Απάντηση: Επανάληψη Μήτηρ Πάσης Μαθήσεως
επειδή το forum αφορά τους μοτοσυκλετιστές κατά κύριο λόγο θα μιλήσω γι αυτούς...Κάθε φορά που βλέπω στο δρόμο αναβάτη χωρίς κράνος πάει η καρδιά μου στην κούλουρη. Λέω αν κάτι πάει τώρα στραβά, αν κάποιος τον "κλείσει", αν γλυστρήσει, αν, αν, αν τι θα γίνει? Κάθε φορά με το που ανάβει πορτοκαλί και βλέπω τα αυτοκίνητα να γκαζώνουν για να προλάβουν να περάσουν, με αποτέλεσμα τα τελευταία να περνάν με κόκκινο, λέω: αν τώρα περνούσε κάποιος με μηχανή τι θα γίνονταν?
Γιατί μας δέρνει τέτοια βλακεία? Γιατί το κράνος θεωρείται "φλωριά"? Γιατί βιαζόμαστε στο δρόμο? Να προλάβουμε τι? Τη δουλειά? Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ! Η ζωή όμως μπορεί να τελειώσει πανεύκολα...
Μήπως να επιστρέψουμε σπίτι? Αν πάμε πέντε λεπτά αργότερα τι θα χάσουμε? Πέντε λεπτά ρουτίνας? Σιγά το πράμα ρε π@-στη μου!!!
Για το ποτό δε θα μιλήσω, είναι πολύ πονεμένη ιστορία... έχω πέσει πιωμένος και ξεκράνωτος πριν από πολλά χρόνια (τα χρόνια της μ-λ-κίας) και έχω φάει στο πρόσωπο την άσφαλτο κάτι το οποίο πραγατικά πονάει πολύ. Είχα πει δε θα ξανανέβω σε μηχανή... όμως ο έρωτας είναι έρωτας...και τώρα που ετοιμάζομαι, μετά από 15 χρόνια να ξαναπάρω μηχανή έχω αγοράσει το κράνος από το Σεπτέμβριο... μερικοί γνωστοί και φίλοι με κοροιδεύαν αλλά δε με πειράζει. Δε με πειράζει καθόλου, μα καθόλου....
ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΕΡΟΙ ΠΑΙΔΙΑ!!! ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΗΔΟΝΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ!!! (...για να ευθυμήσουμε και λίγο)
|