Το Kotor , αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 168 π.Χ. , ενώ μετονομάστηκε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας ως Acruvium, ( Αρχαία Ελληνικά : Ἀσκρήβιον ) και ήταν μέρος της ρωμαϊκής επαρχίας της Δαλματίας.
Το Kotor άρχισε να θωρακίζεται από τις αρχές του Μεσαίωνα όταν ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε ένα φρούριο μετά την εκδίωξη των Οστρογότθων. Μια δεύτερη πόλη φέρεται να δημιουργήθηκε στα υψώματα γύρω από αυτό από τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο τον 10ο αιώνα.
Η πόλη λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς το 840 .
Πολύ μετέπειτα στη νεότερη εποχή και συγκεκριμένα στις 15 Απριλίου 1979, ένας μεγάλος σεισμός έπληξε την παράκτια περιοχή του Μαυροβουνίου με περίπου 100 θύματα . Η μισή από την παλιά πόλη του Kotor καταστράφηκε.
Είχαμε την τύχη να ετύχουμε την αναχώρηση ενός πελώριου κρουαζιερόπλοιου το οποίο έκανε μανούβρα πίσω απελπιστικά αργά ώστε να απολαύσουν το τοπίο και να φωτογραφίσουν οι επιβάτες του στις κουπαστές
Κινέζοι παντού
Για το τέλος της βραδιάς δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο. Τα μεσημέρια μας έβρισκαν στους δρόμους οπότε κι απόψε το βράδυ βρήκαμε ένα όμορφο στέκι εντός του κάστρου, τσιμπήσαμε κάτι κι επιστρέψαμε στο Radanovici για νανάκια. Ανυπομονούσα για την επόμενη μέρα τόσο γιατί ήξερα ότι η διαδρομή είναι απείρου κάλλους αλλά κυρίως γιατί μας περίμενε η πόλη που ήθελα να δω περισσότερο από όλες στο ταξίδι.
Το
Σεράγεβο
Συνεχίζεται..