Μέρα 11
Fluelen - Klausenpass - albulapass - Zernez
250 αντρικά χλμ
Ξύπνημα κατά τις 10 (αφού ο Σκίουρος με διαβεβαίωσε πως θα άκουγε το ξυπνητήρι του έκανα το λάθος να μην βάλω κι εγώ), καφέ και φόρτωμα στα γρήγορα και μετά στάση για αγορά πρωινού από super market για να φάμε κάπου στο δρόμο. Είχαμε στο μυαλό μας να σταματήσουμε όπου βρούμε ωραίο σημείο για να φάμε. Άλλωστε σήμερα θα ξεκινάγαμε με πάσο με το καλημέρα σας (πάσο λέγεται κάθε ορεινός δρόμος που ενώνει την μία μεριά του βουνού με την άλλη, ανεβαίνω - κατεβαίνω δηλαδή) οπότε σίγουρα θα βρίσκαμε κάπου ωραία να αράξουμε.
Αυτό όμως που δε μπορώ να παραλείψω είναι ότι ήταν ένα από τα πιο όμορφα ξυπνήματα που έχω κάνει... σκέτη απόλαυση... αφού δε τσαντίστηκα καν που αργήσαμε να σηκωθούμε!
"να ανοίγεις το φερμουάρ και να αντικρύζεις αυτό..."
"μετά κοιτάς αριστερά και βλέπεις αυτό"
"μία από τις αγαπημένες μου εικόνες από το ταξίδι"
Βέβαια βλέποντας τα σύννεφα είχαμε προετοιμαστεί κατάλληλα για τη βρόχα και το κρύο που θα τρώγαμε!
Και ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε...
"τα λόγια είναι περιττά..."
"αν και σπανίως, κάποιες φορές βγαίνουν κι εκεί τα οικόσιτα ζώα στον δρόμο, συνήθως είναι σε περιφραγμένες εκτάσεις"
Και ξαφνικά βρήκαμε το τέλειο σημείο για να κάτσουμε να φάμε το πρωινό μας
"Τα σύννεφα μας απειλούσαν, πραγματικά ήταν πάνω από τα κεφάλια μας"
"Το μόνο που ακούγαμε ήταν ο ήχος από τρεχούμενα νερά σε αντίλαλο"
"και αραιά και που καμιά μηχανή που πέρναγε"
"στιγμές..."
"έρχεται..."