Απόσπασμα:
Εγω που θα μπω στο χωρο του,θα πλησιασω την αγελη του και αρα θα τον "προκαλεσω",ειμαι αυτος που θα με κρινει ο σκυλος απο την σταση μου εαν θα απαιτηθει απλα αμυντικη σταση του ,εκφοβισμος μου ή εν τελει επιθετικη σταση του ΕΠ απεναντι μου.Αρα το βασικο σε μια ενδεχομενη συναντηση με ΕΠ,εναν ή περισσοτερους,ειναι η ψυχραιμια μας και η απαθεια στην συμπεριφορα μας.Εαν δεν τον προκαλεσουμε,εαν δεν τον κανουμε να νοιωσει απειλη για τον ιδιο ή για το κοπαδι του,οι πιθανοτητες ειναι με το μερος μας.Δεν ειναι δολοφονος αλλά προστατης ενος χωρου και του περιεχομενου αυτου του χωρου.Εαν κανω ομως λανθασμενες,εντονες,νευρικες ή επιθετικες κινησεις δια μεσου της αμυνας που θα επιδειξει μπορει να προκληθει ενταση και αρα πιθανη και μια λυσσαλεα επιθεση,ενος ή αν προκειται για αγελη πρωτα του αρχηγου και μετα πολλων ΕΠ μαζι.Οι πιθανοτητες διαφυγης χωρις τραυματισμο ειναι ελαχιστες...
|
Οποιαδήποτε κίνησή μας, αυτός ο φονιάς (και οι τσομπαναραίοι μαζί του,φονιάδες εννοώ) την εκλαμβάνει σαν απειλή. Με το που θα βάλεις πρώτη στο κιβώτιο και πας να ξενινήσεις, θα σου ορμάνε.Μόλις σταματάς τελείως σταματάνε και αυτά.Αλλά πόσο μπορείς να κάθεσαι με τα χνώτα των φονιάδων στα πόδια σου;;;;Και οι γκορντούρες τι να σου κάνουν;;;;
Άστα ρε φίλε. Να χαίρεσαι το σκύλο σου, αλλά στους επαρχιακούς δρόμους δεν είναι έτσι τα πράγματα. Άλλο ο δικός σου και άλλο οι φονιάδες.
