[Arkas]

Σε γύρευαν από το σχολείο μου είπε η Γιούλα, Βασίλη. Λίγο πριν κλείσουν. Να τους βοηθήσεις ακόμη μια φορά. Και δε σε έβρισκαν. Πού να σε βρούνε;

Κατέβηκε ως το μαγαζί και η διευθύντρια. Και το βρήκε κλειστό. Και δεν ήξεραν τι έγινε. Κάποιος γείτονας μόνο την ενημέρωσε πως κάποιο πρόβλημα υπήρχε...

Ποιο, τι; Δεν ήξερε περισσότερα.

Μα τι είμαστε οι άνθρωποι; Καρφίτσες που χανόμαστε; Και δεν ξέρουν οι άλλοι τι απογίναμε;

Της είπα πως δε θα σε ξαναβρούν πια. Να ψάξουν άλλον τεχνικό.

Και τρόμαξε. Γιατί και ο δικός της άντρας με μηχανή μετακινείται. Και γιατί στην πόλη αυτή έχουμε γίνει ζούγκλα.

Χτες, την ώρα που μπήκα δακρυσμένη στο σπίτι από το δικό σου χαμό, κλάμα και κακό στο διπλανό διαμέρισμα. 30 χρόνια περίπου μένουμε δίπλα δίπλα. Βγήκα στο μπαλκόνι να ρωτήσω. Είχε τρακάρει η κόρη της γειτόνισσας.

Μια ηλίθια πετάχτηκε μέσα από νησίδα και της διέλυσε το μικρό της αυτοκινητάκι. Ευτυχώς η ίδια γλίτωσε με λίγους πόνους από το τράνταγμα.

Μα είμαστε άνθρωποι εμείς; Όταν πιάνουμε τιμόνι ας έχουμε γαμώτο μου το νου μας. Είναι άνθρωποι γύρω μας. Και φτάνει ένας να χαθεί για να πικραθεί η ζωή πολλών άλλων.

Σκεφτόμουν απόψε που γύριζα από την παραλιακή. Εκεί που σκοτώθηκε πρόπερσι και ένας ξάδερφός μου. Με μηχανή και αυτός. Και έβλεπα τις χίλιες δυο βλακείες και παρανομίες. Τη μεγαλύτερη ποινή στον κόσμο θα έπρεπε να θεσπίσουν για όποιον παραβιάζει τους κανόνες κυκλοφορίας. Να τον κλείνουν μέσα για χρόνια. Να του κάνουν κατάσχεση το κονσερβοκούτι του. Που το πιάνει στα χέρια του όπως ο ελεύθερος σκοπευτής και σκοτώνει αθώους ανθρώπους.

Θα μου πεις τι νόημα έχουν όλα αυτά για σένα;

Οδηγούσα απόψε και έτρεμαν τα χέρια μου.

Έβλεπα παιδιά σε μηχανάκια χωρίς κράνος και ήθελα να τους φωνάξω. Πού πάτε;

Οδηγούς που παραβίαζαν σήματα και κόκκινο και ήθελα να τους βρίσω.

Μα τι θα άλλαζε; Για σένα τι θα άλλαζε, Βασίλη;

Προσπαθώ να το χωνέψω και τρελαίνομαι.

Τελικά οι άνθρωποι που συνεργαζόμαστε στενά γίνονται οικογένειά μας. Και πιο δικοί μας και από απλούς συγγενείς. Και όταν φεύγουν, όπως έφυγες εσύ, πεθαίνει μαζί τους και ένα κομμάτι του δικού μας εαυτού.