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν... κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους... αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά.... ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ...

Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»

Για λόγους δεοντολογίας παραθέτουμε παρακάτω και τη δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας για την χθεσινή απεργία:

«Εκφράζω την βαθιά απογοήτευση του ελληνικού λαού -κατ’ εντολήν του οποίου η Κυβέρνηση ασκεί την διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων σύμφωνα με το Σύνταγμα- για τη σημερινή μαζική δήλωση δήθεν ψυχολογικής αδυναμίας ιπταμένων της Πολεμικής Αεροπορίας να εκτελέσουν τα πτητικά τους καθήκοντα στις μη επιχειρησιακές πτήσεις, επειδή ήθελαν με τον τρόπο αυτό να διαμαρτυρηθούν για την κατάργηση της αυτοτελούς ευνοϊκής φορολόγησης του πτητικού επιδόματός τους, στο πλαίσιο της νέας συνολικής φορολογικής πολιτικής.

Αυτό έγινε παρ’ ό,τι έχω δημόσια δηλώσει κατ’ επανάληψη την πρόθεση της Κυβέρνησης –όχι μόνο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και του Υπουργείου Οικονομικών- να αποκαταστήσει την εισοδηματική απώλεια των ιπταμένων χωρίς να κάμπτεται η γενική αρχή της ενιαίας φορολόγησης όλων των εισοδημάτων. Αυτό επαναλήφθηκε μάλιστα στην τελευταία συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής υποεπιτροπής, ως κοινή επιθυμία και θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Είναι, όμως, εξαιρετικά αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι οι Έλληνες αεροπόροι πετούν στους ουρανούς της πατρίδας όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος, αλλά για λόγους οικονομικούς.

Αυτό αδικεί τους Έλληνες πιλότους.

Είναι εξίσου αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι ο καθένας μπορεί να καταχράται των μέσων πίεσης που διαθέτει για συντεχνιακούς λόγους, τη στιγμή που η πατρίδα χρειάζεται μια πανεθνική προσπάθεια ανασυγκρότησης.

Αυτές οι μεθοδεύσεις δεν τιμούν το σώμα των αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας και τη λαμπρή παράδοση του όπλου. Εκλαμβάνω το περιστατικό αυτό ως ένα ατυχές και στιγμιαίο σφάλμα εκτίμησης που δεν αντιπροσωπεύει τα στελέχη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, πλήττει όμως την εικόνα τους, αλλά ευτυχώς όχι και την άμυνα της χώρας.

Φταίνε πρωτίστως οι λίγοι που παρέσυραν τους πολλούς, αλλά και οι πολλοί έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης που παρασύρθηκαν από τους λίγους, οι οποίοι δεν είχαν προφανώς επίγνωση του ρόλου τους και της θέσης τους».