[georgios]

Να πω και εγώ το μακρύ μου...

Από το 2004 έως το 2008 κάτοικος Mainz. ΝΑΙ, τα καταστήματα ήταν ανοιχτά μια Κυριακή το μήνα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ήταν ή δεν ήταν έτσι στην υπόλοιπη Γερμανία. Πάντως στο Mainz έτσι ήταν! και έτσι ήταν και στη Frankfurt! μόνο που ήταν άλλη Κυριακή εκεί. Επίσης, όπως εκεί στο Μαίντς, έτσι και εδώ στην Ελλάδα, προς το παρόν, ο νόμος δεν υποχρεώνει τον εμπορικό σύλλογο να λειτουργήσει, αλλά του δίνει το δικαίωμα να λειτουργήσει. Άρα όποιος επιχειρηματίας δεν θέλει, δεν ανοίγει. Αν φίλε μου στον Πολύγυρο δεν θέλεις στις 10 Νοεμβρίου να ανοίξεις, μην ανοίγεις! Τέλος.

Το αναφέρω το παράδειγμα της Γερμανίας, γιατί είχα κουραστεί πριν από 20 χρόνια, όντας ακόμα παιδί, να "ζηλεύουμε" τη Γερμανία, λέγοντας ότι "αυτοί είναι 100 χρόνια μπροστά". Τελικά ήταν μόλις 20 και τώρα που πάμε να γίνουμε λίγο πιο πρακτικοί/καπιταλαστικοί (λες και δεν ήμασταν) μας κακοφαίνεται. Α..., και αν αυτό που λείπει είναι το πολιτισμικό happening, βάλε μια ορχήστρα στην πλατεία Αριστοτέλους και 10 κουλουρτζήδες γύρω-γύρω και το έχεις το Sonntag-Bretzeln-Fest am Aristotelous-Platz όπως τα "Φαντασμαγορικά happenings" της Γερμανίας...

Όπως κακοφαίνεται και στον Branko που έρχεται από τα Σκόπια στη Θεσσαλονίκη και βρίσκει τα πάντα κλειστά. Και αν ο Branko δεν βρίσκει να ξοδέψει τα 10 ευρώ του την Κυριακή, χάνει και το μικρό κατάστημα χάνει όμως και το μεγάλο κατάστημα. Μα θα μου πεις πως το μέτρο ωφελεί μόνο τα μεγάλα καταστήματα. Ε, και; Εκεί δεν δουλεύουν άνθρωποι μέλη οικογενειών; Τα μεγάλα καταστήματα δεν πληρώνουν φόρους από τα κέρδη τους; Πληρώνουν... Άρα ας βγάλουν κέρδος.

Μα θα μου πεις ξανά, πως έτσι θα ψωνίζεις μόνο Κυριακές από τα μεγάλα. Ε, τι να κάνω; αφού τα μικρά τις Κυριακές είναι κλειστά. Ας ανοίξουν να πάω να ψωνίσω και από τα μικρά. Γιατί τώρα δηλαδή από που πάω και ψωνίζω; από το μεγάλο; το μικρό; ή αυτό που έχει καλύτερες τιμές; από αυτό που έχει αυτό που μου αρέσει; αυτό που είναι ανοιχτό όταν μπορώ...

Και συγχαρητήρια. Ανακαλύψαμε την εργασία την Κυριακή... Δηλαδή στην Ελλάδα την Κυριακή είμαστε στο καναπέ και καθόμαστε; ή στις καφετέριες και πίνουμε καφέ; ή στις ταβέρνες και τρώμε μπακαλιάρο; Γιατί τον καφέ και τον μπακαλιάρο ποιος μας τον σερβίρει; ο Θεός εξ' ουρανών; εργαζόμενοι δεν είναι αυτοί;

Δεν σας έχω συστηθεί... Με λένε Γιώργο, είμαι Χημικός Μηχανικός, ιδιωτικός υπάλληλος, και δουλεύω Κυριακές, και Σάββατα και αργίες και ακόμα και στην άδεια μου αν με χρειαστούν οι συνάδελφοι μου ή το αφεντικό μου εδώ και 3,5 χρόνια. Πριν δηλαδή μάθουμε τη λέξη "κρίση". Γιατί αν δεν δουλέψω τώρα όσο πιο πολύ μπορώ για να βγάζω το μισθό μου και το αφεντικό μου όσο γίνεται περισσότερα, σύντομα θα έχει το αφεντικό μου πρόβλημα και ως εκ τούτου και εγώ.