Μερικα κοψιδια και λιγο κοκκινο κρασι αργοτερα ειχαμε αρχισει να ερχομαστε στα ισα μας και ξεκινησαμε να δουμε τι θα καναμε τωρα.
Οι επιλογες δεν ηταν πολλες δυστυχως. Απο εδω δεν υπηρχε αλλη διαδρομη για Εγνατια γιατι μεσολαβουσαν τα βουνα και με αυτην την κακοκαιρια μαλλον δεν θα τη βγαζαμε καθαρη ουτε με εκχιονιστικο εκει πανω, οποτε επιστροφη για Λαρισσα μεσω Τρικαλων και απο εκει Θεσσαλονικη και Καβαλα μεσω της κλασσικης "Εθνικης" Οδου.
Το GPS ανεφερε οτι αυτο ηταν 437 χιλιομετρα διαδρομης και σε αυτα θα επρεπε να υπολογιζουμε οτι τα 100 θα ηταν στην παρακαμψη των Τεμπων μεσω Αγιας και Στομιου! Και με το κυμα κακοκαιριας να αγριευει συνεχως...
Δεν ειχαμε ομως και πολλες λυσεις. Επρεπε να φτασουμε στον προορισμο μας και θα το καναμε!
Η ωρα ηταν ηδη περασμενες 4 και εξω επαιρνε να νυχτωνει...
