[nkavoura1970]

Βγήκα από την Ουκρανία το απόγευμα της επόμενης, οι λακούβες της Μολδαβίας σύντομα έγιναν παρελθόν, κανένας μεταλλικός θόρυβος από τη ζάντα δεν πρόδωσε στενή επαφή με το δρόμο. Στις κατηφόρες της Βουλγαρίας αισθάνθηκα το «κοσκίνισμα» να παίρνει, ώρες-ώρες, ανησυχητικές διαστάσεις, κυρίως, όταν έκλεινα το γκάζι, δεν ήξερα ότι ο δρόμος νότια του Veliko Tarnovo δεν είναι καθόλου καλός για ένα σκασμένο λάστιχο. Στην Καβάλα, ο πρόεδρος Κορέλης δεν πιστεύει αυτό που βλέπει κι αυτά που του λέω. Η άφιξή μου στην Κοζάνη, εκτός από μπόλικη «λαστιχοφασαρία», συνοδεύεται από μια ακατάσχετη περιέργεια για το τι θα βρούμε μέσα στον τροχό όταν τον ανοίξουμε. Θέλω να πιστεύω πως η λογική και η σύνεση των επόμενων ταξιδιωτών, θα κάνουν να κρατήσω αυτό το τρελό ρεκόρ των 1.800χλμ για …πάντα !