View Single Post
  #3  
Παλιό 13-06-2013, 22:38
Ταξιδευτης Ο/Η Ταξιδευτης βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Feb 2011
Περιοχή: Αττική
Μoto: Honda VFR750 RC36 II
Μηνύματα: 697
Προεπιλογή Απάντηση: Η Τυχη, η Ατυχη και το Καρμα: Ενα γερικο αλογο που δεν ηθελε να το βαλει κατω.

Η συγκεκριμενη μηχανη ηρθε στα χερια μου μεσω του φιλου και διασημου σε ολους και εξαιρετικου ταξιδιωτη Πανου Μαγγελανου.
Οπως ξερετε την μηχανη την πηρε για ενα πολυ μεγαλο ταξιδι ζωης σε χωρες που χωρις υπερβολη το να εχεις μια αξιοπιστη και στιβαρη μηχανη θα εκανε τη διαφορα αναμεσα στη ζωη η το να σε φανε τα τσακαλια.

Οπως ανεφερα προηγουμενως η μηχανη αγοραστηκε σε αθλιο χαλι.
Μεγαλος αθλος η επισκευη της σιγουρα ομως οι ανθρωποι που ανελαβαν να την επαναφερουν στη ζωη ηταν σιγουροι οτι θα τα καταφερουν.

Η μηχανη περασε μερικους μηνες υπο επισκευη, σε διαφορα σταδια αποσυναρμολογησης.
Μπηκαν νεα αναλωσιμα οπως νεοι δισκοι συμπλεκτη, νεο γραναζι 2ας στο κιβωτιο, νεοι τροχοι/λαστιχα, αλυσιδογραναζα, ρουλεμαν λαιμου, τακακια...

Επισης ανοιχτηκε το καπακι του μοτερ και καθαριστηκε. Αυτο το γνωριζω απο φωτο που ειδα απο τη διαδικασια. Δεν ξερω αν ειχαν ρυθμισει βαλβιδες αλλα σε ελεγχο που εκανα ηταν οκ τελικα.

Ομως παρα τη δουλεια και οπως θα γνωριζετε εκ του αποτελεσματος η μηχανη δεν καταφερε ποτε να λειτουργησει σωστα.

Τα καρμπυρατερ ετρεχαν βενζινη, μετα γεμισε το πισω λαστιχο με λαδια που ετρεχαν μεσα απο το φιλτροκουτι, σκορτσαριζε και εσβηνε στο ρελαντι και εφτασε μεχρι να πιασει και φωτια σχεδον καθως το φιλτροκουτι ηταν αφημενο να ακουμπαει πανω στη σωληνα της εξατμισης και αρχισε να λιωνει εν μεσω καπνων!

Στο τελος η μηχανη επαψε να δουλευει εντελως καθως παροτι επαιρνε μπροστα μετα απο λιγα λεπτα αρχιζε να μπουκωνει εντολα και να σβηνει ακομα οτι και αν εκανε κανεις. Ακομα και αν προσπαθουσες να κρατουσεις τις στροφες ψηλα συντομα δεν ανεβαζε πανω απο τις 3000 στροφες και εσβηνε, αρνουμενη πεισματικα να ξαναπαρει μπροστα.
Χωρις υπερβολη δεν μπορουσε να κανει ουτε ενα γυρο στο τετραγωνο του σπιτιου, ποσο μαλλον και να ταξιδεψει.

Μετα απο ολα αυτα ποιος θα μπορουσε να αδικησει το Πανο που δεν ηθελε ουτε να τη βλεπει; Την πηγε στο σπιτι και την αφησε σε μια ακρη στην αυλη του εχοντας πλεον απηυδησει που ειχε δωσει ενα σωρο λεφτα σε ανταλλακτικα και αναλωσιμα και αντι να γινει η μηχανη επιτελους αξιομαχη ειχε καταντησει ακομα χειροτερη απο οτι ειχε ξεκινησει.

