[yannis]

"Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά".

Την περίοδο που άκμαζε η πειρατεία στο Αιγαίο, τα κουρσάρικα είχαν σχήμα σαν αχλάδι. Στρογγυλή πρύμνη δηλαδή και το κοράκι της πλώρης μακρύ, σαν κοτσάνι, αν το έβλεπες από το ύψωμα ενός νησιού. Όταν λοιπόν είχαν γυρισμένη την πρύμνη (πίσω μέρος) προκειμένου να αποβιβάσουν πειρατές, η πλώρη (με το κοράκι / κοτσάνι) ήταν "πίσω". Οπότε οι βιγλάτορες (παρατηρητές) από τα υψώματα, φώναζαν στους νησιώτες "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά", άρα έρχονται κουρσάροι, συνεπώς τρέχτε να κρυφτείτε στο κάστρο της Χώρας, του οποίου η αρχιτεκτονική ήταν ιδιαίτερα αμυντική. Πέραν του τείχους δηλαδή, η ρυμοτομία του δεν επέτρεπε την ταυτόχρονη διέλευση πολλών ατόμων, ώστε να αποκρούοντε ευκολότερα από ολιγάριθμους και ήταν επίτηδες δαιδαλώδης, για προφανείς λόγους.