Είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουμε και αφού είχαν απομακρυνθεί όλα τα ζώα από κοντά μας, ευχαριστήσαμε τον άνθρωπο για την υπομονή του να κατεβάσει τα ζώα χωρίς καν να μας γαυγίσουν τα σκυλιά του. Όσο ανεβαίναμε ο δρόμος γινόταν και πιο δύσκολος. Η οδήγηση απαιτητική και το ρεζερβουάρ μου στα τελειώματα....
Στάση σχεδόν στο υψηλότερο σημείο της διαδρομής (2000μ) και ανάσες...
(
σημείο φωτογράφισης)
(λόγω του ότι δεν είναι χαρτογραφημμένος ο δρόμος αν δεν σας εμφανίζει το σημείο στην επιλογή "map" πατήστε "earth"
Ο δρόμος συνεχίζει σχεδόν παράλληλα με την κορυφή στα 2000 μέτρα...
"Μείνε στη σκιά μόνο για να ξαποστάσεις..."
κατεβαίνει λίγο χαμηλά...
και ανεβαίνει πάλι κοντά στις κορυφές.
Θάνος
Όπως έγραψα και πιο πριν το πέρασμα της Νιάλας αποτελεί από μόνο του ένα περιπετειώδες οδοιπορικό με αρκετές δυσκολίες...
...και δεν είναι κατάλληλο για ανθρώπους με υψοφοβία.
(
σημείο φωτογράφισης)
Για εκείνους όμως που λατρεύουν την εκτός δρόμου οδήγηση και θέλουν έστω για λίγο να νιώσουν την αδρεναλίνη τους να ανεβαίνει, το πέρασμα της Νιάλας είναι ο δρόμος που προσφέρει τα παραπάνω απλόχερα.
.JPG)
