Ένα βράδυ πριν κάνα δυο μήνες ήρθε ο Νίκος στην εβδομαδιαία συνάντηση του VFRH στο ΣΥΜΟΦΕ και έφερε το συγκεκριμένο μηχανάκι άρτι ανακατασκευασμένο.
Το συγκεκριμένο μοντέλο το χαλβάδιαζα από το 03 αλλά προτίμησα να πάρω μια Africa. Μόλις είδα τι έφτιαξε ο Νίκος το ζήλεψα πραγματικά. Είναι τόσο όμορφο που που σε κάνει να το επιθυμήσεις αμέσως. Και δεν είναι μόνο η τέλεια κατάσταση στην οποία το έχει φέρει. Είναι οι πινελιές που του έχει βάλει, είναι το εικαστικό του πράγματος. Πιθανά και η αγάπη που έβαλε πάνω του. Πρόκειται για τη διαδικασία που κάποιος καταπιάνεται με κάτι πεθαμένο και το ξαναζωντανεύει. Πρόκειται για τη δημιουργία.
Μόνο που θέλει τελικά προσοχή. Φιλοσοφικά μιλώντας,
δεν πρέπει να θαυμάζει κανείς το δημιούργημα αλλά τον δημιουργό.
Όποιο μηχανάκι και αν κυκλοφόρησε ο Νίκος τα χρόνια που γνωριζόμαστε πάντα έβλεπες πως είχε δημιουργησει πάνω του.
Νίκο ένα πράγμα θέλω να σου ευχηθώ με αυτό. Να κάνεις ένα ταξίδι αντάξιο της εικόνας που δημιούργησες.
