30-7-08 Τετάρτη: 9:00 τρώμε μέχρι σκασμού, αρκετά για να έχουμε δυνάμεις για το υπόλοιπο της μέρας. Ο καιρός όμως έχει αλλάξει με αρκετή μαυρίλα να μας απειλεί πάνω από τα κεφάλια μας.
Το πρόγραμμα όμως δεν αλλάζει και για τίποτε, και βγαίνουμε στον (D8-Α17) περνάμε έξω από την (Dresden),και κινούμαστε στον (Α13-Ε55), όπου και σταματάμε μετά από 149χιλ για καφέ, και βενζίνη. Η βενζίνη κυμαίνεται γύρω στο 1,50ευρω το λίτρο.
Συνεχίζουμε με (Α13 Ε36-Ε55) προς (ΒERLIN-ΒΕΡΟΛΙΝΟ) δεν μπαίνουμε μέσα, και πιάνουμε τον περιφερικό( Α10-Ε55), για να αποφύγουμε τυχόν κίνηση, και έπειτα γίνετε (Α24 Ε26-Ε55) κάνοντας 178χιλ περίπου μέχρι την έξοδο (12) μπαίνοντας στον επαρχιακό πλην άριστο δρόμο (106) με κατεύθυνση την πόλη (Schwerin-Σβέριν) για να καταλήξουμε στην πόλη (Lubek-Λίμπεκ) όπου και είχαμε σκοπό να διανυκτερεύσουμε. Μπαίνοντας στην πόλη σταματάμε, για να δούμε χάρτη. Έχουμε φτάσει είναι 20:25 μέρα ακόμα, κάναμε 645χιλ ξεκούραστα και αυτό γιατί κινηθήκαμε σε αυτοκινητοδρόμους.
Δυο ώρες μας πείρε για να βρούμε ξενοδοχείο, νυχτώνει και πάλι δεν θα δούμε τίποτα. Τι να κάνουμε γρήγορα βγαίνουμε έξω, να πάρουμε μια γεύση της πόλης. Είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες γιατί ήταν η ποιο σημαντική πόλη της Βαλτικής από τα τέλη του Μεσαίωνα. Και οι λάτρεις , της γοτθικής αρχιτεκτονικής με τούβλα θα την λατρέψουν.. σχεδόν όλα τα αξιοθέατα βρίσκονται στην παλιά πόλη, που περιβάλλεται από τον ποταμό (Τραβε) και τα κανάλια του. Εμείς αυτά που προλάβαμε να δούμε είναι το ποιο γνωστό τούβλινο δημαρχείο της Γερμανίας του 1226 παρακαλώ… με ασυνήθιστους τοίχους και πύργους…!!!
Την Εκκλησία της Αγίας Μαρίας, που βρίσκεται πίσω από το Δημαρχείο, και είναι μεγαλύτερη από τον καθεδρικό, που είναι 130μ μήκος.
Έχει κατασκευαστεί από τους κατοίκους της πόλης και είναι βασιλική με δίδυμους πύργους. Και φυσικά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το έμβλημα της πόλης , που είναι η πύλη της η οποία ήταν κάποτε η μόνη είσοδος προς την πόλη. Κτίστηκε στα 2466-78 με τούβλα, και δυο τεράστιους πύργους να ξεχωρίζουν.
Συνεχίσαμε με μια βόλτα στα κανάλια δίπλα στον ποταμό, όπου υπάρχουν όμορφα καφέ και εστιατόρια. Βρήκαμε ένα καφέ και κάτσαμε. Λόγο τουριστικής πόλης τα καφέ δεν έκλειναν νωρίς. Οπότε αράξαμε καμιά ώρα, που πέρασε ευχάριστα με κουβέντα , για το αυριανό δρομολόγιο.
