[frits]

Περιμένουν 2 χρόνια

Ο καρδιοχειρουργός κ. Πέτρος Σφυράκης, υπογράμμισε ότι θα πρέπει να γίνει κοινή συνείδηση ότι από έναν δότη ωφελούνται μερικές φορές 8 ή 10 ασθενείς. Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πόσο σημαντική είναι η προσφορά του κάθε δότη.
Ο κ. Σφυράκης τόνισε ότι «έχουμε πολλούς ασθενείς που είναι σε μηχανική υποστήριξη για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Μάλιστα, μερικοί έχουν ξεπεράσει και τα δύο χρόνια περιμένοντας το κατάλληλο μόσχευμα για να μεταμοσχευθούν. Το πρόβλημα, όπως καταλαβαίνουμε, είναι πιεστικό διότι οι ασθενείς αυτοί δεν έχουν μεγάλα χρονικά περιθώρια αναμονής και φαίνεται ότι ο αριθμός των υποψηφίων συνέχεια αυξάνει». «Το Νοσοκομείο δέχεται μεγάλη πίεση από άλλα καρδιολογικά και πνευμονολογικά τμήματα», είπε ο κ. Σφυράκης, «για την αντιμετώπιση ασθενών με τελικού σταδίου καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια».

Από αριστερά οι Καρδιοχειρουργοί κ. Πέτρος Σφυράκης και κ. Πέτρος Αλιβιζάτος, ο Πρόεδρος του ΩΚΚ καθηγητής κ. Ιωάννης Παπαδημητρίου, ο κ. Κώστας Γρίμπιλας(λήπτης της καρδιάς του Ντουζόν) με την σύζυγο του, καθώς και ασθενείς που φέρουν συστήματα μηχανικής υποστήριξης καρδιάς, υποψήφιοι για μεταμόσχευση.

Το πρόγραμμα του Ωνασείου

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα στο ΩΚΚ έχουν πραγματοποιηθεί 73 μεταμοσχεύσεις καρδιάς και στη ζωή βρίσκονται σήμερα 65 ασθενείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο 2008 πραγματοποιήθηκαν 19 μεταμοσχεύσεις καρδιάς και πνευμόνων, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο αριθμός αυτός δεν υπερέβαινε τις 6-8 μεταμοσχεύσεις. Σήμερα βρίσκονται σε αναμονή μοσχεύματος καρδιάς 13 ασθενείς με μηχανική υποστήριξη. Συνολικά από το 2003 που ξεκίνησε το Πρόγραμμα Μηχανικής Υποστήριξης της Καρδιάς έχουν τοποθετηθεί 50 συσκευές σε 47 ασθενείς.

Πηγή:http://www.healthview.gr/node/4662

Δείτε την φωτογραφία και σκεφτείτε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι 100% εξαρτημένοι από την μηχανική καρδιά που κουβαλάνε στο καροτσάκι.

Και μην τους δίνετε δικαίωμα στη ζωή γιατί έχετε υποψίες ή είστε βέβαιοι ότι πάνω στο πόνο τους κάποιοι θα βγάλουν λεφτά...ή θα σας βάλουν εσάς στο σημάδι προκειμένουν να σας πάρουν τα όργανα, λες και δεν γεμίζουν -δυστυχώς- τα νεκροτομεία κάθε μέρα από κάθε λογής περιστατικά.

Είτε αρέσει, είτε όχι σε μερικούς ο κόσμος πάει μπροστά, μπορεί εδώ στην Ελλάδα αυτό να γίνεται με πιό αργούς ρυθμούς, αλλά θα γίνει, και θα γίνει πιό γρήγορα όταν μάθουμε να βάζουμε το εγώ μας κάτω από το κοινωνικό σύνολο.

Για μένα δεν υπάρχει τίποτα πιό εγωιστικό από το να μην ρισκάρω έστω και μία στις 1000, για κάποιον που έχει μία στις 1000 πιθανότητες να ζήσει...