Μια από τις ωραίες ημερήσιες για μας τα παιδιά της πόλης (Αθήνας) πάντα είναι η ορεινη Κορινθία, Αχαΐα και Αρκαδία. Προσωπικά προτιμώ την κατεύθυνση προς αυτή την περιοχή λόγο φυσικά της ωραίας φύσης και της μικρής χιλιομετρικής απόστασης .Η συγκεκριμένη βόλτα είναι περι τα 500 χλμ . Κάποιοι μπορεί να πουν ότι είναι αρκετά για μια ημερήσια Κυριακάτικη …….με τις εικόνες και τα μέρη που θα περάσεις πίστεψε με δεν καταλαβαίνεις για πότε την έκανες.
Έτσι λοιπόν στις 27/4/2013 φεύγοντας Από Αθήνα κατευθυνθήκαμε προς Ακράτα και από εκεί προς Λίμνη Τσιβλου.Η διαδρομή της Αθηνών –Κορίνθου αρκετά βαρετή ( δεν είμαι του εθνικού δικτύου) προτιμάω για όσους με ξέρουν ήδη , τον επαρχιακό και χώμα!
Περνώντας την Κόρινθο ξεκινάει αυτό που λένε εθνική Κορίνθου –Πατρών ….ο θεός να την κάνει εθνική. Όσες φορές έχω ταξιδέψει αυτό τον δρόμο έχω δει ατυχήματα, πραγματικά ο πιο επικίνδυνος δρόμος της Ελλάδας κατά την γνώμη μου. Τέλος πάντων μια τυροπιτίτσα και καφεδάκι στην Ακράτα είναι ότι πρέπει πριν ανηφορίσεις προς τα βουνά.
Ανεβαίνοντας η φύση αλάζει όπως και οι εικόνες ,δέντρα, βουνοκορφές …από την μία θέα στον κορινθιακό και από την άλλη τα Αροάνια ( Χελμός). Από δεξιά σου το φαράγγι του Βουραικού με την γνωστή Ζαρούχλα ,το τρενάκι κτλ κτλ. Ορεινή Κορινθία και Αχαία απλά μαγικά μέρη που από την αρχαιότητα αναφέρονται στην ελληνική μυθολογία και ιστορία , τυχαίο? Δεν νομίζω!
Φτάνοντας στην τεχνητή λίμνη Τσιβλού η αίσθηση που έχεις είναι πως είσαι κάπου στο εξωτερικό ή στα άγια μέρη της Πίνδου. Πολύ ωραίο μέρος για να ηρεμήσεις να γεμίσει η ψυχή σου όμορφες εικόνες, τέλειο μέρος για κατασκήνωση επίσης …εφόσον το κρατάμε καθαρό και το προσέχουμε ώστε και οι επόμενοι που θα το επισκεφθούν να το χαρούν εξίσου. Πλησίον της λίμνης υπάρχει ταβερνούλα με καλές τιμές , εμείς χτυπήσαμε ποικιλία (χορταστική για δύο άτομα) και κανά δυο μπυρίτσες …έτσι για το καλό ρε αδελφέ με 12 ευρώπουλα.
Επόμενη προορισμός χιονοδρομικό Καλαβρύτων αντε να ξεκινάμε
Ανηφορίζοντας συνέχεια βλέπεις τις κορφές του Χελμού ,άγριες και επιβλητικές το υψόμετρο αλλάζει το τοπίο , η βλάστηση σταματάει και την θέση της την παίρνουν άγριες βουνοκορφές και αλπικά τοπία. Η ανθρώπινη παρουσία αισθητή ,σε κανά δυο χωριά ένα σωρό παρατημένες οικοδομές να θυμίζουν εποχές χλιδής που το όνειρο ήταν ένα ‘’σαλέ στο βουνό’’. Αν και τέλος Απριλίου βλέπεις ακόμα λίγο χιόνι στις πλαγιές…. ωραία πράγματα !
