Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές κτηνοτροφικές μονάδες (με τους αντίστοιχους φύλακες βλ. Ελληνικό Ποιμενικό) αλλά και άγρια ζωή την οποία σταθήκαμε τυχεροί και συναντήσαμε.
http://3.bp.blogspot.com/--x1NQvLdDZ...0/_DSC2441.JPG

Στο συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής ξεκινάει ο δρόμος για το πέρασμα της Νιάλας. Υπάρχει και μια πινακίδα η οποία είναι σχεδόν πεσμένη στο έδαφος. Η θέα και από εδώ δεν θα μπορούσε να μην σου κόβει την ανάσα...
http://3.bp.blogspot.com/-di_D9rw_2U...0/_DSC2445.JPG

Στη φωτογραφία διακρίνεται ο δρόμος που οδηγεί στη Νιάλα (πάνω) και ο δρόμος που οδηγεί προς την Λίμνη Πλαστήρα (κάτω)
http://2.bp.blogspot.com/-IDVPo19cW5...00/1212111.JPG

Σωτήρης
http://1.bp.blogspot.com/-KiAB0rezAv...0/_DSC2443.jpg

Φίλιππος
http://4.bp.blogspot.com/-xbXxew6fSP...0/_DSC2444.jpg

Ο δρόμος στη μέση οδηγεί στη Νιάλα
http://3.bp.blogspot.com/-8vn-B5HzZS...0/_DSC2442.JPG
(σημείο φωτογράφισης)

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω δυο λόγια για τη Νιάλα.
Για τους περισσότερους από εμάς η Νιάλα αποτελεί ένα δύσκολο οδηγικό πέρασμα. Το γεγονός ότι την διασχίζει ένας κακοτράχαλος δρόμος ο οποίος οδηγεί παράλληλα με την υψηλότερη κορυφη των Αγράφων, η υφή του εδάφους αλλά και τα πολλά κοπάδια των αιγοπροβάτων κάνει την διάσχιση της Νιάλας να αποτελεί μια περιπετειώδες διαδρομή.
Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι πως στο συγκεκριμένο σημείο έχει καταγραφεί στην σύγχρονη Ελληνική Ιστορία ένα συγκλονιστικό περιστατικό κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου όταν αυτός βρισκόταν στο αποκορύφωμά του.
Το περιστατικό συνέβη τον Απρίλη του 1947 και καταγράφηκε ως «τραγωδία της Νιάλας» ή «συμφιλίωση της Νιάλας».
Μονάδες ανταρτών και κυβερνητικού στρατού αδελφώθηκαν για μία μόνο νύχτα στη Νιάλα των Αγράφων μπροστά στη μανία της φύσης.
Πληροφορίες αλλά και ένα ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ μπορείτε να βρείτε στο ιντερνετ κάνοντας αναζήτηση με τη λέξη "Νιάλα".
http://2.bp.blogspot.com/-DR7HJABH86...1111111111.jpg
(φωτογραφία από net)

Ξεκινώντας την ανάβαση του δύσκολου δρόμου κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι οι οδηγικές ιστορίες που είχα ακούσει ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Γκρεμός, λακούβες, πέτρες συνέθεταν το σκηνικό.
Πριν προλάβουμε να διασχίσουμε τα πρώτα χιλιόμετρα από την απέναντι πλευρά ένα 4χ4 του οποίου ο οδηγός μόλις μας πλησίασε μας έκανε νόημα να σταματήσουμε. Ήταν ο τσοπάνης ενός από τα μεγαλύτερα κομμάτια αιγοπροβάτων που έχω δει στη ζωή μου. Για να καταλάβετε το μέγεθος τα σκυλιά που συνόδευαν το κοπάδι πρέπει να ήταν πάνω από 20 !!!
Μας είπε να σβήσουμε τους κινητήρες και να κατέβουμε από τις μοτοσυκλέτες μέχρι να έρθουν τα ζώα και να μας προσπεράσουν. Δεν χρειαζόταν και δεύτερη κουβέντα. Αφήσαμε τις μοτοσυκλέτες στην άκρη του δρόμου και ανεβήκαμε σε ένα μικρό λόφο λίγο πιο πέρα.
http://3.bp.blogspot.com/-HY3VimxmQR...0/_DSC2453.JPG

Πρέπει να μείναμε σε εκείνο το σημείο πάνω από μισή ώρα μέχρι να αρχίσουν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπαθή τετράποδα.
http://3.bp.blogspot.com/-8mlAzs8zS_...0/_DSC2452.jpg

Σαν να μην υπήρχαμε στον χώρο τα ζώα περνούσαν ανάμεσα από τις μοτοσυκλέτες. Δύο σκυλιά, εντυπωσιασμένα και αυτά με τα Karoo του Θάνου, έκαναν την ανάγκη τους εκεί κοντά έτσι για το "καλοφόρετα" :P
http://4.bp.blogspot.com/-Lrb5RONKqw...0/_DSC2457.jpg

Όσο περιμέναμε ήταν ευκαιρία να απολαύσουμε την θέα και φυσικά τι άλλο. Φωτογράφιση.
http://3.bp.blogspot.com/-CeV7PGMiuP...0/_DSC2459.JPG

Είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουμε και αφού είχαν απομακρυνθεί όλα τα ζώα από κοντά μας, ευχαριστήσαμε τον άνθρωπο για την υπομονή του να κατεβάσει τα ζώα χωρίς καν να μας γαυγίσουν τα σκυλιά του. Όσο ανεβαίναμε ο δρόμος γινόταν και πιο δύσκολος. Η οδήγηση απαιτητική και το ρεζερβουάρ μου στα τελειώματα....

