[giotis]

Την επόμενη μέρα δεν θα τους δικαιολογούσες. Γιατί;

Διότι θα έπρεπε να διεκδικήσεις την αποζημίωση σου ή θα σε πληροφορούσε ο γιατρός ότι το μικρό αυτό κάταγμα όπως πίστεψες, θα είναι μια μόνιμη βλάβη.

Βεβαίως όταν το παραστατικό θα τέλειωνε στη αίθουσα ενός δικαστηρίου, ο δικηγόρος σου θα έλεγε: "δεν νομίζω ότι επιτρέπεται η Αστυνομία να καταδιώκει αυτοκίνητα στους μποτιλιαρισμένους δρόμους μόνο και μόνο για αποδώσει στον ιδιοκτήτη του ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Τα αυτοκίνητα μπορούν αντικατασταθούν όχι όμως η αναπηρία του πελατη μου".

Επίσης μπορεί να σε πλησίαζε ο ιδιοκτήτης του κλεμμένου και να σου εκμυστηρευτεί : «Θα προτιμούσα να μη βρεθεί έτσι το όχημα μου θα προτιμούσα να εισέπραττα την αποζημίωση κλοπής από την ασφαλιστική μου»

Ενώ ο δικηγόρος των αστυνομικών Θα προσπαθούσε να πείσει το δικαστήριο ότι δεν επιτρέπεται οι αστυνομικοί να μένουν απαθείς σε κλέφτες οχημάτων, και ότι οι στους κατηγορούμενους πελάτες του να τους καταλογιστούν ελαφρυντικά.

Τελικά αν ο αστυνομικός κάνει μια σύλληψη απλά παραβιάζοντας τον ΚΟΚ τότε απλά έκανε τη δουλεία του.

Αν αυτή συνοδευτεί και από κάποιο χοντρό λάθος, που δεν έμεινε τίποτα όρθιο στο δρόμο τότε αυτοί γίνονται οι κακοί, οι ανεκπαίδευτοι, οι επικίνδυνοι.

Έτσι για αυτούς δεν τίθεται το ερώτημα αν πρέπει να σέβονται τον ΚΟΚ αυτό εννοείται, αλλά αν αξίζει το κόπο να τον παραβιάζουν κατά τα καθήκοντα τους όταν το αποτέλεσμα δεν είναι εξαρχής προδιαγεγραμμένο.