[yannis]

Αλίμονο αν μας ενδιέφερε αν είναι αριστερά ή όχι ο σύριζα!!!! Άντε να εξαιρέσουμε τον Γιώργο!!!
Όμως βλέπουμε όλα τα κόμματα/παρατάξεις/τάσεις, να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια "εγκλωβίζοντας" όσους μπορούν και από την άλλη να βρίσκουν χώρο ανάπτυξης "επαναστατικές" μπαρούφες στυλ καμμένου κλπ.
Εντάξει, η κρίση που περιμέναμε (όσοι τέλος πάντων) ήρθε. Αποφύγαμε πεπονόφλουδες και σαπουνόφουσκες και ήδη φαίνεται να περνάει το μάτι του κυκλώνα. Μείναμε συσπειρωμένοι σε παρωχημένα σχήματα, μη έχοντας τίποτα καλύτερο και ακόμη και οι πρώην πολέμιοι αναγνώρισαν την μονόδρομη επιλογή.
Και τώρα τι;;;
Άλλαξε στην ουσία κάτι ή απλά μια λίγο πιο σφιχτή (αναγκαστικά λόγω ελέγχου από τους δανειστές) διαχείριση μας δίνει μια ανάσα και "ξανά προς την δόξα τραβά";;;
Δεν αναφέρομαι στα οικονομικά μεγέθη, αφού αυτά είναι προκαθορισμένα και ελεγχόμενα. Με ενδιαφέρει, όπως και όλους φαντάζομαι, η ορθολογικότερη κατανομή των πόρων, έτσι που να μην φτάσουμε σύντομα στα ίδια αδιέξοδα.
Αυτό φυσικά δεν γίνεται με αφορισμούς και ηλιθιότητες τύπου "να φάμε όλους τους πολιτικούς"... όπως και δεν έγινε.
Οι πολιτικοί και οι υπάρχουσες παρατάξεις υφίστανται γιατί εμείς τις στηρίζουμε. Κυρίως με τις ιδέες μας και κατά δεύτερο λόγο με την ψήφο.
Επιμένω πως πρώτος λόγος είναι οι ιδέες, αφού και όσοι υποτίθεται πως διαφωνούν με το παλαιοκομματικό καθεστώς, δεν έχουν να προτείνουν κάτι σοβαρό σαν στόχο και όραμα. Όπως είπα, αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, περί δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας κλπ κλπ
Αν όμως αυτοί οι στόχοι ήταν οι πραγματικά ζητούμενοι, τι εμπόδιζε την ανθρωπότητα τόσους αιώνες, να τους πετύχει;;
"Η ελευθερία δεν είναι το μέσο για έναν ανώτερο πολιτικό σκοπό. Η ίδια είναι ο υπέρτατος πολιτικός σκοπός". Έτσι έλεγε ο Λόρδος Άκτον για παράδειγμα. Είναι έτσι όμως;;
Πόσες φορές οι εκάστοτε "προηγμένες" κοινωνίες κατέφυγαν στην λύση των σκλάβων για ανάπτυξη;; Από την αρχαιότητα έως και σήμερα...
Δικαιοσύνη;; Μιας και θυμήθηκα τον Μπαρπα-Γιάννη τον Άκτον, ας αναφέρουμε άλλο ένα διάσημο τσιτάτο του. "Η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα". Τι μπορεί να είναι δίκαιο λοιπόν και τι όχι; Το δίκιο του εργάτη;; Του επιχειρηματία; Του αδύναμου; Του ικανού; Του παπά; Του χωροφύλακα;
Αντίστοιχα ποια ισότητα και όλα όσα ακόμη επιδιώκουμε.
Όταν λέω για αριστερά και δεξιά, εννοώ τους δύο κάθε φορά πόλους. Αν λοιπόν (αυθαίρετα και πάλι) θεωρήσουμε ως συντήρηση την δεξιά και αυτονόητα κατατάξουμε εκεί όλο το πολιτικό σκηνικό της κοινωνίας μας και όχι μόνο, τότε τι θα μπορούσε να είναι αριστερά;; Όχι κάποιο κόμμα, αφού δεν βλέπω κάτι σχηματισμένο ακόμη, αλλά ποιές ιδέες και με ποιον απώτερο σκοπό.