[264George]

Σερβία


Βελιγράδι. Υψηλή θερμοκρασία και ψάχνουμε για το ξενοδοχείο που οι ντόπιοι φαίνεται να μη γνωρίζουν.
Μετά από έναν κουστουμάτο επιχειρηματία, ευγενικότατο αν και δε γνώριζε αγγλικά και ένα αστυνομικό με RT, καταλήγουμε στην όχθη του Δούναβη και θυμάμαι να βρίσκεται κάπου κοντά και το ξενοδοχείο.
Είναι περίπου 17.00’ και ένα ζευγαράκι μας λέει πως το μέρος που ψάχνουμε είναι η περιοχή Καρα Ντουσανα και καταφέρνουμε και το βρίσκουμε.
Εξωτερικά καμία επιγραφή, δεν μοιάζει καν με ξενοδοχείο, αλλά είναι ένα συγκρότημα διαμερισμάτων και στο ισόγειο η ιδιοκτήτρια, μια 45άρα (milf).
Μας οδηγεί σε διαμέρισμα στο ρετιρέ με θέα όλη την πόλη, με τρεις χώρους και δύο μπάνια. Πως τα μοιραστήκαμε;
Κρύβω στη χούφτα μου δυο πιρούνια και ένα μαχαίρι και όποιος πετύχαινε το μαχαίρι διαλέγει. Καταλήγω με δικό μου δωμάτιο με εσωτερικά δικό του μπάνιο.

Γρήγορο μπάνιο και βόλτα στην πόλη.
Μου κάνει εντύπωση η φτώχια του μέρους που είναι αντιστρόφως ανάλογη με την αξιοπρέπεια και την περηφάνια στο βλέμμα των ανθρώπων του.

Hotel Yukoslavia και άλλα παρατημένα κτήρια τεράστιων διαστάσεων.
Φτάνουμε στο κέντρο και αποφασίζουμε να φάμε σε Pizza Hut.

,,,,μη ξεχάσετε.....λεφτά υπάρχουν!

Οι πινακίδες στις μηχανές γίνονται αντικείμενο προσοχής.
Παντού τράπεζες της Aplha Bank και βγάζω εκατό ευρώ, καταλήγοντας με κοντά δέκα χιλιάδες δηνάρια όταν η παραγγελία στην πιτσαρία αμφιβάλω αν πλησίαζε συνολικά τα χίλια.
Λεφτά (και εδώ) υπάρχουν.
Ο σερβιτόρος μας κατευθύνει για το που είναι τα must see της πόλης. Βόλτα στη Σκαντάρσκα και ποτάκι στο Red bar.
Βρίσκω την πόλη κάπως ήσυχη, μάλλον φταίει που είναι Τρίτη.
Συμπαθέστατη κυρία με υπαίθριο πάγκο με σουβενίρ στον πεζόδρομο προτείνει να δούμε κάποιον ιερό ναό που ισχυρίζεται είναι ο μεγαλύτερος στα Βαλκάνια. Η εμφάνισή της κάτι μου προκαλεί και αγοράζω σχεδόν όλα τα αυτοκόλλητα που έχει. Μου δίνει δώρο ένα χάρτη της περιοχής και ψήνω τα παιδιά να μην επιστρέψουμε για ύπνο, αλλά να βολτάρουμε στη Κνεζα Μιχαηλα που φαίνεται να είναι κοντά.
Πεζόδρομος με εμπορικά, καφετέριες, γυναίκες… Κάπου στη διαδρομή πέφτουμε σε γυρίσματα ταινίας και στο τέλος του πεζοδρόμου υπάρχει πάρκο που έρχεται συνεχώς κόσμος. Μάλλον εδώ είναι ο ναός που έλεγα.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου και χωρίς να πω κάτι στον Άλκη που συνεχώς γκρίνιαζε να γυρίσουμε πίσω, έχω κάποια club, μάλλον είναι σε τελείως διαφορετική περιοχή από κει που βρισκόμαστε. Νομίζω είναι κάπου κοντά στο φρούριο.
Με τη φωτογραφική μου διαπράττω επανειλημμένες απόπειρες να συλλάβω κομμάτι από την τοπική ομορφιά.
Δυο κοπέλες μας σταματούν για φυλλάδιο. Σκέφτομαι ότι θα ναι από καμιά greenpeace μέχρι που βλέπω ότι πρόκειται για exclusive striptease club.
Λέγεται Angels, βρίσκεται στην πλατεία Δημοκρατίας (αρ.5) και κάνω συσχετισμό με τη δική μας ομώνυμη πλατεία στο Βαρδάρι. Τυχαίο;
Θα αφήσω ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας εκτός..