Το πρωι ξυπνησα νωρις και ξεκινησα να ετοιμαζομαι.
Το ραντεβου με τον Πανο ηταν στα ΜcDonald's στην Εθνικη Αθηνων-Λαμιας κατα τις 9.
Κατεβασα τα πραγματα στη μηχανη, εφαγα ενα μισαωρο μεχρι να βεβαιωθω οτι δεν θα μοιραζα ρουχα και σωβρακα στην εθνικη οδο, συνδεσα το GPS, ενας τελευταιος ελεγχος στα χαρτια και φυγαμε!
(Το μεγεθος της μ@λ@κιας μου να μην εχω αξιωθει να βαλω μια σκληρη βαλιτσα στη μηχανη τοσο καιρο θα το καταλαβαινα αργοτερα βεβαια, αλλα τοτε θα ηταν αργα...)
Πηγα απο το βενζιναδικο να γεμισω και να τσεκαρω πιεσεις κλπ. Γεμιζω, ελεγχω λαστιχα, φωτα κλπ, ολα καλα.
Κανω να βαλω μπροστα και... χχχχρρρρρρ! χχχχχρρρρρ! Η μιζα γυριζε αλλα το μοτερ δεν επαιρνε μπροστα!
Ω ρε πστ μου! Κομπλερ! Τον ηπιαμε! Καθομαι μερικα λεπτα και σκεφτομαι τι να κανω. Ο Πανος θα ειναι ηδη καθ'οδον για το ραντεβου και εγω ειμαι με τα δερματα, με τη μηχανη φορτωμενη και ετοιμη για αναχωρηση και τωρα η μιζα μας κανει ναζακια!
Πανω που αρχιζω να φανταζομαι τον εαυτο μου να σπρωχνει 250 κιλα στην ανηφορα για το σπιτι στολιζοντας τον θειο Σοιχιρο και τα γιαπωνεζικα του, δοκιμαζω μια ακομα φορα την τυχη μου.
"ΒΒΒΡΑΑΑΑΟΟΟΥΥΥΥΜΜΜΜ!" Το μοτερ ξυπναει με το χαρακτηριστικο βραχνο του μπασο ηχο και εχω μεινει να κοιταω σαν χαζος! Ρε λες να καταλαβε οτι θα την εκανα πρες παπιε τη ρουφιανα και να αποφασισε να ειναι φρονιμη;
Οπως και να εχει μεσα στα επομενα 5 δευτερολεπτα εχω ηδη καβαλησει και ανεβαινω τον περιφερειακο Υμηττου μαλλιοκουβαρα (παλι), γιατι εχω ηδη αργησει (παλι) και ο Πανος θα ειναι στον δευτερο καφε της ημερας (παλι).
Ενα συντομο τεστ για το αν φευγει η βαλιτσα απο τη μηχανη στα 200+ αργοτερα, και εχω φτασει επιτελους στο ραντεβου...
