Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Τα πρώτα χιλιόμετρα κύλισαν με έντονη την προσοχή μας στο δρόμο.
Έπρεπε να καταλάβουμε και να ενταχθούμε σε ένα νέο περιβάλλον με διαφορετική φιλοσοφία, να συνειδητοποιήσουμε τους κανόνες που ισχύουν στην Ιταλία. Τρόπο σκέψης των οδηγών, των πεζών, των τρόπο χρήσης του δρόμου και άλλα πολλά. Συναντούσαμε διαβάσεις πεζών με άσπρη, άλλες με μπλέ και άλλες με κόκκινη διαγράμμιση. Όλες με σήμανση πολλών επιπέδων. Φανάρια απλά, έξυπνα, με ήχο ή χωρίς ήχο, με τους οδηγούς να σταματάνε στο πορτοκαλί και άλλα τέτοια ……τριτοκοσμικά .Άραγε τρέχουν… κάνουν επικινδύνους ελιγμούς… πως φρενάρουν… προσέχουν πεζούς και ποδήλατα;
Γρήγορα συνειδητοποιήσαμε πως έπρεπε να κινηθούμε και τι πρέπει να προσέχουμε.
Την διαδρομή μέχρι την Βενετία θα την έλεγα αδιάφορη. Επιλέξαμε να πάμε παραλιακά, αλλά μάλλον δεν θα το ξανακάνουμε. Χάσαμε μάλλον χρόνο αν εξαιρέσει κανείς το δέλτα του Πάδου. Τεράστιοι παραπόταμοι, που από μόνοι τους ήταν ποτάμια. Υγροβιότοπος, πανέμορφος, που κάναμε τουλάχιστον 2 ώρες με υψηλές ταχύτητες, να τον διασχίσουμε. Επίσης η διαδρομή από το Pezaro μέχρι το Rimini όπου σταματήσαμε για καφέ και ξεκούραση, μπορούμε να πούμε ότι κάτι είχε να μας δώσει.
Το πρώτο Ιταλικό cappuccino. Ο καφές 1€, το νεράκι το μικρό 1,30€. Ναι το νερό ακριβότερο. Ήταν κάτι που μας ακολούθησε όπου και αν κάτσαμε. Τα χρήματα που πληρώσαμε συνολικά στα νερά, ήταν περισσότερα από αυτά για καφέ.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ
Ο Πάδος, ή Πο, ή
Ηριδανός (κατά τους αρχαίους Έλληνες) είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ιταλίας, που διαρρέει σχεδόν ολόκληρη τη βόρεια χώρα από δυτικά προς ανατολικά, δίνοντας το όνομά του στη μεγάλη πεδιάδα που πλαισιώνεται από τρία σημεία: από τις Άλπεις και ταΑπέννινα, ενώ εκτείνεται μέχρι την Αδριατική, όπου και οι εκβολές του.
Ο Πάδος πηγάζει από τις Κυττίους Άλπεις, δυτικά παρά τα Γαλλο-ιταλικά σύνορα, και σχηματίζεται από διάφορες πηγές, η σημαντικότερη των οποίων βρίσκεται στη βόρεια πλαγιά του όρους Μόντε Βίζο σε υψόμετρο περίπου
2000 μέτρων. Το συνολικό μήκος του ρου του φθάνει τα 680 χλμ, το δε υδατοπέδιό του καταλαμβάνει έκταση περίπου 75.000 τχλμ., δηλαδή σχεδόν όλη τη βόρεια Ιταλία.
Το πλάτος του ποικίλει αυξανόμενο από τις πηγές του προς τις εκβολές, φθάνοντας τα
160 μ. στο Τορίνο,
τα 900 μ. στη Κρεμόνα και τα
1300 στη Γκουαστάλα, μετά την οποία και ελαττώνεται. Οι όχθες του σε πολλά σημεία φέρουν προστατευτικά φράγματα προς αποφυγή πλημμυρών που ανάγονται από την αρχαιότητα.
Ο Πάδος δέχεται τα νερά πολλών παραποτάμων του που κατέρχονται ομοίως από τις Άλπεις και τα Απέννινα. O Τιτσίνο σχηματίζει την λίμνη lago Maggiore,ο Άντα σχηματίζει τι λίμνη lago di Como. Ο Σάρκα, ο οποίος και σχηματίζει τη λίμνη της Γκάρντα, από την οποία εξέρχεται με το όνομα Μίτσιο και συνεχίζει μ΄ αυτό μέχρι τις εκβολές.
Οι εκβολές του Πάδου δημιουργούν ένα τεράστιο
Δέλτα, που αρχίζει από το Φικαρόλο να διακλαδίζεται με πολλούς βραχίονες.
