'Αφιξη στο Παλέρμο λοιπόν νωρίς το μεσημέρι,τα γραφειοκρατικά με διαβατήρια και τελωνείο και ξεκινάμε να φορτώσουμε χιλιόμετρα απο τα 800 συνολικά που έχουμε να φτάσουμε στο Πρίντεζι.
Να πώ εδώ οτι κατεβαίνοντας Τυνησία ταξιδεύαμε με μια λέσχη 4Χ4 Ιταλών απο Καλαβρία,που έτυχε να επιστρέφουμε και μαζί.Γνωριστήκαμε ανταλλάξαμε απόψεις και εντυπώσεις απο το ταξίδι μας και φωτογραφηθήκαμε.Φεύγοντας μας έδωσαν και μια σημαία από το club τους.
Βράδυ πια έχει σουροπώσει και φτάνουμε στο Sibary που είχαμε αποφασίσει να διανυκτερεύσουμε.
Ψάχνουμε ξενοδοχείο ξαναψάχνουμε αλλά τίποτα.Όλα κλειστά λόγω οτι δεν ήταντουριστική περίοδος.Απογοητευμένοι και μην βρίσκοντας κατάλυμα λέμε να πάμε και πιο κέντρο μήπως και βρούμε κάποιον να γνωρίζει αγγλικά να μας βοηθήσει.
Και η λύση ήταν πάλι απο την Μεγάλη Ελλάδα.
Ξενοδοχείο MAGNA GRECIA(ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ)
Η ώρα πια κοντά στις 10μμ τακτοποιούμαστε και βγαίνουμε προς αναζήτηση τροφής.Η εικόνα που ακολουθεί είνα ακατάλληλη προς πεινασμένους
Φάγαμε ήπιαμε και πήγαμε για ξεκούραση καθώς την επόμενη μέρα μπαίναμε στο πλοίο από Πρίντεζι για Πάτρα και το ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του.
Το πρωί λοιπόν ξεκούραστοι ξεκινήσαμε για Πρίντεζι με ενδιάμεση στάση το υπέροχο και γραφικό Lecce.
Εκεί μπαίνοντας σε μια πλατεία μας προσέγγισε ένας μοτοσυκλετιστής αστυνομικός για να μας πεί οτι απαγορεύεται να κινούμαστε στην πλατεία με τις μηχανές.Με την γλώσσα του σώματος (αφού δεν καταλάβαινε καθόλου αγγλικά)του εξηγήσαμε οτι ψάχνουμε για φαγητό και εκείνος προσφέρθηκε ευγενικά να μας βοηθήσει ζητώντας να τον ακολουθήσουμε.Το τι επακολούθησε μόνο αν έχετε δεί την ταινία Italian Job θα το καταλαβαίνατε.Μπρόστά αυτός και πίσω εμείς σε στενά δρομάκια και πεζόδρομους της πόλης τρέχαμε λές και βρισκόμασταν σε αστυνομική καταδίωξη.Στο τέλος και αφού προς στιγμήν χαθήκαμε μεταξύ μας καταλήξαμε πάλι στο ίδιο σημείο που ξεκινήσαμε αφού δεν βρήκαμε κάτι ανοιχτό.
Έτσι καθίσαμε να φάμε εκεί σε ένα cafe.