St. Moritz:
Φτάσαμε σχετικά νωρίς, μια και σήμερα τα πάσα ήταν λιγότερα. Με την ευκαιρία αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα τις τοπικές λίμνες και να συναντηθούμε βέβαια και με τα παιδιά από τη Χαλκίδα που είχαν κι εκείνα φτάσει. Είχαμε ένα θέμα με δυο αστυνομικούς που ήθελαν ντε και καλά να μας γράψουν για παράνομο πάρκινγκ μπροστά στο ξενοδοχείο, επειδή το όριο στη στάθμευση ήταν 10λεπτά κι εμείς κάναμε λίγο παραπάνω για να ξεφορτώσουμε. Δεν πρόκειται να παραθέσω κανένα αρνητικό σχόλιο που να εναντιώνεται στον νόμο, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν απαράδεκτη. Τους έλειπε η στοιχειώδης ευγένεια στη αντιμετώπιση του πολίτη, και όταν προσπαθήσαμε να αιτιολογήσουμε την καθυστέρηση, μόνο που δε μας πέρασαν χειροπέδες, και έπρεπε να παρέμβει ο ξενοδόχος για να μας αφήσουν να φύγουμε και να ανακαλέσουν τα 40€ που μας ζητούσαν ως πρόστιμο στον καθένα μας. Αυτά έτσι για να θυμόμαστε ότι δεν είναι μόνο οι Έλληνες οι “κακοί”
Κι εδώ τελειώνει η διαμονή μας στην Ελβετία. Ήταν πολύ όμορφα όλα, τα πάσα, τα χωριά, το περιβάλλον, η ατμόσφαιρα… όλα. Θα πρέπει όμως να σας πω, ότι εξεπλάγην από την ακρίβεια! Ήξερα ότι η Ελβετία είναι ακριβή και νόμιζα επίσης ότι η Ελλάδα είχε καταντήσει σχεδόν η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη, μετά όμως από την εμπειρία μου στην Ελβετία, άλλαξα γνώμη. Και για να προλάβω τα σχόλια τύπου “εκεί όμως πληρώνεις ποιότητα”, δεν είναι αυτό απόλυτο. Κάτσαμε σε εστιατόρια που το επίπεδο του φαγητού ήταν για τα ελληνικά δεδομένα κάτω του μετρίου, και οι τιμές τους ήταν σαν σε επώνυμο γκουρμέ εστιατόριο στην Ελλάδα
Αυτά περί τιμών. Κατά τα υπόλοιπα, ήταν όλα όμορφα, και θα ξαναπήγαινα ευχαρίστως, αν βέβαια άντεχε η τσέπη μου
.