Έχει αναφερθεί ότι το Δέλτα του ποταμού Πάδου δημιουργεί ετησίως προσχώσεις που φθάνουν τα 30 μ. Στις εκβολές του Πάδου κατά την αρχαιότητα ήταν η πόλη Αδρίας (σημερινή Άντρια (Adria), η οποία σήμερα λόγω αυτών ακριβώς των συνεχιζομένων προσχώσεων βρίσκεται σε απόσταση περί τα 20 χλμ. από την παραλία, στην ενδοχώρα.
Κατά μήκος του Πάδου υπάρχουν πολλές πόλεις της Β. Ιταλίας, κυριότερες των οποίων είναι το Τορίνο, η Πιατσέντσα, η Κρεμόνα, η Φερράρα, κ.ά.
Ο Πάδος χαρακτηρίζεται ως ο μεγάλος θησαυρός της Β. Ιταλίας, αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή πλούτου της περιοχής και ειδικότερα στη ομώνυμη πεδιάδα του Πάδου, λεγόμενη και Παδονία ή Παδανία.( .wikipedia.org)
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...drografico.png
Η διαδρομή κυλούσε ο####, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Ένα μποτιλιάρισμα στην έξοδο για Padova μας καθυστερούσε υπερβολικά. Σερνόμασταν κυριολεκτικά. Στην αρχή το παίξαμε Ευρωπαίοι και ήμασταν στην ουρά μας. Δεν γινόταν όμως. Πρώτος εγώ και μετά ο Μανώλης ,αποφασίσαμε να αρχίσουμε τις σφήνες, τα περάσματα από δεξιά, περνώντας για αρκετή ώρα από αριστερά μπαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα και άλλα τέτοια Ελληνικά, που εάν δεν τα επιστρατεύαμε όμως θα ήμασταν ακόμα εκεί.
Λίγα χιλιόμετρα πιο μπροστά όμως συνέβη κάτι που θα το μνημονεύω όποτε θα μιλάω με κάποιον για την αξία του κράνους και την αναγκαιότητά του.
Διασχίζοντας στο δέλτα του Πάδου ένα πανέμορφο δάσος, έγινε κάτι που το κράνος και η εμπειρία του Μανώλη απέτρεψαν να συμβεί ένα σοβαρότατο ατύχημα.
Ενώ κινούμασταν με περίπου 100Χλμ/ώρα ,ένα πουλί αποφάσισε να αποκτήσει μια επαφή με το κεφάλι του Μανώλη. Έπεσε με δύναμη στο κράνος του, έκανε γκελ και έσκασε λίγο μπροστά από την δική μου ρόδα. Πρώτα το κράνος και μετά η ψυχραιμία του Μανώλη δεν επέτρεψε στο ταξίδι μας να έχει ένα άσχημο τέλος. Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο , για μία ώρα ο Μανώλης καθάριζε κρέατα και φτερά που είχαν κλείσει τον αεραγωγό του κράνους. Τα λόγια είναι περιττά…
Έπειτα από 6:30 ώρες από την ώρα αποβίβασής μας φτάσαμε στο Mestre απέναντι από την Βενετία όπου είχαμε κλείσει το ξενοδοχείο μας. Το Mestre είναι 10’ λεπτά με το τραίνο και 15’ με το λεωφορείο από την Βενετία.
Έχει τα πάντα και κυρίως ξενοδοχεία σε νορμάλ τιμές. Χιλιάδες επισκέπτες το προτιμούν για την διαμονή τους και τις φτηνότερες υπηρεσίες του, αλλά και την πυκνή και σύντομη χρονικά συγκοινωνία του με το νησί των Ενετών.
Τακτοποιηθήκαμε , κάναμε το μπανάκι μας , βάλαμε τα καλά μας και βγήκαμε για φαγητό.
Ρε παιδιά που είναι τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στους δρόμους; τα σκουπίδια, τα παρκαρισμένα μηχανάκια στα πεζοδρόμια, η έλλειψη σηματοδότησης, οι μάντρες και οι καγκελόπορτες των σπιτιών, οι πυλωτές που έχουν γίνει μαγαζιά και γκαρσονιέρες και τόσα άλλα της Ελληνικής πραγματικότητας; Από την πρώτη μέρα αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε το χάος που μας χωρίζει από τον πολιτισμό…..
Ακολουθήσαμε χαρούμενες φωνές και γέλια τα οποία μας οδήγησαν σε ένα τοπικό εστιατόριο γεμάτο φασαριόζους Ιταλούς. Παραγγείλαμε σε μία γκαρσόνα αεικίνητη ετών περίπου 70, ιταλικά πιάτα και λευκό κρασί. Φάγαμε από τις λιτές θα έλεγα μερίδες και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για επικοινωνία μέσω internet με τους δικούς μας.
Αύριο θα περιπλανηθούμε ανάμεσα από τα παλάτια των Δόγηδων απολαμβάνοντας την όμορφη Βενετία.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από την διαδρομή αυτή.