Το πιο ακραίο Supersport Touring μοντέλο της BMW, το K 1300 S, είναι για μια ακόμη χρονιά μαζί μας. Για το ίδιο, τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά γύρω του οι εξελίξεις τρέχουν. Πώς άραγε το επηρέασε η έλευση του S 1000 RR; Ακούγεται διαφορετικά πλέον το τραγούδι του ή όχι;
Ένα χρόνο πριν, όταν οδηγούσα το K 1300 S, σε πορτοκαλί τότε χρώμα, είχα ομολογουμένως εντυπωσιαστεί. Παρόλο που οι Γερμανοί δεν είχαν ακόμη δεσμευτεί να παρουσιάσουν ένα καθαρόαιμο Superbike, το K 1300 S ήταν ένα μοντέλο που κράταγε το κεφάλι ψηλά σε όλες τις συγκρίσεις με τον ιαπωνικό ανταγωνισμό -Suzuki GSX 1300 R Hayabusa και Kawasaki ZZR 1400. Κινητήρας 1.300 κυβικών, ροπή αεροπλανοφόρου, επιταχύνσεις από τα 160 στα 250 σε χρόνο ντε τε, απαράμιλλη σταθερότητα έως και τα 290 χλμ./ώρα και γερμανικές -ξεχωριστές- προτάσεις στις αναρτήσεις. Ένας διηπειρωτικός πύραυλος, που έκανε μπαμ από μακριά.
Τι άλλαξε μέσα στο 2010;
Καταρχάς, εμφανίστηκε το BMW S 1000 RR, μια μοτοσικλέτα που άλλαξε το τοπίο, όχι μόνο λόγω των υπερ-επιδόσεών της. Και δεν το άλλαξε μόνο στα Superbikes, αλλά και στα Sport-Touring. Πώς το έκανε αυτό; Με τα προηγμένα ηλεκτρονικά της συστήματα και πιο συγκεκριμένα, με την υιοθέτηση ενός νέου, εκπληκτικού Traction Control, που περνάει σχεδόν απαρατήρητο από τον αναβάτη. Το σύστημα αυτό δεν κόβει άγαρμπα τη δύναμη βάζοντας κάτω τα άλογα της μοτοσικλέτας και βοηθά τον αναβάτη να κινηθεί πραγματικά γρήγορα, ακόμα και στην πίστα, με μέγιστη ασφάλεια. Αφήνουμε τώρα το S 1000 RR κατά μέρος, μιας και ενώ έκανε την αρχή, βρήκε γρήγορα μιμητές, τόσο στην Ευρώπη (Aprilia RSV4 Factory APRC SE, Aprilia Dorsoduro 1200 & Ducati 1198S) όσο και στην Ιαπωνία (Kawasaki ZX-10R). Έτσι, μέσα σε ένα χρόνο, το Traction Control, χρησιμοποιώντας δεκάδες παραμέτρους, κλισιόμετρα και δεδομένα, εξελίχθηκε σε απίστευτο βαθμό. Δυστυχώς, για το 2010-11, η BMW δεν πέρασε το σύστημα του S 1000 RR και στο K 1300 S.Πηγή:Μοτοτριτη