Ομως οταν ελυσα τη μηχανη προσεκτικα και με φροντιδα και ειδα ολα οσα ειχαν η ΔΕΝ ειχαν γινει πραγματικα εμεινα αναυδος. Αληθινα απορουσα ΠΩΣ επαιρνε ΚΑΝ μπροστα με ολα οσα βρηκα.
Δεν θα πω κατι αλλο. Θα δειτε και θα κρινετε μονοι σας.

Σιγουρα ηταν μεγαλο εγχειρημα να μαζευτει η μηχανη απο την αρχικη της κατασταση, ομως ρε παιδια οι παντεντες και τα μπαλωματα που ειδα να εχουν γινει δεν δικαιολογουνταν ουτε σε 50αρι κινεζικο, ποσο μαλλον σε μια μηχανη που θα κανει ενα τοσο μακρυνο ταξιδι.

Δεν ξερω αν ολα αυτα ειχαν γινει παλιοτερα η οχι και ειλικρινα αδιαφορω. ΔΕΝ με ενδιαφερει να ριξω σε κανεναν φταιξιμο για οτιδηποτε.
Το μονο που ξερω ειναι οτι αν ολα αυτα υπηρχαν απο πριν τοτε θα επρεπε να διορθωθουν και δεν υπαρχει καμια δικαιολογια να μεινουν ετσι. Εδω τα ειδα και τα διορθωσα εγω που ειμαι ασχετος!

Καπου μετα απο ολα αυτα μπηκα στην ιστορια εγω. Ακουγοντας ολα αυτα τα που ειχε τραβηξει ο Πανος και το ποσο μα ποσο ειχε φτασει να την αντιπαθει, ειλικρινα με επιασε η ψυχη μου.
Τη λυπηθηκα την καημενη. Κανεις δεν την ειχε αγαπησει αυτη τη μηχανη και τωρα ο νεος ιδιοκτητης της ηταν -δικαιως- απηυδησμενος και δεν ηθελε ουτε να τη βλεπει στα ματια του.

Ηταν μεγαλο κριμα να καταληξει ετσι αυτη η μηχανη και δεν μπορουσα να το αφησω ετσι -το καρμα που λεγαμε. Αν αγαπας αγαπιεσαι.

Του προτεινα λοιπον να την παρω εγω και να δω αν θα μπορουσα να τη φτιαξω.
Παροτι με θεωρουσε τρελο και συνεχισε να επαναλαμβανει οτι η μηχανη ηταν σε κακο χαλι, εγω για να ειμαι ειλικρινης οντας παντα υπεραισιοδοξος ισως καπου μεσα μου να ελπιζα οτι τα προβληματα της μηχανης που δεν δουλευε με τιποτα θα μπορουσε να ειναι κατι απλο και θα το εφτιαχνα ευκολα.
Οπως και να ειχε ομως παντα ηθελα να καταπιαστω με ενα τετοιο project και θαυμαζα οσους επαιρναν μηχανες ερειπια και τις εκαναν σαν καινουργιες και τωρα ηταν η δικη μου ευκαιρια να δοκιμασω!

Καπως ετσι ξεκινουσε η ιστορια ενος τραγελαφικα αργοκινητου επιδοξου επισκευαστη με ελαχιστες γνωσεις (εμενα δηλαδη), πλην ομως και αθεραπευτα ρομαντικου ονειροπολου που ελπιζε οτι αν δωσει αγαπη σε αυτη την ατυχη υπαρξη εκεινη θα του το ανταπεδιδε.

Δεν θα ηταν η μεγαλυτερη ανταμοιβη εξαλλου να λειτουργουσε καποια στιγμη επιτελους σωστα σε πεισμα ολων των επαγγελματιων που ειχαν αποτυχει;

Last edited by Ταξιδευτης; 13-06-2013 at 22:56.
Reply With Quote