[Magelanos]

1-8-11-ΔΕΥΤΕΡΑ (263χιλ)





Σήμερα η διανυκτέρευση είναι προγραμματισμένη από Αθήνα στην πόλη Iasi πολύ κοντά στα σύνορα με Μολδαβία. Προγραμματισμένη και αμετάκλητη, όταν έχεις να κάνεις με τον (Mr.-Dinοpoulos) τον γνωστό μέσα από το φόρουμ. Σε αυτή την πόλη ο Κωστάκης μας, έχει σπουδάσει σε πανεπιστήμιο φαρμακευτική, για πέντε χρόνια. Καταλαβαίνεται για το τι γνώσεις τοπικές ιστορικές και ευρύτερες κατέχει…

Και όταν με αφορμή διακοπών στην Ελλάδα, κατέβηκε φιλικό ζευγάρι του Κώστα από Ρουμανία, που ζουν και δουλεύουν σε αυτή την πόλη, δεν άργησε να γίνει η συνάντηση και να βγουν οι χάρτες στα τραπέζια. Μου προτείνουν διαδρομές, και μάλιστα φτάνοντας στην πόλη τους, να με φιλοξενήσουν. Εγώ από την άλλη δεν είχα σκοπό να περάσω από Μολδαβία. Αλλά επισκέπτοντας την Ιasi ο ποιο σύντομος δρόμος για την συνέχεια του ταξιδιού, ήταν διασχίζοντας την Μολδαβία.

Αποδείχτηκε ότι δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ να με πείσουν, όταν είπαν τις μαγικές λέξεις!!! Πόλη-Chisinau-Moldova μόνος στην πρωτεύουσα με πανέμορφες γυναίκες… επιστρέφοντας στο σπίτι, αμέσως μπήκα ιντερνέτ και έκλεισα για δυο νύχτες στην πρωτεύουσα της Μολδαβίας. Μετά από αυτή την παρένθεση, ξεκινώ με τον Ε578 μέχρι την πόλη Gheorgheni, και συνεχίζω με τον επαρχιακό, C12 και διασχίζω ένα μέρος από τα πανέμορφα καρπάθια.




This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 800x601 and weights 510KB.















Βουνά πανύψηλα, χαράδρες, ποτάμια, λίμνες, φύση, πράσινο, παραδοσιακά χωριουδάκια, δρόμοι να διασχίζουν σκαμμένα βουνά, πείτε μου τι άλλο να θέλει κανείς;






This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 800x601 and weights 516KB.











Αυτό το σκηνικό θα με συντροφέψει στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής μου. Περνώντας την πόλη Piatra Neamt οδηγώ στον D15. Περνώ και την πόλη Roman και μετά από λίγο έβλεπα πινακίδες για Iasi. Μπαίνοντας στην πόλη σταματώ σε βενζινάδικο και βάζω βενζίνη(4,20 RON το Lit=1 ΕΥΡΩ). Ένα εσπρεσακι για ανασυγκρότηση.


Η επόμενη κίνηση είναι να πάρω τηλέφωνο την Ανκα την γυναίκα του Ντορουτ, το ζευγάρι και φίλοι του Ντινοπουλου, που θα με φιλοξενήσουν σήμερα. Της λέω να μου στείλει με μήνυμα την διεύθυνση να την βάλω στο GPS. Πάω να βάλω διεύθυνση αλλά μάταια. Δεν υποστήριζε οδούς της πόλης. Τι κάνω τώρα; Να ξαναπάρω τηλέφωνο να τους πω που είμαι και να έρθουν; Τι;;; Μου ήρθε μια ιδέα η οποία είναι και αποτελεσματική!!! Βρίσκω ταξιτζή, και με συνεννόηση <<κουφέτο>> μπαίνει μπροστά και ακολουθούσα.

Φτάνουμε έξω από το σημείο που του είχα πει. Πληρώνω και όλα οκ… κατευθείαν ο Ντορουτ με καλωσορίζει και με ρωτά πόσο μου πείρε ο ταρίφας για να δει αν έκλεψε. Όταν του λέω το ποσό και από πού τον βρήκα του φάνηκε λογικό. Ξεκινάμε για το σπίτι τους γιατί εκεί ήταν το φαρμακείο που διατηρούσαν και εργάζονταν. 5 με 6 χιλ έξω από την πόλη, κυριολεκτικά μέσα στο δάσος ήταν το σπίτι. Μάλιστα χρειάστηκε να κάνω 300μ περίπου άγρια εντουραδα για να φτάσουμε στην είσοδο του σπιτιού.

Όλα καλά όμως, αμέσως με μάγεψε η απόλυτη ησυχία που επικρατούσε εκείνη την στιγμή. Γνωρίζω και την υπόλοιπη οικογένεια μαμά και μπαμπά, αλλά και το γλυκύτατο μωράκι.. Η μαμά είχε ετοιμάσει το τραπέζι με τοπικά εδέσματα. Άφησα τις ντροπές και τα δοκίμαζα όλα μετά μανίας. Γευστικότατη η Ρουμανική κουζίνα, έφαγα για τις επόμενες δυο μέρες!! Μετά από την πανδαισία γεύσεων ο Ντορουτ μου κάνει την πρόταση να πάμε για μια μπύρα και να μου δείξει και λίγο από πόλη πριν πέσει η νύχτα.

Η πόλη είναι μια φοιτητουπολη γεμάτη ζωή… ναι αλλά όχι τέτοια εποχή, που τα πανεπιστήμια είναι κλειστά, και όλοι σε διακοπές. Πάλι καντεμιά αφού η πόλη είναι άδεια από αιθέριες υπάρξεις. Δεν με παίρνει από κάτω και συνεχίζω ακάθεκτος. Εξάλλου είμαι σε ταξιδιωτική αποστολή που πρέπει να βγάλω σε πέρας. Πρώτη στάση στο πανεπιστήμιο που φοίτησε για πέντε χρόνια ο Κωστάκης μας (Ντινοπουλος)..









Μετά καταλήγουμε σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί μέσα σε πάρκο για την μπυριτσα μας. Η βραδιά κύλισε με κουβεντούλα χαλαρά.