Πρέπει να κοιμήθηκα περίπου μια ώρα πριν τα 7 ξυπνητήρια που είχα στο κινητό μου αρχίσουν να χτυπάνε. Σηκώθηκα ανάλαφρος (:P), ο Γιάννης είχε ετοιμάσει ήδη έναν καραβίσιο και μετά από 3-4 απανωτά τσιγάρα είχε έρθει η ώρα για να αναχωρήσουμε ώστε να συναντήσουμε την υπόλοιπη παρέα σε κάποιο σημείο της Θεσσαλονίκης όπου είχε οριστεί το ραντεβού.
Παραδόξως φτάσαμε από τους πρώτους. Πριν από εμάς είχε έρθει ο καλός φίλος Δημήτρης με την μπουμπού του. Σιγά-σιγά φτάσαν και οι υπόλοιποι και πλέον 08:30 ήμασταν έτοιμοι για αναχώρηση.
Το σχόλιο του Γιάννη όταν ανέβασε την φωτογραφία στο φατσοβιβλίο....
"Ωραίο συναίσθημα να αποχαιρετάς φίλους για έναν προορισμό στον οποίο ξέρεις ότι θα περάσουν τέλεια, το χαμόγελο που είναι ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους δεν περιγράφεται.
Καλό δρόμο να έχετε."
Ο σημερινός μας προορισμός....
Ποιός αλήθεια νοιάζεται για τον προορισμό όταν μπροστά του υπάρχουν ανοιχτοί δρόμοι και καλή παρέα.....?
Βασίλης και Ροζαλία
Γιάννης
Εγώ
Δημήτρης
Θανάσης και λίγο πιο πίσω ο Αντώνης
(Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι του Γιάννη)