Στάση σχεδόν στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής (2000μ) και ανάσες...
http://3.bp.blogspot.com/-uVghgQnkmX...0/_DSC2461.JPG
(σημείο φωτογράφισης)
(λόγω του ότι δεν είναι χαρτογραφημμένος ο δρόμος αν δεν σας εμφανίζει το σημείο στην επιλογή "map" πατήστε "earth"

Ο δρόμος συνεχίζει σχεδόν παράλληλα με την κορυφή στα 2000 μέτρα...
http://4.bp.blogspot.com/-v3N4K14W4U...0/_DSC2465.JPG

"Μείνε στη σκιά μόνο για να ξαποστάσεις..."
http://1.bp.blogspot.com/-Z7pdqUhgrO...0/_DSC2471.jpg

κατεβαίνει λίγο χαμηλά...
http://2.bp.blogspot.com/-h69WmJi0Fx...0/_DSC2469.JPG

και ανεβαίνει πάλι κοντά στις κορυφές.
http://2.bp.blogspot.com/-tKMpAjWh1K...0/_DSC2484.JPG

Θάνος
http://1.bp.blogspot.com/--s6DVygWrJ...0/_DSC2485.jpg

Όπως έγραψα και πιο πριν το πέρασμα της Νιάλας αποτελεί από μόνο του ένα περιπετειώδες οδοιπορικό με αρκετές δυσκολίες...
http://2.bp.blogspot.com/-Ddw9s7FnE7...0/_DSC2473.JPG

...και δεν είναι κατάλληλο για ανθρώπους με υψοφοβία.
http://3.bp.blogspot.com/-_XmykXT9aT...0/_DSC2474.JPG

(σημείο φωτογράφισης)

Για εκείνους όμως που λατρεύουν την εκτός δρόμου οδήγηση και θέλουν έστω για λίγο να νιώσουν την αδρεναλίνη τους να ανεβαίνει, το πέρασμα της Νιάλας είναι ο δρόμος που προσφέρει τα παραπάνω απλόχερα.
http://4.bp.blogspot.com/-RJBdB4JObR...0/_DSC2480.JPG

http://2.bp.blogspot.com/-YaJpho9Ib8...SC2498+(2).JPG

http://2.bp.blogspot.com/-8cz7zf0EIx...0/_DSC2499.JPG

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα και στα πόδια μας απλωνόταν η λίμνη Πλαστήρα
http://4.bp.blogspot.com/-UYJfSwvokG...0/_DSC2487.JPGhttp://4.bp.blogspot.com/-UYJfSwvokG...0/_DSC2487.JPG

Συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο (σε κάποιο σημείο υπάρχει μια διχάλα. ο δεξιός δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο, ο αριστερός είναι ο σωστός) και μετά από λίγα χιλιόμετρα, συναντήσαμε την κλασική διαδρομή που οδηγεί από την λίμνη Πλαστήρα (μετά την Νεραϊδα), στα Βραγγιανά (στο ύψος του Αγ. Νικολάου).

Μια τελευταία στάση με τον ήλιο ήδη να έχει χαμηλώσει και το φεγγάρι να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του στον γαλανό ουρανό των Αγράφων.
http://3.bp.blogspot.com/-Vu8jZ4GkXn...0/_DSC2521.JPGhttp://3.bp.blogspot.com/-Vu8jZ4GkXn...0/_DSC2521.JPG

http://2.bp.blogspot.com/-KY7gwt57lu...0/_DSC2507.JPG

http://4.bp.blogspot.com/-1iRrs1xcoc...0/_DSC2514.jpg

Τελικά, ΝΑΙ ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου....
Κάθε φορά που γυρνάω το κλειδί στη μίζα σχηματίζεται το γνωστό χαμόγελο πίσω από την ζελατίνα του κράνους. Ξέρω πως όπου και αν θα ταξιδέψω, κοντά ή μακριά θα είναι μια μοναδική εμπειρία. Ακόμα και σε μέρη που έχω επισκεφτεί αρκετές φορές ανακαλύπτω κάτι διαφορετικό.
Πόσες ζωές άραγε πρέπει να ζήσω για να "χορτάσω" αυτόν τον υπέροχο τόπο.....

Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν
- Η διαδρομή έχει αρκετά δύσκολα σημεία.
- Μοναδική εποχή που μπορείτε να διασχίσετε με ασφάλεια την Νιάλα είναι το καλοκαίρι.
- Φρόνιμο είναι να μην είστε μόνος.
- Να έχετε γεμάτο τεπόζιτο.
- Οι ταχύτητες πρέπει να είναι χαμηλές.
- Σε πολλά σημεία δεν υπάρχει σήμα σε κινητά και gps.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Φίλιππο, τον Σωτήρη, τον Θάνο για την όμορφη παρέα.

Πάντα Όρθιοι
Γκαραγκούνης Βαγγέλης

Αρχική Δημοσίευση από Vagelis Gar (������ 953831) Τελικά, ΝΑΙ ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.... Κάθε φορά που γυρνάω το κλειδί στη μίζα σχηματίζεται το γνωστό χαμόγελο πίσω από την ζελατίνα του κράνους. Ξέρω πως όπου και αν θα ταξιδέψω, κοντά ή μακριά θα είναι μια μοναδική εμπειρία. Ακόμα και σε μέρη που έχω επισκεφτεί αρκετές φορές ανακαλύπτω κάτι διαφορετικό. Πόσες ζωές άραγε πρέπει να ζήσω για να "χορτάσω" αυτόν τον υπέροχο τόπο..... ........................... Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Φίλιππο, τον Σωτήρη, τον Θάνο για την όμορφη παρέα. Πάντα Όρθιοι Γκαραγκούνης Βαγγέλης