[Jefe]

Η έκτη κ τελευταία ημέρα (Δευτέρα 1/11/2010) του υπέροχου αυτού ταξιδιού, μας βρήκε να παίρνουμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο Ozturk, στην Καλλίπολη.
Η θέα από το μπαλκόνι…





Προετοιμασία…..



Κ καθαριότητα……



Οι μοτό, μές στην λάσπη κ την πίσσα….






Έτοιμοι για την επιστροφή….






Πλησιάζουμε στην πατρίδα…










Μία τελευταία φωτογράφιση μπροστά σ’ ένα τζαμί….


















Θα ήθελε…..




Νωρίς ακόμα…..




Σπρώχνοντας την πήγε ο Νίκος την μοτό του στο τελωνείο….. δεν ήθελε να επιστρέψει…… αρνείτο….













Το Δέλτα του Έβρου…




Μετά από σύντομες κ τυπικές διαδικασίες περάσαμε τελωνείο κ σύνορα….
















Στην Εγνατία οδό κ πάλι…




Σύσκεψη, για το πού θα πιούμε το τσιπουράκι μας…





Στην Κομοτηνή τελικά….




Κωνσταντίνος….




Σάκης…..







Ακούραστες οι μοτό μας…. έτοιμες για την συνέχεια…



Από αυτά τα 3.100 km πού έκανα σε αυτό το ταξίδι, δοκιμάστηκα μαζί με τον γιό μου σε δύσκολες συνθήκες, συνεργαστήκαμε αρκετά καλά μεταξύ μας, η συνεννόηση υπήρξε σε άριστο βαθμό, κ μπορώ να πω πως δεθήκαμε ακόμα περισσότερο σαν πατέρας κ γιός! Απόκτησα δύο καλούς φίλους, τον Σάκη κ τον Νίκο, ή τον Νίκο κ τον Σάκη, με τους οποίους δεν στεναχωρηθήκαμε ούτε για μια στιγμή! Απόλαυσα στο έπακρο την παρέα τους κ το χιούμορ τους, κ το ταξίδι αυτό έγινε μία καλή παρακαταθήκη για το μέλλον. Γνώρισα νέους συμφορουμίτες , με τους οποίους τα είχαμε πει μόνο διαδικτυακά. Επίσης γνώρισα έναν παλιό μου συνάδελφο (napgeo), τον οποίο δεν έτυχε να γνωρίσω 27 χρόνια που ήμασταν συνάδελφοι… Ξαναβρέθηκα με γνωστούς. Ταξιδέψαμε όλοι μαζί κάμποσα χιλιόμετρα με σωστό κ ασφαλή τρόπο. Αυτό το ταξίδι μου έδωσε πιο πολύ συναισθήματα που αφορούν τις σχέσεις μας, αφού έχω κάνει αρκετά ταξίδια κ με παρέα, κ μεγάλα σε μέρες κ χιλιομετρικά, κ έχω ταξιδέψει σε κάμποσες μουσουλμανικές χώρες. Η παρέα ήταν αυτή που ξεχώρισε μέσα από αυτό το ταξίδι.
Να γιατί GsForum!
Θέλω, να ευχαριστήσω κ πάλι, όσους συνέβαλαν να είμαι κι εγώ σ’ αυτό το ταξίδι. Τον Σάκη για εκείνο το ποστάρισμα-ραντεβού με τον Νίκο στην Θες/νίκη, Τον φίλο μου τον Θόδωρο (theo) για την εξασφάλιση της πράσινης κάρτας από το κατάστημα της Καβάλας, τον Νίκο, που με χαρά πήγε να την πάρει κ να μας συναντήσει έξω από την Καβάλα για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας, τον Δημήτρη (Arkas), που φρόντισε την τελευταία στιγμή για την διαμονή μου στα μέρη που επισκεφτήκαμε. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον γιό μου, Κωνσταντίνο, για την βοήθειά του κατά την διάρκεια όλου του ταξιδιού, για την αντοχή του σε δύσκολες κ πρωτόγνωρες συνθήκες σ’ αυτόν, κ για την εύχαρη παρέα του!






Τέλος…….




Jefe