[forester]

Κατανοητή η "ανατριχίλα" και η αποστροφή που δημιουργείται σε μερίδα του πληθυσμού, βλέποντας τέτοια σπορ.
Να θυμήσω ότι υπάρχουν αντίστοιχα σε επικινδυνότητα σπορ και γίνονται πολύ κοντά μας, απλά τα απόλυτα μεγέθη είναι τέτοια, που δεν προκαλούν. Ο κίνδυνος όμως, είναι ίδιος.
Αλεξιπτωτισμός, στις extreme μορφές του.
Αναριχίσεις που κόβουν την ανάσα, σε πάγους ή μόνο σε βράχια.
Mountain bike, στη μορφή του down hill, που σε κάνει και ζαλίζεσαι (ανάλογο video έχει παίξει κι εδώ μέσα δισ και μάλιστα πρόσφτα, από SenseiG και xurxes).
Rally,στη μορφή των Rally Raids & WRC!!!! Μη μου πείτε για μέτρα ασφαλείας εκεί. Σε δημόσιους δρόμους είναι, χωρίς προστατευτικά, πλην αυτά των αυτοκινήτων. Αλλά κι εκεί έχουμε νεκρούς.
Enduro! Αλήθεια , τι είναι πιο δύσκολο; Τα 300+ σε άσφαλτο με racing μηχανάκι, ή τα 160+ στο χώμα σε κακοτράχαλα δρομάκια με γκρέμια και δέντρα;
Και το πιο κοινό στην Ελλάδα, το ψαροντούφεκο! Άπνοιες για να φτάσει κάποιος στα 30 και στα 40 μέτρα! Και να μείνει κάτω αρκετά, ωστε να κάνει καρτέρι και να χτυπήσει ψάρι.....
Απ' αυτό το σπορ, έχουμε πάααρα πολλούς πνιγμούς στη χώρα μας!
Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι που ζουν γι αυτήν ακριβώς την αίσθηση του κινδύνου. Όλα ή τίποτα. Ένα λάθος και τέλος όλα! Και προσπαθούν στο μέγιστο (αυτό ψάχνουν κάθε φορά και θέλουν να το "ξεχειλώσουν") αποφεύγοντας το λάθος. Αν μπορούν.... Κι αν δε μπορέσουν, πάνε το τελευταίο τους ταξίδι ευτυχισμένοι.
Να θυμίσω το Ζανάρντι, τον Ιταλό που είναι ακρωτηριασμένος και συνεχίζει να τρέχει με ειδικά γι αυτόν διαμορφωμένα αυτοκίνητα?
Τον Κουμπίτσα που δε μπορεί να ξανατρέξει στην F1 και τρέχει wrc, στη μορφή που του στοίχισε την αρτιμέλειά του?
Τώρα σε ποια μορφή ακραίων σπορ έχουμε το maximum των απωλειών, δεν έχει σημασία. Αυτοί δεν επιλέγουν το σπορ με αυτή την παράμετρο. Τους είναι αδιάφορο....
Γι αυτό λέω απλά respect, σε κάτι που το 99% του κόσμου , δε μπορούμε να συμμετέχουμε!
Η κριτική περισσεύει, μπρος στο κουραγιο και τη δύναμη της ψυχής τους.