Σε "είδα" αδελφέ μου.
Ήσουν απόλυτα ευτυχισμένος.
Το πρόσωπο σου έλαμπε από ευτυχία και ικανοποίηση.
Κατάφερες να ζήσεις με όλο σου το είναι, αυτό που από μικρο παιδί λαχταρούσες να πραγματοποιήσεις.
Ένα ταξίδι στο κέντρο της Ευρώπης επάνω στην αγαπημένη σου μοτοσυκλέτα.
Τι κι αν ήταν το πρώτο σου μεγάλο ταξίδι που έκαμες με μηχανή.
Έδειχνες έτοιμος από καιρό.
Πραγματικός ταξιδευτής.
Η μοίρα όμως αποφάσισε πως πίσω δεν θα γύριζες ξανά.
Μας άφησες πίσω και έφυγες μπροστά.
Και όπως είπε και ένας αγαπημένος σου φίλος
" τι ξεκόλλημα ήταν αυτό βρε φίλε? - Πως θα σε πιάσουμε τώρα? - Πως?"
Θεόδωρος (Άκης) Βογιατζής
15-02-1980 / 23-08-2013
Καλή αντάμωση φίλε μου!