Μόλις μίλησα με τη κα Μιχελή από τα ξενώνα «Δωμάτια Λάδωνας».
Επειδή ο ξενώνας είναι μόλις λίγα μέτρα από το σημείο της κατασκήνωσης και επειδή όπως φαίνεται θα έχουμε 2 ή 3 δωμάτια στο ξενώνα, η κα Μιχελή δεσμεύεται να φέρει και να μας παραχωρήσει μια μεγάλη φορητή ψησταριά (από αυτές που παίρνουν και αρνιά σούβλας, είπε) και να την στήσουμε όπου εμείς θέλουμε.
Είτε στο ξενώνα, είτε στο σημείο της κατασκήνωσης. Προτείνω στο ξενώνα για να έχουμε και τα πλυστικά για καμιά σαλάτα ακόμα και μια φριτέζα για πατάτες.
Επομένως αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα group buy σε κρέατα και «ζαρζαβατικά» τα οποία είτε τα αγοράσουμε από Αθήνα σε καλύτερες τιμές και τα βάζουμε σε θερμοτσάντα εντός κάποιας μπαγαζιέρας από τριβάλιτσο ή τα αγοράζουμε από παρακείμενο χωριό όπως η Δάφνη ή αλλού (σίγουρα θα κοστίσουν λίγο παραπάνω αλλά θα είναι λογικά ντόπια) για να μην τα κουβαλάμε για χιλιόμετρα.
Προτείνω το 2ο.
Αφού φτάσουμε εκεί βλέπουμε πόσοι τελικά είμαστε, κάνουμε ένα ρεφενέ ταμείο και πάνε δυό-τρεις και ψωνίζουν από κάπου δίπλα.
Εκτιμώ λοιπόν ότι το θέμα του φαγητού δεν θα πρέπει να μας προβληματίσει φτάνει να είμαστε εκεί κάποια ώρα που είναι ανοιχτά ακόμα (Σάββατο) τα ντόπια κρεοπωλεία.
Βέβαια υπάρχει πάντα η λύση ταβέρνας κι ας είναι και 20 λεπτά παραπέρα. Αν την βρούμε και την κανονίσουμε από νωρίς, θα μας έρθει επίσης οικονομικά. Σε παλαιότερες εκδρομές τόσων ατόμων πετυχαίναμε πάντα να τρώμε με περίπου 10 € το άτομο (συν-πλην).
Το χωριό Δάφνη πάντως είναι στο 10λεπτο με τις μηχανές και όλο και κάτι θα έχει αφού φαίνεται από το δορυφόρο, αρκετά μεγάλο χωριό. Τηλεφωνούμε και τα βρίσκουμε όλα.
Τι λέτε;;;
Υ.Γ.
Για εκείνους που δεν τρώνε κρέας, προτείνω καλάμι ψαρέματος και βουρ στο ποτάμι για καμιά πέστροφα, (ή σολομό για τους πιο τυχερούς) ...
