Ο δρόμος μας οδήγησε στο Πετροχώρι.
Ορεινός οικισμός των Αγράφων, με ελάχιστους κατοίκους που ασχολούνται αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Λίγο πριν το χωριό και σκαρφαλωμμένος στις πλαγιές του βουνού ένας μικρός πέτρινος οικισμός. Στην αρχή πίστεψα πως πρόκειται για τα απομεινάρια του παλιού χωριού αλλά στην πορεία ανακάλυψα πως πρόκειται για τις κατοικίες των βοσκών της περιοχής. Λίγα σπίτια (περίπου 7-8) το ένα κοντά στο άλλο. Χωρίς ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά γνωρίσματα χτισμένα από πέτρες, χωρίς να υπάρχει αρμός ή λάσπη ανάμεσά τους, με πολύ χαμηλά ταβάνια, μικρά παράθυρα και μικρές πόρτες.
(
σημείο φωτογραφίσης)
Είναι στιγμές που νιώθω πως ο χρόνος γύρω μου έχει σταματήσει,
κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω πίσω...
Ανάβω τσιγάρο και προσπαθώ να ακούσω τους ψίθυρους...
μικρές ιστορίες που πλανώνται στον αέρα που ανάλογα με τη διάθεσή του, τις φέρνει κοντά ή τις παίρνει μακριά...
Ανοίγω τα μάτια μου,
επιστροφή στο "τώρα"...
Αγγίζω να αισθανθώ,
όλα είναι εκεί...
Όπως ήταν πριν,
όπως θα είναι μετά...
Ταξιδιώτες και περαστικοί
μια στιγμή στον χρόνο...
Ζωή "μικρή"
Ζωή "μεγάλη"
Στο χέρι μου είναι...
Χάρτης Διαδρομής
(στο σημείο C βρίσκεται ο πέτρινος οικισμός)