Δεν υπάρχει αμφιβολία για το μέγεθος, πρώτα, της αγωνίας και μετ'έπειτα της ταλαιπωρίας αυτού του ανθρώπου, του: "ενός απο μας"! Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, ολόψυχα όμως του εύχομαι γρήγορα να έχει ευτυχές τέλος η περιπέτειά του! Κι όσο αυτός καρτεράει κάνει υπομονή και περιμένει να 'δει', περιμένω κι εγώ εννοείται, πμ! Και ίσως κατα βάθος να περιμένουμε όλοι να δούμε τη ζωή και τον μικρόκοσμό μας με άλλο μάτι! Απο μας εξαρτάται!!
Άιντε, όλοι μαζί!
