[yannis]

Αρχική Δημοσίευση από Carduelis

Εγώ αναρωτιέμαι αν πρέπει να δεχόμαστε οτι σε όλα ανεξαιρέτως στη ζωή μας έχει εφαρμογή η "αρχή του ισχυρότερου". Αν είναι έτσι τότε τα πράγματα είναι απλά! Ο δυνατότερος (οικονομικά, πολιτικά, γεωγραφικά, πλουτοπαραγωγικά κλπ) είτε πρόκειτε για άτομα είτε για κοινωνίες είτε για κράτη θα υπερισχύσει του πιο αδύναμου και κακώς παραπονιόμαστε!!



Μα συνήθως παραπονιόμαστε, όταν δεν είμαστε εμείς οι ισχυρότεροι!!!!


Είναι όμως έτσι; ο καθένας μας να έχει σκοπό απλά να "φάει" τον διπλανό του; θέλουμε να είναι έτσι;



Ισχυρότερος δεν σημαίνει ένα μεγάλο μοναχικό στομάχι...



Εγώ νομίζω οτι ο άνθρωπος διαχρονικά προσπαθεί να γίνει "αθάνατος" στο σώμα και το πνεύμα κατ εικόνα και ομοίωση των όποιων θεών του πιστεύει.


Έτσι νομίζω κι εγώ. Λες τώρα που γινόμαστε πολλοί να τα καταφέρουμε!?!?!?


Ενδεχομένως γι αυτό παράλληλα με τις επιστημονικές του προόδους σε πρακτικούς τομείς που του βελτιώνουν και του μακραίνουν τη ζωή , δημιούργησε τις τέχνες και τον πολιτισμό ώστε να εξασφαλίσει την "πνευματική αθανασία" και σαν μικρός θεός έφτιαξε τους κανόνες και της αρχές αυτού του πολιτισμού.


Η πνευματική αθανασία, είναι μάλλον "παράπλευρο επίτευγμα" και ο στόχος για την απλή αθανασία εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο.




Αν εξακολουθήσει να υπερασπίζεται αυτές τις βασικές αρχές, όπως είναι πχ ο Ανθρωπισμός, η Ηθική και η Δικαιοσύνη τότε εύκολα ή δύσκολα θα βρει τρόπο να ξεπεράσει κάθε φορά τα προβλήματά του.


Εδώ ίσως έχουμε διάσταση απόψεων!! Ταυτόγχρονα και αντίφαση ως προς την προοπτική της αθανασίας. Ναι, ο ανθρωπισμός, η συμμόρφωση στους εκάστοτε κοινωνικούς νόμους και η στήριξη των τεχνών (καλών και... άλλων) είναι αναγκαία, γιατί μόνο με την πρόοδο μπορεί να επιτευχθεί κάτι και η πρόοδος είναι άρρηκτα δεμένη με την συνεργασία ή καλύτερα και με την ευγενή άμιλλα. Που σταματάει η άμιλλα και που αρχίζει ο αθέμιτος ανταγωνισμός;;;
Ποιά προβλήματα "πρέπει" να ξεπεράσει;;
Η μάχη δεν δίνεται για την κατοχή της πεδιάδας των στρατοπέδων. Ο στόχος δεν είναι η τρυφηλή καθημερινότητα στα πρανή, αλλά η κατάληψη των υψωμάτων ως την τελική κορυφή.
Φυσικά και δεν μπορεί να το πετύχει κάποιος μόνος του, όσο "ισχυρός" και να είναι. Εκεί έρχονται αρωγοί, ο πολιτισμός, οι τέχνες, οι ευγενέστερες ιδέες και οι ιστορικές εμπειρίες.




Οι πολιτικές ιδεολογίες είναι το πρόσκαιρο κοστούμι που φοράει κάθε φορά είτε με τον καβάλο αριστερά είτε δεξιά για να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά του προβλήματα και η ιστορία μας έχει δείξει οτι όσες φορές αυτό ήταν άβολο ή απάνθρωπο (πχ Βασιλεία, Ολιγαρχία, Τυραννία, Δικτατορία, Απολυταρχικός Κομ#####σμός κλπ) τελικά πήγε στα άχρηστα και έφτιαξε καινούργιο ...
Δοκιμές κάνουμε ακόμα σαν είδος και έχουμε πολλά κοστούμια ακόμα να δοκιμάσουμε και ο καβάλος θα βρει τη θέση του στο τέλος!

Πιστεύεις πως οι αλλαγές έγιναν με γνώμονα το "απάνθρωπο"?!?!!?!?
Επίσης πιστεύεις, πως είναι επιθυμητή (ασχέτως του εφικτή), η σταθεροποίηση του καβάλου;;;;;

Έτσι για να συνεχίζουμε, ευχή μου θα ήταν να προσδιορίζαμε κάπως μερικούς στόχους και τις μεθόδους που θα επέτρεπαν την επίτευξη τους. Κάπως έτσι φαντάζομαι την αριστερά, διαρκώς ανήσυχη και διερευνητική. Ίσως τα βαρίδια της συντήρησης να κρατούν παλάντζα, αλλά μόνο για αυτό πρέπει να εκτιμώνται και αναλόγως να προσμετρώνται.