[dan]

Εδώ και 45 (!!) χρόνια κάνω ελεύθερη διανυκτέρευση σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη :
Σε ορειβατικές διαδρομές στην Πίνδο σε μεγάλα υψόμετρα και σε βιότοπους αρκούδας , λύκου κτλ. Χειμώνα και καλοκαίρι.
Σε παραλίες ερημικές (με θαλάσσιο καγιάκ).
Και φυσικά με τη μοτό σε όλη την Ελλάδα κυρίως στα βουνά και πολλές φορές μόνος μου.
Προσωπικά δεν έχω απειληθεί ποτέ από άγριο ζώο και ούτε έχω νοιώσει φόβο.
Το αγρίμι φοβάται τον άνθρωπο και τον αποφεύγει. Έχω συναντήσει αρκούδα
κάνοντας ποδήλατο βουνού (εγώ όχι η αρκούδα !) και απλώς τράπηκε σε φυγή , ούτε φωτό δεν πρόλαβα να βγάλω.
Ένα χειμώνα ανάμεσα Άγραφα – Μάραθο πέρασε δίπλα από την κατασκήνωση μου μια αγέλη με λύκους . Απλώς πέρασαν και εξαφανίστηκαν. Εγώ μπορεί να μην έκλεισα μάτι μετά , αλλά γεγονός είναι ότι δεν ασχολήθηκαν με μένα.
Η δική μου εμπειρία λέει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν κάποιος αισθάνεται ανασφάλεια μπορεί να έχει μαζί του ένα πιστόλι κρότου , έναν πυρσό ή ένα σπρέι πιπεριού.
Αλλά πότε ακούσατε περιστατικό επίθεσης άγριου ζώου σε άνθρωπο ;
Πάντως ανησυχία νοιώθω μόνο όταν κατασκηνώνω (αναγκαστικά) κοντά σε κατοικημένες περιοχές με έντονη ανθρώπινη παρουσία.
Απολαύστε τα βουνά και την ερημιά και μην φοβάστε τίποτε.



Αυτό είναι το μενού του λύκου !
Ανάμεσα Κρέντη – Μάραθο . Λίγο παρακάτω κατασκήνωσα (στο Σέλο) και δεν με ενόχλησε τίποτε.