[ansakellariou]

Μετα το φαγοποτι ξεκινησαμε να φυγουμε και μαζι μας πεσανε κ οι πρωτες ψιχαλες απο τον θεοσκοτεινο ουρανο.Βαλαμε αδιαβροχα βαλαμε γκετες.Μια ωρα δρομο ειναι,ποση βροχη μπορει να φαμε, σκεφτηκαμε.Εμ ελα ντε.Μια μιαμιση ωρα δρομο ηταν μεχρι το ξενοδοχειο. Το πρωτο τεταρτο ειχε δυνατη βροχη αλλα τα αδιαβροχα αντεχαν.Μετα αρχισε χαλαζι,τετοιο που δεν εχω ξαναδει στη ζωη μου.Ξεκουμπωσε η αντιθαμβωτικη απο το κρανος,αναγκαστηκα να ανοιξω το τζαμακι.Πονουσαμε!!!Τετοια ορμη και μεγεθος δεν εχω ξαναδει.Απλα φαγαμε ξυλο στην κυριολεξια.Ξυλο!
Πουθενα καποιο στεγαστρο, και αποφασισαμε να κατσουμε κατω απο ενα δεντρακι μεχρι να κοπασει.Ενα εικοσαλεπτο αργοτερα οντως σταματησε και κινησαμε προς το καταλειμα.Πολυ σουρεαλ το σκηνικο παντως:Στη μεση του πουθενα,να εχουν ανοιξει οι ουρανοι,να πεφτουν πετρες απτον ουρανο,ο επαρχειακος δρομος να εχει γεμισει λασπη ,μια μηχανη παρατημενη στη μεση του δρομου, και δυο ανθρωπακια σαν αστακοι ντυμενοι και με δυο λευκα κρανη στο κεφαλι να καθονται κατω απο ενα δεντρακι.Πολυ λυμαπαι που καταφεραμε να βγαλουμε μια φωτογραφια με το σκηνικο αλλα οπως καταλαβαινετε ηταν λιγο δυσκολο.
Απλωσαμε οτι φορουσαμε στο δωματιο οπου βρηκαμε και μειναμε μεσα για ανακτησουμε δυναμεις και κυριως θερμοκρασια.
Την επομενη μερα -ηλιολουστη πια- πηγαμε μια βολτα απο το φραγμα να το δουμε υπο νορμαλ συνθηκες και να ξεκινησουμε για Αθηνα.
Το φραγμα επιβλητικο (Βλ.Νικολαος Πλαστηρας-ευεργετης της περιοχης),ψωνισαμε μερικα καλουδια απο τα μαγζακια που ηταν στημενα εκει (λαδια για τα μαλλια ,γιατροσοφια κτλ).Η επιστροφη κυλησε ανετα,ο καιρος ηταν μια χαρα.
Με ολες αυτες τις εικονες και τα συναισθηματα που ειχαμε κρατησει απο τις μερες εκεινες ειμασταν πια ετοιμοι να επιστρεψουμε στη βαση μας.
Μακαρι και το επομενο ταξιδι να μας γεμισει τοσο......

Καλες βολτες παιδια!