26-8-08 Δευτερα: Η υπόσχεση γίνεται πραγματικότητα, με την Μόνικα να μπαίνει από μαγαζί σε μαγαζί. Η κατάληξη στα ορειβατικά, που δεν κρύβω ότι κ’εγω ζήλεψα. Είχε τα πάντα σε πάρα πολύ λογικές τιμές. Ειδικά σε ορειβατικά μποτάκια ήταν το κάτι άλλο. Τελικά δεν βγήκε με άδεια χέρια, κρατούσε τα καινούρια της (Salomon) ορειβατικά μποτάκια. Η τιμή μόνο 90ευρω από 160 αν θυμάμαι καλά. Πάρε κ’εσυ κάτι μου λέει…θα πάρω αλλά όχι εδώ, το αφήνω για τον σημερινό προορισμό!!!! Αφού κατάφερε και τα βόλεψε στην μηχανή, ξεκινάμε με τον ίδιο επαρχιακό δρόμο, μπαίνουμε (Ιταλία) με τον [SS12]. Μια στάση για καφέ λίγο πριν το (Bolzano).
Περνάμε και το (Trento), και στρίβουμε στον [S46] για (Rovereto). Καλά εδώ ήταν η καλύτερη <<πίστα>>.
Ατελείωτο ανηφορικό κλειστό στροφηλικι, με απίστευτη πρόσφυση λόγο καλής ασφάλτου. Παρά πολλά μικρά χωριά ορεινά, και πέρασμα από αρκετούς μηχανόβιους.
Η κατάληξη είναι στην πόλη της (Vicenza), από εκεί βρίσκουμε τον [SS53] για (Castelfranco Veneto). Φτάνοντας εδώ κατευθείαν στο γνωστό ξενοδοχείο στην κεντρική πλατεία.
Το μέρος εδώ μας είναι γνώριμο, γιατί σε όλα τα ταξίδια το έχουμε σαν προτελευταίο προορισμό. Βρίσκεται 45χιλ βόρια της (Venezia-Βενετία). Και εδώ έχουμε ανακαλύψει ένα τεράστιο μαγαζί, με μοτοσυκλετιστικο εξοπλισμό, με τις περισσότερες γνωστές ιταλικές φίρμες. Και οι τιμές φυσικά είναι πολύ καλύτερες από εδώ.
Αλλά δεν μένουν και παραπονεμένες οι γυναίκες, γιατί η πόλη έχει στο κέντρο της ένα κάστρο, με μαγαζιά εστιατόρια και σπίτια μέσα, κάτι σαν την Μονεμβασιά, και περιμετρικά γύρω γύρω υπάρχουν διάφορα μαγαζιά ένδυσης παπούτσια, και διάφορα άλλα. Και οι καλοκαιρινές προσφορές τους εδώ είναι δελεαστικές. Είναι πολύ ωραία για βολτουλα το βραδάκι στο κέντρο. Έτσι πάμε στο μαγαζί με ένδυση για μηχανόβιους. Αμέσως βρήκα τι θέλω να πάρω, όμως σε λίγο έκλεινε, θα περάσω αύριο πριν πάμε για να πάρουμε το καράβι από Βενετία. Αράζουμε σε ένα μαγαζί για πίτσα στο κέντρο, και απολαμβάνω τρεις καπουτσίνο τον έναν μετά τον άλλον. Με 1,50 ευρώ και λίγους ήπια!!!!