αν και αισθάνομαι κάπως που επικροτώ την τροχαία μιας και δεν τους έχω σε μεγάλη εκτίμηση, οφείλω να τους πω ένα μεγάλο μπραβο γιατί πριν λίγες ημέρες είδα κάτι που δεν έχω ξαναδεί να συμβαίνει και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
προ ημερών λοιπόν και λόγο απεργίας των μ.μ.μ. η κίνηση ήταν αυξημένη παντού. το ίδιο και στην αττική οδό που εγώ προσωπικά τα τελευταία 3 χρόνια που την διασχίζω καθημερινά, δεν την έχω ξαναδεί τόσο πηγμένη. καθώς πήγαινα στη δουλειά αλλά και καθώς γυρνούσα, έβλεπα μπλόκα να γράφουν οδηγούς που περνούσαν από την λεα (λωρίδα έκτακτης ανάγκης). στην αρχή δεν το πίστευα. έπαθα σοκ. αλλά μετά από κάποια μέτρα, να σου και άλλο να ξηλώνει πινακίδες, πιο κάτω και άλλο και άλλο...
η χαρά μου ήταν τόση που μου ήρθε να κατεβώ κάτω και να τους σφίξω το χέρι. επιτέλους έκαναν και κάτι σωστό, ίσως το πιο σωστό από όλα. μας έχει γίνει συνήθειο όταν έχει κίνηση να πατάμε στη λεα για να φτάσουμε πιο γρήγορα. πολλοί το πλήρωσαν ακριβά.
μπράβο τους και μακάρι να το συνεχίσουν. είναι ένα από τα λίγα μέτρα που πρέπει να είναι αμίληκτοι.
