[Markas]

Η ώρα έχει πάει 17:30, ετοιμαζόμαστε, ντυνόμαστε, πάμε να φύγουμε και…Φτου!, που είναι τα γυαλιά μου;

Ψάχνω, ψάχνω εγώ και η Κική, δε τα βρίσκουμε. Ο Γιάννης απλά περιμένει. Μέχρι τελικά μετά από δέκα λεπτά ψαξίματος τον πλησιάζω για να του πω να φύγουμε και τα βρίσκω μπλεγμένα στο δεξιό σαμάρι του! Το απίστευτο είναι πως είχαμε κάνει ήδη καμιά 200ρια μέτρα στο χωματόδρομο του πάρκινγκ και είχαν μείνει στη θέση τους!