15-8-08 Παρασκευη: Σήμερα για ακόμα μια φορά ο καιρός μας εκπλήσσει με την καλή του θέληση. Ήλιος που βγάζει μάτια, και θερμοκρασία ότι πρέπει για ταξίδι με μηχανή. Εκμεταλλευόμαστε την όμορφη μέρα και βγαίνουμε έξω στο πεζοδρόμιο που έχει ένα τραπεζάκι, και απολαμβάνουμε το πρωινό μας. Έρχεται ο τύπος που έχει την πανσιόν, έξω και μας λέει ότι, θα ήθελε να γράψουμε κάτι στο βιβλίο επισκεπτών, που έχει στην είσοδο πριν φύγουμε. Μας εξηγεί ότι δεν έτυχε ποτέ μέχρι στιγμής να έρθει κανείς από Ελλάδα στην επιχείρηση του, και πόσο μάλλον οδικός και με μηχανή. Ευχαρίστως λέμε φεύγοντας θα το κάνουμε. Απόψε έχουμε να διανύσουμε τα περισσότερα χιλιόμετρα.
Ξεκινάμε λοιπόν εγώ φτιάχνω τα πράγματα η Μόνικα πάει να πληρώσει, και φυσικά γράφουμε για την υπέροχη φιλοξενία που μας παρείχε ο οικοδεσπότης, στο βιβλίο των επισκεπτών. Τώρα θα μου πείτε πως έγραψες στα Αγγλικά αφού δεν μιλάς!!! Μα φυσικά έκανα <<σκονάκι>> αντιγράφοντας από κάποιον άλλον που είχε γράψει…..χαχαχα……. τον χαιρετάμε, μας ευχαριστεί που επιλέξαμε αυτόν για την διαμονή μας, και μας λέει καλή συνέχεια για το υπόλοιπο του ταξιδιού μας. Μέχρι που περίμενε να βάλω μπροστά την μηχανή, και να κουμπώσω πρώτη, μας χαιρετά και μετά φεύγει.
Ξεκινάμε με τον [1] με κατεύθυνση τον βορρά. Η κατάληξη για σήμερα θα είναι η πρωτεύουσα του βορρά το (AKUREYRI). Περνάμε το υποθαλάσσιο τούνελ ξανά, και έχοντας διανύσει 75χιλ περίπου, πριν την πόλη (Borgarnes) στρίβουμε δεξιά στον δρόμο [50]. Θα πάμε να δούμε ένα σημείο που η γη <<Βράζει>> και μετά από 40χιλ πάλι δεξιά στον δρόμο [518] από απόσταση βλέπαμε καπνό. Εντάξει φτάνουμε, και διανύοντας κάποια αναγκαστικά μέτρα δρόμο με βατό χώμα, φτάνουμε στο σημείο που θέλαμε. Πραγματικά ήταν σαν να βρισκόμουν σε ροκ συναυλία κοντά στην σκηνή. Μέσα στην κάπνα μιλάμε ήταν όλα. Σαν να έχει πέσει πυκνή ομίχλη. Έβλεπες το νερό να βγαίνει από την γη, και να βράζει να γίνεται ατμός.
Εδώ τώρα οι μάγκες έχουν εκμεταλλευτεί αυτήν την πηγή, και ξεκινώντας σωλήνες αποδώ, και για αρκετά χιλιόμετρα τροφοδοτούν πόλεις με ζεστό νερό. Όπως τις πόλεις (Arkanes) και (Borgarnes).
Εντύπωση μου έκανε και ένα μικρό κιόσκι-τρέιλερ που υπήρχε εκεί κοντά με τρία τελάρα γεμάτα ντομάτες μικρές. Οι ντομάτες ήταν χωρισμένες των έξι τεμαχίων μέσα σε μικρά σακουλάκια. Υπήρχε και ένα κουτί ξύλινο όπως αυτό που ρίχνουμε τα γράμματα, και έγραφε 100κr. Καλά ντομάτες στην ΙΣΛΑΝΔΙΑ;;;!!!! Ρεεεε…μήπως κρύβεται κανένας Έλληνας πατεντιαρης πίσω απ’αυτό;; Όμως δεν ήταν κανείς εκεί…. ρίχνουμε εμείς τις 100κr στο κουτί και παίρνουμε ένα σακουλάκι. Αν αυτό βρισκόταν κάπου έτσι χύμα στον δρόμο στην (Ελλάδα), ούτε οι ρόδες δεν θα είχαν μείνει..
Φεύγουμε και βγαίνουμε γρήγορα στον [1]. Δεν έχουμε να κάνουμε κάποια άλλη παράκαμψη μέχρι τον τελικό προορισμό μας. Ο καιρός έχει αρκετή συννεφιά, αλλά δεν μας χαλά καθόλου. Το μόνο θέμα εδώ είναι η μοναξιά των δρόμων. Μετά από κάποια χιλιόμετρα λόγο περασμένης ώρας και πείνας, σταματώ στην πόλη (Blonduos). Πάνω στον δρόμο σε βενζινάδικο, για τι άλλο; Γρήγορο φαγητό όπως πάντα. Είμαστε 147χιλ πριν το (Akureyri). Φεύγουμε γρήγορα, εδώ μπορείς να μπερδευτείς εύκολα με την ώρα. Νυχτώνει αργά και νομίζεις ότι είναι απογευματάκι, αλλά έχεις κάνει λάθος… το καλό είναι ότι έχω κλείσει ξενοδοχείο, από την προηγούμενη μέρα τηλεφωνικώς, της Ισλανδικής φίρμας –edda- για τρεις νύχτες και δεν έχω άγχος για διαμονή.
Τα πρώτα φανάρια και διασταυρώσεις, σημαίνει ότι πλησιάζουμε πολιτισμό. Η πινακίδα που δείχνει 3χιλ προς κέντρο, μας χαλαρώνει και πάμε προς το ξενοδοχείο. Η ώρα είναι 22:00 και είναι σαν να είναι 19:00 απόγευμα. 427χιλ κάναμε ως εδώ, και όντως είναι τα περισσότερα που έχω κάνει στην (Ισλανδία) σε μια μέρα. Καλά το ξενοδοχείο είναι απίστευτο. Μας έχουν κλείσει δωμάτιο στην ολοκαίνουρια πτέρυγα. Τζάμι καθρέφτης να βλέπεις εσύ έξω και οι απέξω να μην βλέπουν τίποτα. Τιμή πολύ καλή στα 75 ευρώ. Τρεις μέρες εδώ με βλέπω για πολύ χλιδή λέμε…..
Παρόλο τα χιλιόμετρα που κάναμε και το περασμένο της ώρας, αποφασίζουμε για μια έξοδο αναγνωριστική. Το (Akureyri) είναι κτισμένο στην μύτη του φιόρδ (Eyjafjor dur).
Η θέα είναι μοναδική, ειδικά από τον ναό της πόλης που βρίσκεται σε ύψωμα.
Εκεί καταλήξαμε και χαζεύαμε την θέα. Και μάλιστα ο αεροδιάδρομος του αεροδρόμιου της πόλης είναι στην μέση του φιόρδ. Έτσι όταν βλέπεις να προσγειώνετε ένα αεροπλάνο, νομίζεις ότι κάνει αναγκαστική προσθαλάσσωση. Αυτά για σήμερα επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και αύριο θα γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη.
