Βγηκαμε στον χιονισμενο πλεον δρομο με 10 την ωρα, αλαρμ αναμμενα και τα ποδια κατω. Ακουμπουσα την μποτα στην ασφαλτο και την ενοιωθα να γλυστραει σαν σε φρεσκοσαπουνισμενο παρκε και με εκοβε κρυος ιδρωτας. Η τουμπα παραμονευε με το παραμικρο...
Ευτυχως πλησιαζοντας την Καλαμπακα το χιονι αρχισε να λιγοστευει και να δινει τη θεση του στην βροχη και τον αερα.
Στα ανοιχτα κομματια το ανοιξαμε οσο μπορουσαμε με τις συγκεκριμενες συνθηκες για να κερδισουμε λιγο χρονο... Προσπαθησα να κρυφτω πισω απο τα φερινγκ της μηχανης μπας και γλυτωσω λιγο απο τον παγωμενο αερα... Η εξωτερικη θερμοκρασια ηταν 3 βαθμοι, αλλα στα 150-160 επεφτε ανετα στους -10...
Μιση ωρα αργοτερα περνουσαμε εξω απο τα Τρικαλα αλλα οι μποτες μου που συνεχιζαν να ειναι γεματες νερα εκαναν τα ποδια μου να πονανε αφορητα απο το κρυο, ενω και τα γαντια παροτι τα καλυτερα χειμωνιατικα της Dainese ειχαν νωτισει απο μεσα ενω απο το νερο ζυγιζαν ευκολα 1-2 κιλα... Σταματησα στο πρωτο βενζιναδικο που ειδα για να μπορεσω να βρω μια λυση. Ειχαμε πανω απο 350 χιλιομετρα ακομα και αν συνεχιζα ετσι δεν θα την εβγαζα καθαρη με τιποτα.
Το βενζιναδικο δυστυχως ηταν κλειστο, αλλα εκατσα απ' εξω και εκανα μια προχειρη πατεντα με διπλες καλτσες και κατι σακουλες αναμεσα που ειχα μαζι μου. Δεν ηταν ιδανικη λυση αλλα για τωρα θα επρεπε να αρκεστω σε αυτη.
Ευτυχως τα αδιαβροχα εκαναν καλη δουλεια και κρατουσαν το υπολοιπο σωμα στεγνο!