Ήρεμα παίδες, αν υπάρχει σεβασμός μεταξύ των ανθρώπων θα ξεπεραστεί ανώδυνα κ η κρίση και όλα τα δεινά.
Προσωπικά δούλεψα κ για 1 πιάτο φαί και για έναν ύπνο και για 50 δραχμές μεροκάματο σε εποχές που οι έλληνες είχαν αρχές, γνώριζαν τα της φιλοξενίας και οι εργάτες είχαν φιλότιμο. Οι νόμοι του κράτους λίγη σημασία είχαν, οι άνθρωποι τα έβρισκαν λίγο πολύ μεταξύ τους ένιωθες το δίκιο, είχες μία σφάλεια, είχες ελπίδα.
Υήρχαν σίγουρα και οι επιτήδειοι που εκμεταλεύονταν τον κόπο σου, αλλά το φιλότιμο ήταν τόσο πολύ στη χώρα που ένιωθες να σε προστατεύει κάτι, ήσουν χαλαρός, πίστευες και οι δυσκολίες περνούσαν. Έλεγες δε βαριέσαι, δε θα τον καταγγείλω, πήγαινες αλλού κ συνέχιζες τη δουλειά σου.
Θυμάμαι επίσης που δε ΦΟΒΟΜΟΥΝΑ επάνω στη μηχανή. Ούτε το κράνος, ούτε τα λάστιχα, ούτε οι δρόμοι, ούτε τα φρένα κύριοι δε με ενέπνεαν τόση ασφάλεια, όσο το γεγονός ότι ήξερα ότι υπήρχαν άνθρωποι που θα με φρόντιζαν ότι και να πάθαινα, ώπου και να ήμουν. Έβλεπες το αίμα και γελούσες, έλεγες ή θα με γιατρέψουν ή θα με κλάψουν σαν άνθρωπο
.
Πήγαινα στο νοσοκομείο και έβλεπα την αγωνία στα πρόσωπα των γιατρών και νοσοκόμων να με κάνουν "καλά", έβλεπα τρόπους, ένιωθα άνθρωπος, χωρίς να ήμουν σε κλίνες α' κατηγορίας.
Γινόταν ένα ατύχημα θυμάμαι, μαζεύονταν κόσμος κ δε περίμεναν ασθενοφόρο, με βουτούσαν και με πετούσαν στο πρώτο αμάξι που περνούσε και με πήγαιναν σφαίρα.
Πείτε μου (ΓιώργοΠ) πόσοι νόμο έχουν παραβεί σε αυτά που ανέφερα πιο πάνω ή πόση βλακεία υπήρχε τότε ..σύμφωνα με τα λεγόμενά σου?
Κ μιλάμε ότι οι εποχές τότε πρακτικά ήταν πιο δύσκολες, υπήρχε πραγματική φτώχεια.
Σήμερα αλλάζω όλα αυτά που προσφέρει η σύγχονη ευρωπαική "κοινωνία" την υποτιθέμενη ασφάλεια που ορίζεται με αυστηρούς νομους και ψεύτικο σύνταγμα.
Δε γνωρίζω, αλλά δε θα κρίνω που ένας κακόμοιρος ξενοδόχος, στην αναδουλειά του μέσα στο χειμώνα προσφέρει εργασία και φαγητό σε ανθρώπους που σίγουρα έχουν αυτή την ανάγκη, που πεινάνε κ κρυώνουν στην Αθήνα, δε χρειάζεται όλα να οριστούν από το κράτος.
Σόρρυ αλλά σαβατιάτικα θυμήθηκα παλιές καλές εποχές..
Εποχές πιο δύσκολες που δε λειτουργούσαν όλα με νόμους αλλά το φαγητό και ο ύπνος ήταν στανταρ, κανείς δεν έμενε στο δρόμο..