Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα και στα πόδια μας απλωνόταν η λίμνη Πλαστήρα
Συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο (σε κάποιο σημείο υπάρχει μια διχάλα. ο δεξιός δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο, ο αριστερός είναι ο σωστός) και μετά από λίγα χιλιόμετρα, συναντήσαμε την κλασική διαδρομή που οδηγεί από την λίμνη Πλαστήρα (μετά την Νεραϊδα), στα Βραγγιανά (στο ύψος του Αγ. Νικολάου).
Μια τελευταία στάση με τον ήλιο ήδη να έχει χαμηλώσει και το φεγγάρι να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του στον γαλανό ουρανό των Αγράφων.
Τελικά, ΝΑΙ ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου....
Κάθε φορά που γυρνάω το κλειδί στη μίζα σχηματίζεται το γνωστό χαμόγελο πίσω από την ζελατίνα του κράνους. Ξέρω πως όπου και αν θα ταξιδέψω, κοντά ή μακριά θα είναι μια μοναδική εμπειρία. Ακόμα και σε μέρη που έχω επισκεφτεί αρκετές φορές ανακαλύπτω κάτι διαφορετικό.
Πόσες ζωές άραγε πρέπει να ζήσω για να "χορτάσω" αυτόν τον υπέροχο τόπο.....
Κάποιες χρήσιμες πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν
- Η διαδρομή έχει αρκετά δύσκολα σημεία.
- Μοναδική εποχή που μπορείτε να διασχίσετε με ασφάλεια την Νιάλα είναι το καλοκαίρι.
- Φρόνιμο είναι να μην είστε μόνος.
- Να έχετε γεμάτο τεπόζιτο.
- Οι ταχύτητες πρέπει να είναι χαμηλές.
- Σε πολλά σημεία δεν υπάρχει σήμα σε κινητά και gps.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Φίλιππο, τον Σωτήρη, τον Θάνο για την όμορφη παρέα.
Πάντα Όρθιοι
Γκαραγκούνης Βαγγέλης