Καποια στιγμη τελικα αποφασισαμε να βαλουμε πλωρη για Καβαλα.
Η αδεια Εγνατια ηταν μεγαλος πειρασμος και ετσι συντομα εγω και οι δυο Παναγιωτηδες βρεθηκαμε να κινουμαστε με ρυθμους που αν μας σταματουσαν θα μας κλειδωναν στο πιο ανηλιαγο μπουντρουμι και θα πετουσαν το κλειδι στο πατο της θαλασσας...
Με συνοπτικες διαδικασιες λοιπον βρεθηκαμε πισω στη βαση. Καποια απο τα παιδια αποφασισαν να βγουν το βραδυ, αλλα εγω και ο Πανος αποφασισαμε να αραξουμε σπιτι μιας που αυριο η μερα θα ειχε μπολικα χιλιομετρα.
Ο Παναγιωτης προσφερε να βαλουμε τις μηχανες μεσα στο σπιτι και βεβαια εγω δεν εχασα την ευκαιρια...
Βαλαμε ποτακια και με ωραια κουβεντουλα και μουσικη η βραδια κυλισε με τον καλυτερο τροπο... Χαρισμα τους και τα clubs και ολα....