Μπαίνοντας είδαμε αυτό:
Kαι γυρνώντας μετά προς την είσοδο, βλέπω αυτό. Πραγματικά μεγάλο και επιβλητικό...
"η πίσω μεριά του καθεδρικού"
"Ένα κομμάτι της Λωζάνης από ψηλά"
"όμορφα κτίσματα,δεν ξαναείδα αρχιτεκτονική που να μοιάζει με αυτή σε άλλη πόλη στο ταξίδι πέρα από την Γενεύη"
"κάνοντας την καλή μου γκριμάτσα στο Μανώλη"
"έτσι είναι οι δρόμοι μέσα στην πόλη"
"όμορφα κτίρια"
"μέχρι εκείνη τη στιγμή μόνο στο youtube είχα ακούσει να παίζουν Ντιτζιριντού καλά"
"υπαίθριες σκακιέρες"
Μετά συναντηθήκαμε όλοι μαζί στην παραλία της λίμνης
Η Λωζάνη μπορεί να μην έχει κοντά καμία θάλασσα, έχει όμως μία τεράστια λίμνη, την δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, που ένα μεγάλο μέρος της το μοιράζεται με την Γαλλία.
Η παραλία δεν μοιάζει και πολύ με θαλασσινή βέβαια (σε κάποια σημεία είδα και βοτσαλάκι πάντως), και η αλήθεια είναι ότι όταν έχεις δει το μισό και βάλε Αιγαίο δε σε συγκινεί να βουτήξεις. Το σκηνικό πάντως είναι πανέμορφο.
"Φαίνεται πολύ περίεργο το θαλάσσιο ποδήλατο (και σε περίβλημα σκαραβαίου...) με φόντο τις Άλπεις!"
"Έτσι είναι τα μπάνια του λαού εκεί"
"παραλίμνια σπίτια"
Κάπου εκεί πεινάσαμε όμως και είπαμε να πάμε σπίτι να μαγειρέψουμε καμιά μακαρονάδα, εγώ με το Σκίουρο δηλαδή μιας και χτες δεν είχαμε κάνει τίποτα.
Είχαμε να πάμε και στη Γενεύη το απόγευμα. Τελικά τον Σκίουρο τον άφησα να βράσει μόνο τα μακαρόνια, δεν είμαι και πολύ συνεργάσιμος στην κουζίνα.
"Τα γραμματοκιβώτια στο συγκρότημα που μένουν τα παιδιά"
"Σήμερα είχε κι άλλα το γκαράζ, μην βλέπετε που δεν έχουν πινακίδες, στην Ελβετία όσα αυτοκίνητα κι αν έχεις σου δίνουν μία πινακίδα για όλα και την βάζεις σε όποιο χρησιμοποιείς"
"φάγαμε καλά"
Αφού έκατσα καμιά ώρα να δω που είχαμε να πάμε τις επόμενες μέρες ώστε να ψιλομάθω ονόματα χωριών και να μην ψάχνω πολύ στον χάρτη όσο οδηγάω, φύγαμε για Λωζάνη με αμάξι που θα συναντούσαμε την αδερφή της Julia.
"Στο βάθος η ψηλότερη κορφή της Ευρώπης, το Mont Blanc, κυριολεκτικά Λευκά Όρη λοιπόν"