Το πρωί της αναχώρησης το ξυπνητήρι χτυπά δαιμονισμένα στις 06:50. Πρέπει να σηκωθώ να ετοιμάσω τα πράγματα, τίποτα δεν έκανα χτες βράδυ. Σηκώνομαι και βλέπω την Κική να κάθεται προβληματισμένη στο τραπέζι. «Δεν έρχομαι» μου λέει. «Χτες νύχτα ο ένας μας υιός είχε εφιάλτες και ήρθε να με ξυπνήσει. Και ξέρεις τι ονειρεύτηκε; Πως πήγα λέει να τρέξω μαζί σου και έπεσα σε έναν γκρεμό!!!»…