Απάντηση: "ΙΡΑΝ …λοξοδρομώντας με 4 γαλαζοελικόφρονες"
Μετά το Γκολτσούν και τον Κεμάλ, φύγαμε για την κεντρική Ανατολία ...στα βάθη της Τουρκίας.
Πρωί-πρωί είχαμε κι ένα κουφό και αστείο περιστατικό. Οδηγώντας στην μοναδική autostrada της Τουρκίας για Άγκυρα, τους έχασα!
Πως όμως?
Είχε κολλήσει στην παρέα, ένας Τούρκος με GS1200 και την διακριτική στολή του Τάγματος του Κυανού Έλικος...
.
...ξέρετε, από εκείνους που είναι παντελώς ίδιοι στην εμφάνιση! Είχαμε 3...
.
...ο Τούρκος μας έλειπε!
Έλα όμως που είναι τόσο απελπιστικά ίδιοι, σε βαθμό που μόλις βγαίνει ο Τούρκος από την autostrada, βγαίνω κι εγώ, βρίζοντας για τους άλλους που υποτίθεται ότι δεν πρόσεξαν την έξοδο και συνέχιζαν ίσια!
Μετά από 700-800 μέτρα σταματάμε στα διόδια.
Έπρεπε να βγάλει ο Τούρκος το κράνος, να ξεκαλωδιωθεί από τα ηχεία και πάσης ορδής περισπούδαστες ηλεκτρονικές συσκευές, για να μου εξηγήσει στα ...τούρκικα ότι πήγαινα λάθος, αλλά άμα συνέχιζα από τον επαρχιακό θα την ξαναεύρισκα την άκρη...
Άκρη δεν εύρισκα γιατί ο δρόμος για δεκάδες χλμ είχε τσιμεντένιο διαχωριστικό και αφού επικοινώνησα τηλεφωνικά με τα παιδιά, τους ενημέρωσα ότι θα ακολουθούσα άλλη διαδρομή για να συναντηθούμε στο Sivas μετά από καμιά 500αριά χλμ.
Μετά από κανένα 2ωρο, ξαναβρεθήκαμε, όλως τυχαίως, σε βενζινάδικο που σταμάτησα για βενζίνη, ενώ αυτοί έπιναν τσάι σε παρακείμενο ρεστωράν...
Αργότερα διασχίζοντας τα εκπληκτικά και άγρια τοπία της Ανατολίας στους σχεδόν έρημους δρόμους, με ταχύτητες αρκετά υψηλότερες των ορίων, φάγαμε την πρώτη κλίση!
2 αργόσχολοι πεινασμένοι πλιατσικολόγοι της ...υπερήφανης Tουρκικής Τrafic Police, αφού μας έδειξαν σε ...βίντεο τις ατομικές μας επιδόσεις στην ταχύτητα, μέσα στο παρακμιακό πνεύμα της όπερας της πεντάρας του Μπρεχτ...
.
...έπαιξαν κι αυτοί γρυλίζοντας μια κακόγουστη παράσταση συμπληρώνοντας τις 5 κλίσεις, ελέγχοντας όλα μας τα έγγραφα, επί μία ώρα, για να μας προτείνουν από μόνοι τους σαν λιγούρικες βδέλες την πληρωμή του μισού ποσού ...χωρίς απόδειξη!
Αυτή ήταν μόνο η αρχή, γιατί στην επιστροφή, αποκτήσαμε ...μία πλούσια και ακραδάντως τραγική πείρα, εις βάρος του πορτοφολιού μας!
Αργά το απόγευμα φάγαμε το χαλάζι...
|